ترامپ از یک طرف به دنبال افزایش نرخ بهره است و از طرف دیگر تمایل دارد کارخانهها را وارد کشور آمریکا کند. اما تناقضی میان این دو جمله وجود دارد.
به گزارش بازار نیوز و به نقل از گاردین، ترامپ بیشتر کمپین تبلیغاتی خود را صرف حمله به جانت یالن رئیس فدرال رزرو کرد تا جایی که در اولین مناظره انتخاباتی بانک مرکزی آمریکا را به سیاسی کاری متهم نمود. عصبانیت ترامپ باعث شادی پساندازکنندگان آمریکا و تمام مردم جهان که میخواهند پولهای خود را در یک کشور توسعه یافته نگهداری کنند شد. این افراد در حدود 8 سال از نرخ بهره پایین زجر میکشیدند. افزایش نرخ بهره در این هفته نشان خواهد داد که فدرال رزرو کم کم در حال تسلیم شدن مقابل ترامپ است.
در ماه دسامبر، فدرال رزرو نرخ بهره را برای اولین بار بعد از بحران سال 2008 افزایش داد. افزایش نرخ بهره 0.25 درصد بود که بهره آمریکا را به رقمی بین 0.5 تا 0.75 درصد میرساند. انتظار میرود سه بار دیگر این اتفاق در سال 2017 بیافتد.
آخرین نمودار اشتغال که در روز جمعه منتشر شد نشان میدهد بیشتر از چیزی که انتظار میرفت بیکاری در آمریکا کاهش یافته است.
با تمام اینها کاهش بیکاری هنوز میراث دولت اوباما است و هیچ ارتباطی با ترامپ ندارد. به غیر از بازار سهام، بهبود شاخصهای اقتصادی ماههای گذشته نیز هیچ ارتباطی با ترامپ ندارد. رئیس جمهور آمریکا می تواند با گروه کر تشویقکنندگانش همراه شود و بگوید تمام اینها حاصل فشارهای وی است. اما وی باید محتاط باشد. یک افزایش در نرخهای پایه، هرچند کوچک، میتوانند سبب دور شدن رایدهندگان جوان و برخی از مسنترها که بسیار وابسته به حسابهای اعتباری هستند از وی شود.
مهمتر از همه در مورد برنامه اقتصادی وی باید ذکر کرد که افزایش نرخ بهره شبیه ظرف عسلی برای سرمایهگذاران خارجی برای انتقال وجوه خود به نیویورک است. بانکهای آمریکا بدون شک بسیار از دریافت پولهای تازه و نرخ بهره بالاتر خوشحال خواهند شد اما جذب سرمایه خارجی هزینه دارد و آن هم گرانتر شدن دلار و بدتر کردن تراز تجاری است.
ترامپ نیاز دارد یک بار دیگر درباره سیاستهایی که بر صادرات و سود شرکتهای بزرگ صدمه میزند فکر کند. این موضوع به دلیل افزایش هزینههای 10 تا 20 درصدی صادرات میتواند بر سیاست وی نسبت به بازگرداندن کارخانهها به آمریکا صدمه بزند.
دلار در همین لحظه نیز به نسبت سال گذشته 20 درصد بالاتر از سبد ارزهای دیگر است. اگر این رقم بالاتر رود آنگاه شرکتها از سرمایهگذاری دست بر میدارند و دستمزدها را منجمد خواهند کرد.
ترامپ به دنبال نرخ بهره بالاتر است ولی قطعا سرمایهگذاری و دستمزد پایینتر را نمیخواهد. تمام نشانهها میگوید رئیس جمهور آمریکا تاثیرات آن اهمیت نمیدهد.
وزیر خزانهداری آمریکا همانند ترامپ به دنبال انقلاب اقتصادی بدون فشار تورمی و با افزایش نرخ بهره است. برنامه وی برای کم کردن مالیات و هزینه بر زیرساختهای اقتصادی نه تنها باعث افزایش تورم خواهد شد بلکه فدرال رزرو را مجبور خواهد کرد تا نرخ بهره را برای هماهنگسازی عرضه و تقاضای پول افزایش دهد. در دنیای ترامپ با هر عملیاتی قیمتها دست نخورده باقی خواهند ماند و نرخ بهره نیز هیچ اثر خارجی بر اقتصاد ندارد.
آمریکا یکی از بلندترین دورههای رشد اقتصادی را در تاریخ خود تجربه میکند. برنامههای هزینهای ترامپ آخرین شکری است که میخواهد در دوران رشد اضافه شود. چراغهای رکود در آمریکا در حال روشن شدن است و عقب افتادن آن تنها سبب بزرگتر شدنش میشود.