مارک ویلموتس سرمربی جدید تیم ملی اگرچه مدت زیادی نیست که به جمع ما اضافه شده و شاید قضاوت در خصوص او تا حدی زودهنگام باشد اما نگاه مثبت و متفاوتی به پدیده های پیرامونش دارد. به یاد می آورم در اولین مصاحبه جمله مهمی گفت که به دلمان نشست، زمانی که امنیت ایران عزیز را فراتر از امنیت بسیاری از کشورهای جهان و حتی اروپایی ارزیابی کرد. ابتدا تصور می کردم شاید شیرین سخن بگوید که در دل ما ایرانی ها جا پیدا کند اما در سفر یک روزه ای که به برخی از مناطق و جاذبه های تهران خصوصا پل طبیعت داشتیم نکات متفاوتی از این مربی خوش ذوق اروپایی دیدم.
زمانی که روی پل طبیعت و بر فراز اتوبان مدرس ایستادیم به تمجید و تحسین زیبایی های تهران پرداخت و حتی در قیاس با طبیعت شهرهای اروپایی گفت: تهران چیزی از زیبایی های طبیعت و فضای سبز برخی مناطق اروپا کم ندارد. این نظم و سلیقه در ایجاد چنین فضای زیبایی بسیار ارزشمند است. 
رفتیم و در یکی از رستوران های مجاور پل طبیعت نشستیم که یک نوازنده آکاردئون از در رستوران وارد شد، همین که نوای سازش به گوش ویلموتس رسید قفل دلش را به روی همراهان گشود. سرمربی تیم ملی رفت به دوران کودکی، زمین های کشاورزی و همراهی با پدرش که کشاورز بود و اتفاقا عاشق ساز آکاردئون. می گفت همانقدر که عاشق فوتبال بودم صدای ساز آکاردئون پدر را هم دوست داشتم. حال و هوای امروز، این طبیعت زیبا و این نوای ساز آکاردئون مرا بعد از سال ها می برد به آن روزهای خاطره انگیز. 
نگاهی به جمعیت اطراف و مردمی که برای تفریح به منطقه آمده بودند کرد و گفت: در این میان مامور یا پلیسی نمی بینم، امنیت برقرار است اما در اروپا مدام نیروهای انتظامی را در حال حرکت بین مردم می بینید. اینجا با وجود امنیت و آرامشی که برای مردم شکل گرفته اثری از حضور فیزیکی نیروها در اماکن تفریحی نیست و این نکته بسیار جالبی است. مردم با مهربانی و صمیمیت برای تفریح بیرون آمده اند و از فضا لذت می برند.
پرسیدم: خانواده را به ایران نمی آورید و گفت: اتفاقا عکس هایی زیبایی امروز ثبت کردم که برایشان می فرستم چرا که می خواهم بهتر و بیشتر با تهران آشنا شوند.

فارس