گروه بازار دیجیتال بازارنیوز: ششمین نشست از سلسله نشست‌های اقتصادی بازارنیوز، با موضوع «استخراج رمزارز؛ تهدید‌ها و فرصت ها» با حضور محمدرضا رنجبر فلاح (مدیر عامل سابق بانک تجارت) و محمد جعفر نعناکار (مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات کشور) برگزار شد که مشروح این نشست را در زیر می‌خوانید:

 

 

سیر تحول پول
محمدرضا رنجبرفلاح، مدیرعامل سابق بانک تجارت، در ابتدای این نشست با بیان مقدماتی از سیر تحول پول، به موضوع پول‌های مجازی پرداخت و گفت: پول‌های دیجیتال، تحت عنوان فناوری زنجیره بلوکی یا بلاک‌چین، فرم و ماهیت جدیدی را پیدا می‌کند. سیر تحول پول را وقتی نگاه می‌کنیم از پولی که کالا بود، ماهیت کالایی داشت تا امروز که پول یک مجموعه ارقامی هست که از یک حساب به حساب دیگر منتقل می‌شود. زمانی که پول کالا بود و کالا را مبادله می‌کردند، ناشری برای پول وجود نداشت. پول خودش یک ارزش ذاتی و یک پشتوانه مردمی و تولید داشت و توسط مردم تولید می‌شد و بعنوان ابزار مبادله مورد استفاده قرار می‌گرفت.

رنجبر فلاح ادامه داد: امروز هم  نهضتی در دنیا شکل گرفته علیه پول‌های متمرکزی که توسط دولت‌ها ایجاد شده، بویژه رفتاری که در خصوص ارزی بنام دلار اتفاق افتاده است. برآورد می‌شود که دو برابر حجم دلاری که در آمریکا گردش می‌کند، در خارج آمریکا گردش دارد و مادامی که تقاضا برای دلار وجود دارد و دلار بعنوان یک پول مقبول جهانی در مبادلات مورد استفاده قرار می‌گیرد، طبیعی است که با چاپ دلار می‌شود کالا‌هایی را خرید.

وی گفت: در حالی که ما قبلا یاد گرفته بودیم که اگر کالایی را می‌خریم باید یک کالا و یا خدمتی را تولید کنیم، آن را عرضه کنیم و در ازای آن، کالای دیگری را بخریم. در اقتصاد آمریکا چنین اتفاقی افتاده است. بعد از ۱۹۷۱ که نیکسون رابطه‌ی طلا را با دلار قطع کرد، ارزش دلار بر اساس عرضه و تقاضای جهانی تعیین می‌شود و امروز اگر دلاری ایجاد شود، چون مقبولیت جهانی دارد، مردم کالاهایشان را می‌دهند و دلار میگیرند. این‌ها مقدمه‌ای شد بر یک انقلاب ضد تمرکز و ضد دولتگرایی.

 

رنجبر فلاح درباره عقبه و تاریخچه نظام پولی در دنیا گفت:  نظام پولی در دنیا عقبه‌ی تاریخی دارد. یعنی اگر شما به مکاتب اقتصاد پولی مراجعه بکنید، متوجه می‌شوید که یک نهضت فکری در آن زمان بود که اصلا چرا باید دولت‌ها پول ایجاد بکنند؟ و اصلا می‌گفتند عین هر کالا‌های دیگری باید یک عرضه و تقاضایی وجود داشته باشد و اصلا به این معنایی که دولت‌ها کنترل می‌کنند و نظارت می‌کنند و یک حق آقایی برای خودشان قائل هستند، این نباید وجود داشته باشد.

وی افزود: مثل هر مکانیسم عرضه و تقاضای دیگری، در مورد بازار پول هم باید همین اتفاق بیفتد و هر چیزی را که مردم برایش مقبولیت قائل هستند و قبولش دارند، باید بعنوان ابزار و وسیله مبادله مورد استفاده قرار بگیرد.

