اکونومیست مینویسد: یکی از ناظران خارجی در تهران میگوید اگر انتخابات به دور دوم کشیده شود آنگاه روحانی بازنده خواهد بود.
به گزارش خبرنگار بازار نیوز و به نقل از اکونومیست، ایرانیها هر چهار سال یک بار دور هم جمع میشوند تا رئیسجمهور آینده را بین نامزدهایی که توسط شورای نگهبان تعیین شدند انتخاب کنند. در این دوره از انتخابات محمود احمدینژاد رئیسجمهور دولت دهم به همراه 1629 نفر دیگر که شامل 137 زن میشد رد صلاحیت شدند.
اکونومیست ادامه میدهد: دور اول انتخابات در 19 مه برگزار خواهد شد و انتظار میرود حسن روحانی رئیسجمهور حال حاضر ایران با فاصله کمی پیشتاز باشد. از سال 1981 تمام ریاست جمهورهای ایران دو دورهای بودند. در انتخابات مجلس سال قبل همپیمانهای وی عملکرد خوبی داشتند. از طرف رقبای وی تهدید خاصی وجود ندارد. اسحاق جهانگیری معاون رئیسجمهور و مصطفی هاشمیطبا رئیس سابق کمیته المپیک دو نفری هستند که برای برابر شدن قدرت مقابل اصولگرایان به صحنه آمدند و انتظار میرود هر دو در انتها به نفع روحانی کنار روند.
اکونومیست درباره رقبای روحانی میگوید: یکی از نامزدهای اصولگرایان محمدباقر قالیباف، سردار سابق سپاه و شهردار حال حاضر تهران است که در سال 2013 شکست سختی از روحانی خورد. میرسلیم وزیر سابق فرهنگ نتوانسته توجهها را به خود جلب کند و ابراهیم رئیسی در مقابل دوربینها بسیار خشک بود.
به گزارش بازار نیوز، اکونومیست سپس به بررسی رویکرد اصولگرایان در انتخابات میپردازد اشاره میکند: اصولگرایان به خوبی توانستند که به اقتصاد که نقطه ضعف روحانی است حمله ببرند. روحانی قول داده بود که در اولین سال بعد از برجام بتواند 50 میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب کند. اگرچه وی در برداشتن تحریمهای سازمان ملل موفق بود اما آمریکا همچنان در مقابل بانکهایی قرار میگیرد که به دنبال فاینانس با شرکتهای ایرانی هستند. شرکتهای بزرگ نفتی همچنان اقتصاد ایران را هدایت میکنند. پاتریک پویانه مدیر اجرایی توتال گفته بود: "با ایران نمیتوانیم در آینده کار کنیم" بعد از آمدن دونالد ترامپ این کار سختتر هم شده است.
برنامه مدرنسازی و تأمین سرمایه خارجی روحانی با چالش بسیار جدی مواجه است. بیکار بعد از برجام رشد داشته و تقریباً نیمی از تعداد افرادی که از دانشگاه فارغالتحصیل میشوند دولت شغلی برای آنها فراهم میکند. دولت میتواند به رشد 6.5 درصدی سال گذشته که بیشتر آن نفتی است و برجام اشاره کند. اما وی برای به تعادل رساندن افراطیگریهای گذشته روحانی موظف است پرداخت نقدی یارانه را محدود کند.
اکونومیست در مقایسه دیدگاه اصولگرایان و روحانی مینویسد: تندروها، روحانی را به خاطر اعتقادهای نئولیبرالی و دولت اشرافی که سبب قیام مستضعفین و برکناری شاه سابق شد مورد انتقاد قرار میدهند. رئیسی خود را به عنوان یک قربانی معرفی میکند و میگوید مانند حضرت محمد (ص) یتیم بود و درد فقر را چشیده است. ویدئوهای وی به مقایسه مناطق لوکس ساخته شده توسط دولت روحانی و بخش فقیرنشین کشور میپردازد. تندروها قول دادند که تمام تلاش خود را برای اشتغالزایی انجام دهند. مفسران میگویند انتخابات به یک جنگ طبقاتی بین ارزشهای قبل انقلاب و انقلاب تبدیل شده است.
اکونومیست در مورد عکسالعمل روحانی مینویسد: روحانی در نهایت مجبور شد با آنها به مبارزه بپردازد. وی تندروها را متهم کرد که میخواستند پیادهروها را تفکیک کنند تا مردها از یک سمت و زنها از سمت دیگر حرکت کنند. در سال 2013، روحانی با کسب 50.7 درصد آرای ریاست جمهوری بهسختی توانست پیروز انتخابات شود اما این بار امکان دارد انتخابات برای وی به دور دوم برود. آخرین بار در سال 2005 انتخابات به دور دوم کشیده شد. یکی از ناظران خارجی در تهران میگوید اگر انتخابات به دور دوم کشیده شود آنگاه روحانی بازنده خواهد بود.