گسترش نفت شل آمریکا نگرانیها را بابت بیفرجام گذاشتن کاهش نفت اوپک افزایش داده است و ترامپ به دنبال این است تا تولید نفت خود را حداکثر کند.
به گزارش خبرنگار بازار نیوز به نقل از فایننشیال تایمز، بخش انرژی امریکا و به طور مشخص آن قسمتی که با هیدروکربنها سر و کار دارد با آمدن دونالد ترامپ به عنوان رئیسجمهور آمریکا در حال جشن گرفتن است. ترامپ و کنگره جمهوریخواه در حال آتش زدن بر مقررات هستند و رئیسجمهور قول داده که هر کاری که میتواند برای افزایش عرضه نفت انجام دهد. موضوعی که بنا بر گفته وی 50 تریلیون دلار ارزش خواهد داشت.
این عدد ممکن است مقدار دور از انتظار باشد (تولید ناخالص امریکا در سال قبل برابر 18 تریلیون دلار بود) اما مسیری که وی انتخاب خواهد کرد قطعاً اینطور نیست. بعد از بعد از مقررات و محدودیتهای سخت و دست و پا گیر 8 ساله آنهایی که میخواهند منابع جدید زغالسنگ، نفت و گاز را توسعه دهند از حمایتهای شدید وی برخوردار هستند. تعهد جدید توسعه سوخت فسیلی موردحمایت صنعت و کشور عربستان قرار گرفته است. با این وجود سؤالی که مطرح میشود این است که آیا آنها بعدازاینکه عواقب سیاستهای جدید را دیدند آیا همچنان با صدای بلند خوشحالی میکنند؟
برای خیلیها ازجمله طرفداران محیطزیست اقدامات صورت گرفته ازجمله تائید خط لوله کی استون بیانگر جریان رادیکالی است که کاملاً به نفع کسبوکارهای هیدروکربنی صورت میگیرد. این تغییرات از وزارت انرژی و وزارت کشور میآید که عهدهدار زمینهای آمریکا است. آژانس محافظت از محیطزیست آمریکا نیز با روی کار آمدن ترامپ تغییرات بسیاری کرده است.
لابی بلندمدت مخصوصاً توسط صنعت زغالسنگ و سرمایهگذارانی همچون برادران کوچ به نظر میرسد سرانجام نتایج خود را داده است. هزینههای سنگین هر سال توسط این لابیها توانسته توجههای کاندیداهای کنگره را به خود جلب کند. با این وجود مزایای این حرکت ممکن است متوجه شرکتهایی که برای تلاش میکردند نباشد زیرا تأثیر اصلی آن افزایش عرضه و کاهش قیمتها است.
در یک کشوری که عرضه انرژی فراوان و تقاضا ثابت است افزایش تولیدات زغالسنگ و گاز و استخراج نفت از سنگهای شل که قبلاً بر اساس قوانین محدود شده بود میتواند تنها باعث کاهش قیمت شود.
ترامپ به وضوح میخواهد اشتغال را مخصوصاً در بخش صنعت افزایش دهد. بازیابی شغلهای از دست رفته در سالهای اخیر و تشویق شرکتها به ایجاد شغل جدید به دلیل پایین آمدن هزینهها و انرژی ارزان مخصوصاً برای بخش انرژی ممکن است بسیار مفید باشد.
در بخش انرژی اما مزایا و معایبی خواهد داشت. اگر افزایش عرضه حتی به اندازه بخشی از 50 تریلیونی که ترامپ گفته اتفاق بیافتد آنگاه قیمتها کاهش پیدا خواهد کرد و آنهایی که ساختار هزینههای سخت و بالایی دارند را با مشکل مواجه خواهد کرد.
در قدم بعدی به ناچار آمریکا مجبور میشود به دلیل مازاد عرضه مخصوصاً در زغالسنگ و گاز طبیعی به صادرات جهانی نگاهی بی اندازد. ترامپ درباره استقلال انرژی حرف میزند که به معنی خودکفایی خالص است. این موضوع در حال حاضر قابل رسید است و با تغییرات سیاستی میتوانند به آن دست یابند. اما خودکفایی و تراز تجاری سفر ممکن است انتهای این داستان نباشد. آمریکا میتواند صادرکننده بسیار مهمی هم باشد.
صادرات گاز با اولین کشتی گاز مایعی که مرکز سابین پاس در مرز بین تگزاس و اوئیزانا یک سال پیش آمریکا را ترک کرد شروع شده است. از آن زمان تجارت گاز با رشد خوبی مواجه شده و برخی بازارهای جهانی را نیز در اختیار خود گرفته است. گسترش مخازن نفتی و توسعه گاز شل در آمریکا میتواند تنها فشار را برای پیدا کردن خریداران بینالمللی افزایش دهد. برخی گزارشها ادعا کردند که صادرات گاز مایع آمریکا در امسال میتواند به 3 میلیارد فوت مکعب برسد.
بازارهای جهانی نیازی به عرضهکننده اضافی نفت، گاز و زغالسنگ ندارد. قیمت شکننده 55 دلاری نفت در این روزها تنها توسط همکاری کاهش تولید اوپک بهدستآمده است. در 55 دلار نفت همچنان بر اساس نیمی از قیمت 3 سال قبل خود خرید فروش میشود. با مقایسه نمودارهای گاز طبیعی و زغالسنگ متوجه میشویم که رشد عرضه بسیار بیشتر از تقاضا بوده است.
شیخ خلیل الفلیح وزیر نفت عربستان سعودی در شروع ماه فوریه به BBC گفته است که از تعهد آمریکا نسبت به گسترش نفت خود حمایت میکند. شیخ خلیل الفلیح باید مراقب آرزوهایی که دارد باشد. تعهد آمریکا بر توسعه کامل انرژی خود میتواند اثرات ویرانگری داشته باشد. عرضهکنندگان با هزینههای بالا از بازار خارج خواهند شد. برای نگهداری قیمت عربستان سعودی در حال حاضر تولید خود را بیش از سهمیهای که به آن تعلق گرفته بود کاهش داده است. اگر عرضهکنندگان جدید آمریکا به بازار برسند آنگاه کاهش شدید و بیشتر مورد نیاز خواهد بود.
عربستان سعودی دو سال و نیم پیش استراتژی را شروع کرد که بر اساس آن شیرهای نفتی خود را برای کاهش قیمت و خارج کردن شرکتهای دیگر و بهخصوص نفت شل از آمریکا باز کرد. آن استراتژی با شکست مواجه شد. هنگامیکه عربستان سعودی تولید خود را کاهش داد گزارشها حکایت از این دارد که شمار دکلهای نفتی امریکا با سرعت بسیار زیادی افزایش داشته است. علیرغم اینکه عربستان سعودی از استراتژی قبلی خود دست کشیده است اما الآن میبیند یک نفر دیگر استراتژی آنها برای حداکثر کردن تولید را دزدیده است.