 

 

نظریات سه دسته از اقتصاددان قرن گذشته
رنجبر از سه دسته اقتصاددان در قرن گذشته صحبت کرد و اظهار داشت: وقتی این تاریخچه را نگاه می‌کنیم، آن زمان چنین فناوری وجود نداشت. اقتصاددانان یک قرن پیش که در واقع سه دسته بزرگ بودند: یک عده که می‌گفتند پول حتما باید پشتوانه‌ای بنام شمش داشته باشد که به اصطلاح مکتب شمشیون یا بلیونیسم‌ها بودند.

وی افزود:  مکتب بعدی مکتب بانکی بود که می‌گفت: نه لزومی ندارد که حتما ۱۰۰٪ طلا پشتوانه‌ی مالی داشته باشیم، می‌تواند این درصد کمتر باشد که بحهثای نرخ ذخیره قانونی پیش آمد این مکتب بنام بنکینگ سیستم بود.

وی ادامه داد: مکتب سوم بنام فری بنکینگ سیستم بود، این مکتب اعتقاد داشت که اصلا دخالت قدرت‌های متمرکز و دولت‌ها لازم نیست و در عرضه و تقاضا بصورت آزادانه می‌تواند پول بیاید وسیله مبادله و ذخیره ارزش قرار بگیرد.

رنجبر فلاح گفت: آن زمان، آن مکتب اقتصاد پولی نتوانست حرف خودش را به کرسی بنشاند، اما با ظهور فناوری بلاک چین این بستر فراهم شد تا مردم خودشان پول یا پول‌هایی را خلق بکنند و از این‌ها در مبادلات استفاده بکنند و مادامی که قبول دارند، هرکسی که این پول را ارائه داد در ازایش بتواند کالایی دریافت بکند.

وی در ادامه گفت: این سیستم دارد کار می‌کند. چه لزومی دارد که حالا حتما امضای رییس بانک مرکزی، وزیر دارایی، وزیر اقتصاد هر کشوری روی آن کاغذ یا اسکناس باشد. اینجا بود که مبانی نظری که قبلا وجود داشت توانست تبلور عینی پیدا و یک چالش جدید را ایجاد بکند.

 

پولی که می خواهد جایگزین همه ی پول ها شود
رنجبر فلاح پس از بیان مقدمات نظام پولی، به شکل گیری بیت کوین رسید و گفت: بنابراین ارز، یا بهتر بگوییم پولی به نام بیت کوین شکل گرفت. این پول سقف ۲۱ میلیون دارد و فراتر از آن نمی‌تواند برود؛ بنابراین اگر بخواهد توسعه پیدا کند واحدهایش کوچکتر خواهد شد.

وی افزود: تعداد واحدهایش اگر الان یک میلیون است، بر حسب یک میلیون تقسیم شده و اسم آن یک میلیونیوم بیت کوین را ساتوشی گذاشتند. اگر تقاضا برایش وجود داشته باشد بعدا می‌تواند این مقیاس به ۱ میلیارد هم افزایش پیدا بکند و یک واحد دیگری برایش تعریف بشود. بعدا بگوییم هر ساتوشی دوباره خودش مساوی است با هزار واحد کوچکتر.

رنجبر فلاح ادامه داد: این پول ادعایش این است که می‌تواند جایگزین پول‌های متعدد کشور‌های مختلف بشود، یک پول بین المللی ایجاد بشود و مورد مبادله قرار بگیرد.  

وی گفت: در کنار آن پول‌های جدیدی ایجاد شده که هر کدام در فضای رقابت بین این پول‌ها هر کدام بتوانند رضایت مردم را جلب کنند، بهتر بتوانند وسیله مبادله باشند و یا ارزش یا ثباتی داشته باشند قطعا می‌توانند جا باز کنند و توسعه پیدا کنند.

