از همان زمان احداث خطوط لوله غرب کشور در توجیه اقتصادی این طرح حرف و حدیث بسیار بود. اغلب از کارشناسان از حوزه های مختلف نقدهای جدی به این طرح وارد کردند اما رویای شیرین ساخت پتروشیمی در غرب ایران، چشم و گوش مدیران و تصمیم گیران را بر تمامی نقدهای مطرح بست.

بعضی از نمایندگان و مسئولان استان هایی که در مسیر این خط لوله بودند، بدون اینکه بدیهی ترین شرایط حضور صنعت پتروشیمی در یک منطقه را لحاظ کنند، فشارهای سیاسی بسیاری را روانه مدیران دولتی داشتند.

این فشارها در سایه بی تدبیری مدیران وقت شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران موجب افزودن واحدهای غیر کارشناسانه دیگری برای تغذیه از اتیلن غرب گشت.

اما با گذشت زمان خسارات متعددی که به این خط لوله به جهت مسیر عبور و نحوه قرارگیری در کوهستان وارد شد، علاوه بر توجیه ناپذیری اقتصادی این نوع خطوط لوله، دردسرساز شدن نیز به آن اضافه شد.

این در حالی است که در سیل اخیر نیز لوله انتقال مواد اتیلن که از جنوب برای پتروشیمی های غرب کشور می‌آید به دلیل رانش ایجاد شده در زمین در پی بارندگی‌های شدید رخ داده دچار مشکل شده است. این خط که از جنوب،  ابتدا خوراک پتروشیمی دهدشت و سپس کرمانشاه، سنندج و مهاباد را تامین می‌کند در  چند منطقه دچار شکستگی شد و در منطقه بوژان فیروزآباد منفجر شده و آتش گرفت.

گفتنی است در سال 95 نیز خط انتقال خوراک پتروشیمی های به غرب کشور در 15 کیلومتری شمال شهر پلدختر دچار آتش‌سوزی شد که در پی آن 20 نفر دچار سوختگی شدند و خسارات زیادی به محیط زیست منطقه وارد شد.

در این خصوص سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس در گفتگو با خبرنگار اقتصادآنلاین بیان داشت: با بروز سیل در منطقه غرب کشور، ناگریز به خط لوله اتیلن نیز خساراتی وراد شده است. وی درباره این خط لوله گفت: در ابتدا نمی بایست این خطوط لوله و واحدهای پتروشیمی در غرب کشور احداث می شد. اما حال که این سرمایه گذاری انجام شده می بایست در مناطق حساس و حادثه خیز استحکامات افزایش یابد.

وی در ادامه افزود: اما باید تلاش کنیم تا دیگر مواردی همچون خطوط لوله غرب کشور و صنایع پتروشیمی به صورت پراکنده در این مناطق در نقاط دیگری از کشور احداث نشوند. چراکه این صنایع بیش از هر چیز نیاز به آب دارند و باید در مناطق آبخیز احداث شوند. از سویی دیگر برای ساخت این خطوط در مناطق کوهستانی و خطرناک باید مطالعات وسیعی انجام شود تا ایمنی آن ها با درصد بالا تامین شود.

وی با تاکید بر این مطلب که احداث واحدهای پتروشیمی پراکنده در غرب کشور بیشتر جنبه سیاسی و فرصت طلبی نمایندگان این استان ها برای ایجاد اشتغال در مناطق خود داشته است، گفت: باید سعی کنیم تا بیش از هرچیز به جنبه ملی پروژه ها فکر کنیم نه اینکه نمایندگان برای پیشبرد اهدافشان برای اجرای پروژه های فاقد صلاحیت در منطقه، به دولتفشار بیاورند.

گفتنی است سهامدار اصلی شرکت خطوط لوله پلی اتیلن،  شرکت پتروشیمی باختر است که در دو سال گذشته بحث های فراوانی در خصوص نحوه واگذاری آن در مجلس شکل گرفت که نهایتا در ۲۸ مرداد ۱۳۹۷ نمایندگان مجلس در جلسه‌ای علنی به تقاضای تحقیق و تفحص از نحوه واگذاری هلدینگ پتروشیمی باختر به بخش خصوصی رأی مثبت دادند. در اواخر سال ۸۸ بود که ۴۰ درصد از سهام پتروشیمی باختر طی سه مرحله به شرکت کاوش صنعت سپید واگذار شد؛ واگذاری که ابهامات فراوانی داشت.

اقتصادآنلاین