مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره شائبه بستن قرارداد‌های نفت در برابر غذا با کشور‌های دیگر گفت: نفت در برابر غذا نسبت به عراق معنی داشت نه برای ایران. چون عراق کشوری بود که وسعتش یک سوم ایران و جمعیتش حدودا نصف ایران بود. همچنین عراق درحالی در جنگ با آمریکا و تحت فشار آن‌ها قرار گرفته بود که حتی آب شرب مردمش هم به مشکل برخورده بود. در تامین تامین دارو، چون عراق کشوری نیست که بتواند دارو مورد نیازش را تامین کند به مشکل جدی خورده بود. ایران در چنین شرایطی نیست که نفت در برابر غذا، نفت در برابر دارو در موردش معنی داشته باشد.

وی ادامه داد:پیمان دو جانبه پولی هم به معنی نفت دربرابر کالا نیست. پیمان دو جانبه پولی در جایی برقرار می‌شود که مبادلات بین دو کشور بسیار زیاد است و سهولت این مبادلات اقتضا میکند که بدون ارز واسطه باشد. این مبادلات را تهاتر نمی‌گویند. در این مبادلات که حتی می‌تواند مبادلات پولی باشد، از پول ملی دو کشور استفاده خواهد شد. الان بین ما و کشور‌هایی که در طرف قرارداد ما هستند، می‌تواند پیمان دو جانبه پولی باشد و پول کشور ما برای آن‌ها و پول آن‌ها برای ما با یک نسبتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این کارشناس اقتصادی گفت: ما صادرات دیگری غیر از نفت هم به کشور‌های دنیا داریم. صادرات ما مثل محصولات پتروشیمی، فولاد و... به کشور‌های زیادی صورت می‌گیرد اینطور نیست که فقط با همین کشور‌های طرف قرارداد نفت، پیمان دوجانبه ببندیم؛ بنابراین می‌توانیم با کشور‌های زیادی پیمان دوجانبه ببندیم.