 

 

رمز ارز غلط است،بگویید رمزپول!
مدیرعامل سابق بانک تجارت از اشتباه در نامگذاری کریپتوکارنسی‌ها در کشور گفت و اظهار داشت: به اشتباه در کشور ما کریپتوکارنسی را رمز ارز ترجمه می‌کنند. این واژه کاملا غلط است، آن کارنسی که آنجا بکار رفته اصلا به معنای ارز نیست، این از همان ریشه کارنت به معنای رایج، متداول، چیزی که مقبولیت دارد است. چرا، چون اگر شما به ماهیت آن چیزی که رمز ارز‌ها گفته می‌شود نگاه کنید ما سه دسته را می‌توانیم نام ببریم.

وی افزود: یک دسته مثل بیت کوین هستند که درواقع نیاز به کاوش دارند و درواقع باید یک رمزی کشف بشود، پیدا بشود تا یک واحد پول جدیدی ایجاد بشود مثل اتریوم.

در حالت دوم، یک سبد دارایی تعریف می‌کنید، بعد می‌گویید یک واحد از این سبد دارایی اسمش مثلا ایکس هست، و این ایکس را با هم دیگر مبادله می‌کنند. پس در واقع اینجا دیگر نیاز به کاوش ندارد. مثلا یکی از این پول‌ها اسمش تتر هست. تتر تعریف کرده، گفته هر تتر مساوی یک دلار. ارزشش مثل دلار است. حالا اگر دلار بالا و پایین شد، تتر هم بالا و پایین می‌شود. پس این دیگر نیازی به ماینینگ و کاوشگری و در واقع کشف کردن رمز ندارد.

یک دسته سوم هستند که مثل تمبر می‌مانند. یعنی شما می‌خرید، از آن یک استفاده‌ای می‌کنید و بعد عین اینکه تمبر باطل می‌شود، آن هم باطل  و سوخت می‌شود. مثلا ریپل. شما یک ریپل را می‌خرید. ریپل در واقع یک بسته‌ای هست که شما بجای اینکه روی سوییفت تراکنش‌هایتان را انجام دهید، با استفاده از ریپل، بین بانک‌ها یک ماتریس مثلا ۴۰۰ در ۴۰۰ شکل گرفته، شما کل نقل و انتقالاتی را که می‌خواهید، در قالب یک بسته‌ای بنام ریپل می‌فرستید، تسویه‌ها انجام می‌شود و بعد هم سوخته و تمام می‌شود. این حاوی یک خدمت هست. پس بنابراین وقتی شما ماهیت این‌ها را هم نگاه می‌کنید اشتباه است که به همه این‌ها بگویم رمز ارز.

رنجبرفلاح گفت: ارز را اگر به معنای چیزی که دارای ارزش هست بگیریم. اگر واژه‌اش را از ارزش بگیریم، بله این‌ها همه حاوی یک ولیو و یک ارزشی هستند، از این بابت درست است. ولی اگر به معنای ارزی بگیریم که به عنوان یک واحد پول خارجی در بستر بلاک چین محسوب می‌شود، اینجا دیگر خارجی وجود ندارد. همه جهان و همه کره زمین را به یک سرزمین فرض می‌کند و همه این‌ها می‌توانند با همه افراد کره زمین مبادله کنند.

وی افزود: حال خود رمز ارز اشتباه است، واژه خنده دار‌تر این است که میگویند رمز ارز ملی. اگه ارز است پس ملیش چیست؟ دیدم در یک مصاحبه‌ای اخیراً یک نفر گفته بود رمز ارز ایرانی. این واژه ها، چون از ابتدا  خلق می‌شود و استفاده می‌کنیم باید در انتخابشان دقت بکنیم. حداقل اگر پول را به کار ببریم بگوییم رمز پول شاید خیلی نزدیک‌تر باشد تا اینکه رمز ارز.


از گذشته ای با «نان گاورمنت» تا آینده ای با «نان گاورمنت»
محمد جعفر نعناکار، مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات نیز در این نشست حضور داشت که در ابتدای صحبت به سیر تحول جامعه پرداخت و گفت: ما در حقوق یک سیر تحول جامعه حقوقی را داریم که این سیر بسیار قابل تامل است. به نظر می‌رسد که با وجود فناوری‌های نوظهور، کمک می‌شود که این سیر خیلی سریع‌تر راه خودش را طی کند و به مقصد برسد. من مختصر این را برای شما توضیح می‌دهم. ابعاد جایگاه کریپتوکارنسی را هم اشاره می‌کنم و اینکه چرا از لحاظ نظام حقوقی نباید خیلی مخالفتی که الان با این قضیه می‌شود، یا حداقل به این نحو که دارد صورت میگیرد، صورت بگیرد.

