گروه بین الملل بازارنیوز : اگرچه مهاجرت بشر برای مدت صدها هزار سال وجود داشته و دارد. «مهاجرت» در مفهوم مدرن به حرکت و کوچ افراد از یک ملیت- کشور به کشور دیگر، که در آنجا شهروند نیستند، محسوب می‌شود. مهاجرت به‌طور ضمنی به اقامت درازمدت با مهاجرت اطلاق می‌شود توریستها و بازدید کنندگان موقتی و کوتاه مدت به‌عنوان مهاجر شناخته نمی‌شوند؛ اما با وجود این، مهاجرت فصلی کارگران و نیروی کار (به‌طور نمونه برای مدت کمتر از یک سال) اغلب به‌عنوان شکلی از مهاجرت به حساب می‌آیند. میزان جهانی مهاجرت، در شرایط کامل بالا ولی در شرایط مرتبط پایین است. بر طبق آمار تخمینی سازمان ملل متحد در حدود ۱۹۰ میلیون مهاجر بین‌المللی در سال ۲۰۰۵ وجود داشته‌است، که ۳٪ از کل جمعیت دنیا را شامل می‌شود. ۹۷٪ بقیه جمعیت دنیا در کشورها و محلهایی زندگی می‌کنند که به دنیا آمده‌اند یا به‌طور خانوادگی زندگی کرده‌اند.

اصل خون (به لاتین: Jus sanguinis) شیوه‌ای از اعطای تابعیت است که بر اساس آن ملیت هر شخص بر اساس ملیت یک یا هردوی والدین او تعیین می‌شود. این شهروندی یا تابعیت گاهی بر اساس اقوام فرهنگی یا اقلیت‌های اجتماعی نیز تعریف می‌گردد.

اصل خون در مقابل اصل خاک قرار می‌گیرد که دیگر شیوهٔ معمول برای اعطای تابعیت است. بر اساس اصل خاک هر فردی که در قلمرو یا سرزمین یک کشور متولد می‌شود تابعیت یا شهروندی آن کشور را هم دریافت می‌کند. البته بسیاری از کشورهای دنیا نیز تلفیقی از اصل خاک و اصل خون را در نظام تابعیتی خود گنجانده‌اند.

نتایج بررسی های موسسه PEW نشان می دهد که مهاجرپذیرترین کشورهای جهان در خاور میانه قرار دارند.  در سال 2017 حدود 88 درصد جمعیت امارات متحده عربی در خارج از این کشور به دنیا آمده بودند. و این در حالی ست که این عدد در کویت و قطر به ترتیب 75 و 65 درصد بوده است. هر سه کشور فوق به مقدار زیادی به کارگران خارجی وابسته هستند. کارگرانی که عمدتا ریشه فیلیپینی و هندی دارند. در ایران نیز حدود 2700000 نفر مهاجر وجود دارد که حدود 3 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند.