گروه بین الملل بازارنیوز : در دهه هـای گذشـته کشـورهای اروپایـی بـه منظور بهره منـدی از مزیتی کـه تا آن زمان تنهـا امریکا از آن بهره منـد بـود، بـا ایجـاد واحـد پـول اروپایی باعث شـده اند که سـهم قابل ماحظـه ای از تجارت بین الملل و ذخایر مالی کشورها به یورو انجام شود.

علاوه بـر کشـورهای اروپایـی، اقتصادهـای نوظهـور نیـز در سـال های اخیـر و خصوصـا بعـد از رکود جهانـی دسـت بـه اقداماتـی در جهـت تحـول در نظـام پولـی بین المللـی زده انـد. کشـور چیـن از سال 2008 تاکنـون بـه منظور اسـتفاده از واحـد پول ملی (یـوان) در مبـادلات تجاری خود تلاش هـای بسـیاری صـورت داده اسـت. همچنیـن در بیانیـه اجـاس سـال گذشـته BRICS با حضور پنـج کشـور برزیـل، روسـیه، هنـد، چیـن و آفریقـای جنوبی نیز بـر انجام مبـادلات تجـاری دو و چند جانبـه از طریـق پـول ملی تاکید شـد.

روسـیه نیـز از جمله کشـورهایی اسـت که انگیـزه لازم بـرای تغییر در نظـام ارزی جهانی را داراسـت. ایـن کشـور سـعی دارد با بهره گیری از مزیت سـرزمینی خود بـه عنوان بزرگ تریـن صادرکننده انرژی جهـان، صـادرات انـرژی خـود را بـه واحد پولـی خود (روبـل) انجـام دهد تـا از میزان وابسـتگی ارزی ایـن کشـور بکاهـد. همچنین برخی کارشناسـان این کشـور از انرژی بـه عنوان بهترین پشـتوانه برای پـول هـر کشـور یـاد می کنند. بحـران اوکرایـن در سـال 2014 ، باعث ایجاد تنش شـدید بین روسـیه  و غـرب شـد؛ به گونـه ای کـه کشـورهای غربـی روسـیه را تهدید بـه تحریم اقتصـادی کردنـد. غرب از ابـزار تحریـم علیه ایران اسـتفاده کرده و توانسـته بود ایـران را زمین گیر کند. سیاسـتمداران امریکایی تصـور می کردنـد کـه می تواننـد بـا اسـتفاده از ایـن ابـزار، روسـیه را نیز بـه زانـو درآورند. امـا واکنش روسـیه (برخلـاف ایران!) بسـیار فعالانه بود. روسـیه پیمان پولـی دوجانبه خود با چین را توسـعه داده و بدیـن ترتیـب بزرگتریـن قـرارداد انرژی دنیا در سـال 2014 و با مبلغ معـادل  400 میلیارد دلار (25 هزار میلیارد یوآن یا 14 هزار میلیارد روبل)  امضاء شـد تـا اولا پرداختها برا اساس ارزهای محلی انجام شود و ثانیا تقاضا برای دبار را نیز کاهش دهد. واکنش های دیگر روسـیه، تقاضـا از اتحادیه اروپا برای پرداخت وجه گاز با روبل و فروش ذخایر دلاری روسیه و تبدیل آن به طلا بود.

وضعیت پیمان های دو جانبه پولی میان کشورهای جهان

تاکنون بیش از 47 پیمان پولی دوجانبه بین کشورهای مختلف امضا شده است که در راس آنها چین با 28 پیمان پولی قرار دارد؛ ژاپن و کره جنوبی نیز به ترتیب با 9 و 7 پیمان پولی در جایگاه دوم و سوم قرار دارند. 32 کشور تا کنون پیمان پولی دوجانبه امضا کرده اند که روند رشد آنها در سالهای اخیر افزایش قابل توجهی یافته است؛ به گونه ای که کشور هند برای امضای 23 پیمان پولی دوجانبه در سال 2014 برنامه ریزی کرد.

اشکال زیر نشان دهنده روند رشد پیمان پولی دوجانبه است.