وی ادامه داد: زمانی مردم که زندگی می‌کردند، اصلا حاکمیتی وجود نداشت. چند صد هزار سال پیش را فرض کنید. به آن دوره میگویند NG یا نان گاورمنت. هیچ دولتی وجود نداشت. بعد از مدتی دولت‌ها شکل می‌گیرند، ولی نه به معنای امروزه. یک ریش سفیدی یا یک مرکزی بوده برای حل اختلاف. در واقع گاورمنت ایجاد می‌شود.

نعناکار ادامه داد: بعد از ایجاد قبیله ها، این دولت‌ها تبدیل می‌شوند به دولت‌های شفاهی. سال‌های سال دولت‌های پادشاهی بودند بدون هیچ قید و بندی فقط با تصمیم یک مجمع یا یک شخص دستورات انجام می‌شده و کسی هم نمی‌توانسته، چون و چرا بکند.

وی گفت: بعد دولت‌های کاغذی شکل می‌گیرند که همین نظام‌های پارلمانی است که  آشنا هستید. الان هم متداول است که دولت‌های الکترونیکی شکل می‌گیرند که روند اتوماسیون سازی را در واقع طی طریق می‌کنند. یعنی هر چیزی از قواعد و قانون و آیین نامه و نظام نامه و روش که بر مبنای کاغذ بوده در یک اتوماسیون الکترونیکی وارد می‌کنند.

نعناکار افزود: بعد از این مرحله ما به «ام گاورمنت ها» یا دولت‌های همراه می‌رسیم. دولت‌هایی که از ابتدا دیجیتالی می‌شوند. دیگر همه چیز صفر و یک می‌شود. به اعضای فیزیکی  نیاز ندارند. بعد از دولت‌های همراه، دولت‌های پیش فرما شکل خواهند گرفت. دولت‌هایی که چند نمونه از آن در دنیا هست. دولت‌هایی که شما می‌توانید تصمیم بگیرید چه بخشی را در کجا هزینه کنید، از چه ارزی استفاده بکنی و مالیاتت را چگونه پرداخت بکنی و به چه شخصی پرداخت کنی.

وی گفت: بعد از این دوباره به یک نان گاورمنت و بی دولتی خواهیم رسید. به نظر می‌رسد دیدگاه تشیع هم همین است. یعنی اگر آخرالزمان و مباحث آخرالزمانی را اعتقاد داشته باشیم که بر همان مبنا، جمهوری اسلامی هم به عنوان یک واسطه ایجاد شده، زمانی خواهد رسید که نان گاورمنت خواهیم شد.

نعناکار از نمونه‌هایی از سازمان‌هایی که در جهت نان گاورمنت شدن وجود دارند نام برد و گفت: نمونه‌هایی هم وجود دارد. مثل سازمان‌های بین المللی. الان سازمان بهداشت جهانی وقتی تصمیم می‌گیرد، فرض کنید در حیطه فلج اطفال، دولت‌ها نمی‌توانند مقابله بکنند و بگویند ما انجام نمی‌دهیم. یعنی از آن  وضع حاکمیتشان کاسته شده، به خرد جمعی بین‌المللی افزوده شده است.

وی افزود: حالا آن چیزی که الان هست شاید مبنای اومانیستی دارد و شاید خیلی ما موافق نباشیم، ولی ساز و کارش، ساز و کار درستی است. یعنی باید از حیطه اقتدار دولت‌ها کاسته بشود، به خرد جمعی برسد و (نمیخواهم بگویم نگاه آنارشیستی) به حکومت مردم بر مردم افزوده شود.  

