نایب رئیس اتاق ایران و چین گفت : نه اقتصاد لیبرال داریم، نه اقتصاد نهادگرا. فقط ادای اینها را در میآوریم. بعد برای اینکه وقتی در دنیا بپرسند شما طرفدار کدام طرف هستید، یک طرف میگویند نهادگرا، آن طرف میگویند لیبرال. ولی در اصل ما حتی دعوای نهادگرا و لیبرالی را هم بلد نیستیم. همان دعوای حیدری و نعمتی خودمان را میکنیم. این دعوا را در اقتصاد هم میکنیم.
گروه اقتصاد کلان ببازارنیوز: حریری، نایب رئیس اتاق ایران و چین، در چهارمین نشست اقتصادی بازارنیوز، اقتصاد کشور را به فوتبال تشبیه کرد و گفت: نه اقتصاد لیبرال داریم، نه اقتصاد نهادگرا. فقط ادای اینها را در میآوریم. بعد برای اینکه وقتی در دنیا بپرسند شما طرفدار کدام طرف هستید، یک طرف میگویند نهادگرا، آن طرف میگویند لیبرال. ولی در اصل ما حتی دعوای نهادگرا و لیبرالی را هم بلد نیستیم. همان دعوای حیدری و نعمتی خودمان را میکنیم. این دعوا را در اقتصاد هم میکنیم. در ورزش هم یک عده آبی و یک عده قرمز. اقتصاد ما هم همین است. آبی دارد، قرمز دارد. کسی در این اقتصاد کم پیدا میشود طرفدار صنعت نفت آبادان باشد.
* هر جناح اقتصادی که روی کار آمده، شبیه دیگری عمل کرده
وی افزود: در اقتصاد ما هر دو طرف هم به تناوب سرکار آمدند و هر جفتشان هم یک مدل عمل کردند. یعنی شما در دولت مهرورز آقای احمدی نژاد میبینی قیمت ارز تعریف میشود. ارز آزاد تعریف میشود و در دولت آقای روحانی، دولت امید که میگفت: دولت قبل هیچی از اقتصاد نمیفهمیده، من باید بیایم، یک ارز ۴۲۰۰ و یک ارز ۷۲۰۰ و یک ارز آزاد تعریف می شود.
*با تغییر دولتها هیچ تغییری در اقتصاد کشور رخ نمی دهد
حریری ادامه داد: مدل یکی است. اصلا فرقی ندارد. مدل همان چیزی است که عیان و عریان در فوتبال میبینیم. تا مثلا منِ فتح الله زاده بیایم استقلال و نشستم سر کار، بمب منفجر میکنم بعد نفر دیگر که بیرون بوده جای من مینشیند، باز هم بمب میترکاند. باز پول زیر میزی، باز دَله دزدی، باز فریب مردم.
*به وضعیت سینما انتقاد می کنند، اما مبتذل ترین فیلمها در دوران خودشان ساخته می شود
وی در پایان گفت: این هیچ فرقی نمیکند. مثال فوتبالی میزنیم که همه متوجه شویم. مثال سینماییاش هم میبیند که اگر فیلم دفاع مقدس نسازیم میگویند سینما را بیانداز دور، بعد خودشان مبتذلترین فیلمها را نمایش میدهند. مثلا یکی دیگر ادعا فرهنگ دارد همان سیکل را تکرار میکند. یعنی ما باهم فرقی نمیکنیم. من امروز یک جا بروم که منفعت شخصی، گروهی، حزبی، دستهای ایجاب کند، همان حرفهایی را میزنم که خودم منتقدش هستم. علت این جا عوض کردن ما هم عدم شفافیت است.