رضا گلرخ کارشناس بینالملل اعتقاد دارد که چین مسیر ترانزیتی خود به سمت اروپا را تغییر داده است و این موضوع میتواند در نهایت به نفع ایران تمام شود.
به گزارش خبرنگار بازار نیوز، بسیاری از تحلیلگران اقتصادی اعتقاد دارند که دنیا به سمت یک جنگ تجاری خواهد رفت و کشورهای مختلفی از متضرر خواهند شد. جنگ تجاری که با روی کار آمدن ترامپ به عنوان رئیسجمهور آمریکا شروع شده است. وی قصد دارد بر روی کالاهای چینی تعرفههای بسیاری را وضع کند و از این طریق شرکتهایی که در خارج از آمریکا عملیاتی شدهاند را به خاک کشورش بازگرداند. اما با تمام این شرایط به نظر میرسد کشور چین نیز بیکار ننشسته است که خود را وابسته به سیاستهای آمریکا کند.
رضا گلرخ کارشناس مسائل بینالملل و عضو اتاق فکر صادرات ایران درباره ترامپ و چین به خبرنگار بازار نیوز میگوید: ترامپ سعی دارد به مبارزه با چین بپردازد و این کشور را متقلب جهانی خطاب کرده است. جای سؤال اینجاست که چرا دیگر درباره چین حرف نمیزند و بیشتر به مکزیک میپردازد ولی در تعرفههای وارداتی خود 45 را برای چین و 35 درصد برای مکزیک گذاشته است.
وی ادامه میدهد: چین در این بین مسیر صادرات کالاهای خود به کشورهای متحد آمریکا مثل ترکیه را تغییر خواهد داد و مسیر را به سمت متحدهای روسیه و ایران میبرد. چین مسیر صادرات را خودش را تغییر داده است به این شکل که قزاقستان را در وسط ترانزیتی زمینی خودش قرار داده تا از آنجا محصولات خود را به دریای خزر بیاورد و از سمت روسیه وارد اروپا بکند. مقداری این کار برای چین هزینهبر است ولی در بلند به نفع چین است.
رضا گلرخ درباره تفاوتهایی که این مسیر صادراتی به نسبت گذشته دارد میگوید: قبلاً چین محصولات خود را به قزاقستان میفرستاد و از آنجا به آذربایجان میبرد و سپس از ترکیه محصولات خود را به کل اروپا صادر میکرد. چین بخش راهآهن خود را از پکن تا قزاقستان راهاندازی کرده است که عملاً نشاندهنده یک جنگ رو در رو است. یعنی آن مسیر دریایی که هزینه کمتری دارد را حاضر است نپردازد و راهآهن را ایجاد کند تا مسیر آمریکا را دور بزند.
وی ادامه میدهد: در همین مدت کوتاه چین این مسیر را حذف کرده و اثر آن سبب شد که مسئولان ترکیه در کشور عربستان جلسهای را بگذارند.
این کارشناس مسائل بینالملل می گوید مسائل جهانی به وجود آمده به شرایط را نفع چین تغییر داده است اذعان میکند: به دلایل فرهنگی کفه ترازو مقداری به سمت چین و روسیه سنگینی میکند زیرا در کشور قزاقستان بسیاری از مردم هنوز روسی حرف میزنند بنابراین در بخش اقتصادی نیز امیدوارند که در پشت یکدیگر قرار بگیرند. از طرف دیگر آمریکا با متحدان خودش که یکی از آنها مکزیک است به جنگ رو در رو رفته است.
وی درباره نقش ایران در این بازی سیاسی و تجاری میگوید: کشور ایران در این بین دنبال راهکاری هست تا در این مسیر ترانزیت قرار بگیرد. اگر این مسیر عملیاتی شود آنگاه شرکتهای چینی با سرمایهگذاری زیادی وارد کشور خواهند شد و در بخش ترانزیتی سود بسیار زیادی را خواهیم برد.
گلرخ درباره مزایا و معایب این راه ترانزیتی برای ایران میگوید: ایجاد بخش ترانزیتی میتواند برای تولیدکننده ایرانی مزایا و معایبی داشته باشد. معایب آن این است که امکان دارد حجم واردات کالاهای چینی افزایش یابد و از این طریق برای تولیدکننده ایرانی که توان رقابت با تولیدکنندههای قدرتمند چینی ندارند مشکلاتی ایجاد شود. ولی از سوی دیگر تولیدکنندگان ما میتوانند از همین مسیر برای صادرات کالاهای خود استفاده کنند.
وی درباره رابطه آمریکا با کشورهای اتحادیه اروپا میگوید: زمانی که آمریکا دست دوستی خود را به سمت بریتانیا دراز کرد در واقع یک نوع گاردگیری با کشورهای اتحادیه اروپا و آلمان داشته است. این دلخوری و اینکه اروپاییها نمیخواهند رابطه خود را با کشورهای شرق آسیا افزایش دهند و همچنان کالاهای خود را به این کشورها صادر کنند ممکن است که سبب شود اروپاییها برای سرمایهگذاری وارد ایران شوند.
گلرخ درباره موقعیت ایران میگوید: در کشور ما مناطق آزادی داریم که در آنجا تعرفهها پایینتر از مناطق دیگر ایران است. ایران سپس با کشورهای دوست خود مثل قزاقستان و چین وارد مذاکره شده تا تعرفههایی که برای کالاهای آنها وضع کند. برای تجارت با کشورهای اروپایی در جنوب از کشور عمان و در شمال از بندر آستراخان میتوانیم استفاده کنیم.
در انتها وی درباره احتمال افزایش قاچاق در این مسیر ترانزیتی میگوید: هر زمان که عرضه زیاد شود قاچاق هم افزایش مییابد ولی همه چیز بستگی به این دارد که ما چطور آن را مدیریت بکنیم.