نعناکار گفت: حالا ما در دیدگاه اسلامی برای آن یک عناصری داریم که باید در یک چارچوب خاصی باشد. پول هم به همین معناست. ما در حقوق اسلامی چندین قرارداد داریم که اگر به صورت انتزاعی به آن‌ها نگاه بکنیم با کریپتوکارنسی‌های مجازی خیلی فرقی ندارند. مثل عقد صلح یا هبه.

مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات از شباهت کریپتوکارنسی‌ها با عقود اسلامی مانند صلح یا هبه گفت و اظهار داشت: شما می‌بینید در یک اعتبار بین دو شخص حقیقی یا حقوقی، یک ارزشی انتقال پیدا می‌کند و به جای آن ارزش ممکن است یک خدمت یا کالایی عرضه یا ارائه بشود. همین را اگر بیاورید در دنیایی که فناوری اطلاعات حاکم بر آن شده، ممکن است به یک چیزی مثل کریپتوکارنسی‌هایی که الان استخراج می‌شود، برسید.

وی افزود: از طریق فناوری اطلاعات به عنوان یک اعتبار بین طرفین یک معامله یا طرفین یک قرارداد مورد شناسایی قرار میگیرد، رد و بدل می‌شود و به ازای آن، کالا یا خدماتی ارائه یا عرضه می‌شود.

نعناکار ادامه داد: لذا اینکه کریپتوکارنسی به عنوان یک ارز یا یک پول مورد شناسایی قرار بگیرند به این نحو که الان مستقر در جامعه جهانی است، به نظر می‌رسد خیلی صحیح نباشد. بلکه می‌توان به آن به عنوان یک اعتبار، اعتبار بخشید و آن را ملاکی برای تبادلات جهانی در جامعه بین المللی قرار داد و در واقع این همان اتفاقی است که برای نان گاورمنت اتفاق می‌افتد.

وی تصریح کرد: اینکه دولت‌ها و حاکمیت‌ها بر یک پولی که حالا حتما باید امضا می‌کردند یا صادر می‌کردند کاسته می‌شود و خود اشخاص بین المللی با اعتبار و توافقی که بین خودشان برقرار می‌کنند موجودیتی را به عنوان یک اعتبار شناسایی بکنند و بر مبنای آن کالا و خدمات خودشان را عرضه کنند، پس این در سیر تحول نظام‌های حقوقی خیلی چیز عجیب و غریبی حداقل از دیدگاه حقوقی به نظر نمی‌رسد.

 

 

 

اصلی ترین مشکل ها بر سر راه کریپتوکارنسی ها
نعناکار اصلی‌ترین مشکل بر سر راه کریپتوکارنسی‌ها را تضعیف قدرت حکومت‌ها با شکل گیری این نوع پول‌ها دانست و گفت: مسئله‌ای که الان جامعه جهانی و ایران هم به نوعی با آن درگیر هست، بیشتر این است که این‌ها اگر مبانی پولی و ارزی را داشته باشند موجب کاسته شدن قدرت و حیطه حاکمیت هاست.

وی افزود: مثل kyc کردن. این که مبدا و مقصد مشخص نیست یا استفاده از این کریپتوکارنسی‌ها در فساد مخصوصاً در پولشویی، که در نظام‌های پولی امروزی، حتی با شدت و حدت بیشتری از چیزی که در نظام‌های کریپتوکارنسی هست. طبق آماری که در سال گذشته، پلیس بین المللی یا اینترپل منتشر کرد فقط یک درصد از پولشویی‌ها و جرایم بین المللی بر اساس کریپتوکارنسی‌ها صورت می‌گیردکه معروفش بیت کوین است.

مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات گفت: آن چیزی که در نظام پولی یا در قراردادها، مخصوصا در عقود اسلامی یا حتی اگر عقود اسلامی هم نباشد، عقودی که در نظام پولی-حقوقی است، اهمیت دارد این است که چهار تا رکن دارد.

وی تشریح کرد: این چهار رکن این موارد است: چه مبدایی به چه مقصدی، به چه ارزشی و در چه تاریخی، آن ارزش مبادله بشود و بابتش آن کالا یا خدمات گرفته می‌شود که به نظر می‌رسد تمام این چرخه‌ای که عرض کردم در این وَلِت‌ها یا کیف‌های پول در چرخه اقتصادی کریپتوکارنسی‌ها قابلیت رصد دارد.

نعناکار درباره تبدیل کریپتوکارنسی‌ها به ارز‌های رایج بین المللی نیز گفت: وقتی این کریپتوکارنسی‌ها بخواهد در نظام پولی سنتی رواج پیدا بکند، بلاخره در یک مرکزی تغییر ماهیت پیدا می‌کند و به آن ارز یا پول رایج بین المللی قابلیت تبدیل دارد که آن چالش‌ها و آن نگرانی‌ها را به نظر می‌رسد که بتواند حل کند.

وی افزود: حالا دیدگاه حقوقی نسبت به پدیده‌های نوآورانه، در همین بستر فناوری اطلاعات دیدگاهی است که نیاز به پخته شدن دارد و می‌دانیم هنوز هم رویه یکسانی را همه کشور‌های بین المللی و نظام‌های بین المللی در پیش نگرفته اند و همین قابل بحث و بررسی است. کریپتوکارنسی واقعا پول نیست. یک اعتبار است و از لحاظ حقوقی پشتوانه‌ای برای به رسمیت شناختن این مسئله وجود دارد.



آیا کریپتوکارنسی ها پول هستند؟
رنجبر فلاح از محل بحث بوندن این که این کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان پول نامید یا خیر صحبت کرد و گفت: پذیرش این را که این‌ها را به عنوان ارز تلقی نکنیم خودش نکته مهمی است، اما اینکه آن را پول بنامیم یا نه محل بحث است.

وی ادامه داد: ببینید ما یک تعریف از پول داریم و یک مصداق. در تعریف پول ما همان سه تا تعریف سنتی که همه ما با آن‌ها آشنا هستیم را می‌گوییم. باید وسیله سنجش ارزش، وسیله نقل و انتقال ارزش یا مبادله ارزش و وسیله ذخیره ارزش باشد. به هر چیزی که بتواند این سه را به نحو احسن اجرا بکند پول می‌گوییم.

رنجبرفلاح گفت: حالا مصداقش چیست؟ مصداقش می‌تواند همین کاغذی باشد که به عنوان ریال چاپ می‌شود و مبادله را تسهیل می‌کند. می‌تواند دلار باشد. می‌تواند یورو باشد و یا می‌تواند اصلاً یک پولی باشد مثل «اس بی آر» که اصلا هویت فیزیکی ندارد. فقط یک پول دفتری است برای مبادله، ولی به آن هم پول می‌گوییم.

وی افزود:  پس ببینید این اس بی آر بعد از جنگ جهانی دوم، برای حق برداشت مخصوص ایجاد شده برای تسهیل بین کشور‌ها مورد استفاده قرار میگیرد و چه اشکال دارد امروز ما از همین کریپتو‌ها استفاده کنیم. یک ارزی مثل اس بی آر درست کنیم و کشور‌ها با همین ارز شروع کنند مبادله خود را انجام دادن. در بلاک چین هم نقل و انتقال پیدا بکند چه اشکالی دارد؟ مثل همان سبد که پشت اس بی آر هست می‌تواند یه استی هم ایجاد بشود و مبادله بشود. پس لزوما نباید حتما ماهیت فیزیکی داشته باشد.

مدیرعامل سابق بانک تجارت گفت: پس این پول بعد از جنگ جهانی دوم ایجاد شده در صندوق بین‌المللی پول و الان هم کار می‌کند. الان بین کشور‌ها مبادله می‌شود. اما مصداق همه اش تغییر می‌کند. حالا این مصداق می‌تواند بیاید در قالب کریپتو‌ها تجلی پیدا کند و هم وسیله مبادله، هم وسیله ذخیره ارزش، هم وسیله اندازه گیری ارزش کالا‌ها باشد. از این بابت من می‌گویم پول، ولی ماهیتش به صورت اعتباری است که این اعتبار از جانب مقبولیت مردم شکل می‌گیرد.

رنجبر فلاح ادامه داد: من یک بار رفته بودم مشهد سوار تاکسی شدم می‌خواستم بروم حرم. راننده تاکسی بقیه پول من را به جای پول خرد، دو بلیط اتوبوس داد. بلیط ۱۰ تومانی بود من گفتم من بلیط اتوبوس می‌خواهم چه کار؟ من که میروم حرم و دوباره برمیگردم. اصلا نمی‌خواهم اتوبوس خط واحد سوار بشوم. گفت: آقا اشکال ندارد شما دوباره که برمی گردید همین بلیط‌های اتوبوس را به راننده تاکسی بعدی بدهید قبول می‌کند.

وی گفت: یعنی یک بلیط اتوبوس برای حل مشکل پول خورد مقبولیت عمومی پیدا کرده بود. هم مسافر می‌پذیرفت هم برای راننده شده بود ابزار تسویه و مبادله؛ بنابراین هر چیزی که بتواند این نقش را ایفا کند ما میتوانیم اسم پول را برایش بگذاریم.

رنجبر فلاح در ادامه گفت: بنابر این این کریپتوکارنسی یا این پول‌های مجازی که الان شکل می‌گیرد را از این بابت ما اسم پول برایشان می‌توانیم بگذاریم. ولی ما خوب میدانیم که این‌ها همه حاوی یک ارزش است یا ارزششان وابسته است به استی یا دارایی‌هایی که پشتشان هست و یا این که حاوی یک ارزشی و یا یک خدمتی هستند که از آن خدمتش میتوان استفاده کرد و یا مثل کریپتوکارنسی، مثل بیت کوین به دلیل کم یابی حاوی ارزش است.

وی گفت: یعنی پیدا کردن یک رمز با این همه ماینری که وجود دارد و  شبانه‌روز کار می‌کنند، یک کمیابی را ایجاد می‌کند که این کمیابی  با ارزش است. آقای ناکاموتو در مقاله خودش اسم این را طلای دیجیتال می‌گذارد. او هم اسمش را لزوما پول نمیگذارد، ولی طلای دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان وسیله مبادله نظام‌های بین‌المللی از آن استفاده بشود.


علت نابسامانی،بی صاحبی و در عین حال چند صاحبی این پدیده در کشور است
نعناکار، در پاسخ به این سوال که متولی رمز‌ها در کشور چه کسی است و چرا انقدر اوضاع این‌ها نابسامان است، گفت: در زمان انتخابات ریاست جمهوری، شخصی که کاندیدای ریاست جمهوری بود یک جمله‌ای گفت: من این را خیلی استفاده می‌کنم. می‌گویم پدیده‌ها در دولت یا بی صاحب هستند یا صد تا صاحب دارند. این از آن پدیده‌هایی است که به هر دو حالت دچار شده  است.

وی افزود: ببینید یک بحث جدی مطرح است. نه فقط در این موضوع، در تمام موضوعاتی که نوظهور هستند این است که دولت خیلی می‌خواهد بصورت یکجانبه و با ظرفیتی که دارد، صاحب آن پدیده شود. قانون گذاری کند یا مجوز بدهد. در بسیاری از کشور‌های دنیا مخصوصا کشور‌های کاملایی، ما دو نوع سیستم حقوقی عمده در دنیا داریم.

وی ادامه داد:  سیستم حقوقی «کاملا و سیبلا». سیستم‌های کاملا معمولا مهد تکنولوژی هستند. سیستم‌های سیبلا دنباله روی آن سیستم‌های کاملایی اند. دلیلش این است که آنجا عرف محور است. این‌ها را باید قانون گذاری بکنیم. جالب این است که سیستم ایران، سیستم فقهی‌اش کاملایی، ولی سیستم قانونی کشور سیبلایی است. یعنی اینجا هم یک ساختار پیچیده‌ای مطرح است که اصولاً در سیستم‌های حقوقی، ایران را به عنوان یک کیس استادی مورد مطالعه قرار می‌دهد که چگونه مبانی نظری جمهوری اسلامی ایران کاملایی است.

نعناکار افزود: مثلا می‌گویند که اول ماه شوال روزه گرفتن حرام است. خب این چطوری اثبات می‌شود؟ عرفی. به این صورت که یا شما می‌روی بالا پشت بام نگاه می‌کنی یا دو  فرد عادلی که فسق ظاهری ندارند، گناهی انجام نمی‌دهند می‌گویند ما ماه را دیدیم، شما باید بخورید. حالا طبقه پایین اگر دو نفر نرسیدند و ماه را ندیدند باید روزه را بگیرند. پس می‌بینید مبانی، مبانی عرفیست.

وی گفت: یا مثلاً می‌گویند که اگر شما رفتید جنگلی هر چی سُم داشت خوردنش حلال است، ولی یکی را استثنا می‌کند می‌گوید من خنزیر را  اجازه نمیدهم. خوک حروم است. حالا شما رفتید جنگل، چیزی سُم داشت و آنجا می‌چرید، حلال است. یا می‌گویند هرچی پنجه دارد حرام است. بعد میاید یکی را استثناء می‌کند می‌گوید شتر حلال است. شما رفتید جنگل فقط دنبال شتر بگردید. این‌ها سیستم‌های کاملایی هستند که روی اینها، سیستم‌های سیبلایی سوار میشود.

نعناکار در ادامه گفت: در  نظام حقوقی فعلی کشور، در حیطه کریپتوکارنسی، همین اتفاق افتاده است. چون جنبه‌ها و ابعاد مختلفی دارد. از یک سمت و سو شما اگر نگاه بکنی، اعتبار قابل سنجش برای ارزش است که بر مبنای آن می‌شود کالا و خدمات گرفت. بانک مرکزی میاید یک ادعایی را برای ایجادش می‌کند. وزارت نیرو از آنجا که ممکن است انرژی مصرف شود، یک ادعایی را برای خلق آن دارد. فناوری اطلاعات درگیر است. وزارت ارتباطات یک خودی نشان می‌دهد در خصوص kyc کردنش، نهاد‌های نظارتی و اطلاعاتی یک نقطه نظراتی دارند. این باعث شده که یک مسئله که روی لبه فناوری حرکت می‌کند، پدیدار شود.

مدیرکل حقوقی فناوری اطلاعات از عبور کشور‌های دنیا از قانون گذاری به پروتکل گذرای در این موارد صحبت کرد و گفت: از آن جهت که کشور خیلی علاقه به مجوز دادن و صدور پروانه و اینجور مسائل دارد چندین صاحب پیدا می‌کند. خب دنیا چه کار می‌کند؟ دنیا روی این مقوله‌ها معمولا از قانونگذاری مقداری عبور کرده، به پروتوکل گذاری می‌رسد.

وی افزود: یعنی می‌گوید من ۴ شاخص از شما می‌خواهم. مادامی که این ۴ شاخص را رعایت می‌کنی، فعالیتت، خرید و فروشت، مشروعیتت را  تایید می‌کنیم. اگر از این چارچوب خارج شدی و المان‌های پروتکل را رعایت نکردی، در واقع غیر مشروعی و من با تو برخورد قهری انجام خواهم داد. این باعث میشود که نظارت و مجوزدهی و دادن پروانه تقریبا منتفی شود.

نعناکار تصریح کرد: لازم است یک نظارت کاملی روی مسائل فناوری یا مسائل مدنی که در جامعه در حال اجرا است، صورت بگیرد. اگر ما این دیدگاه را بپذیریم که پروتکل گذاری کنیم این مسئله حل می‌شود و حاکمیت به عنوان یک نهاد نظارتی بر فعالیت و امنیت مردم از بعد اقتصادی و ابعاد دیگر، می‌تواند نظارت‌های خودش را اعمال بکند.

رنجبر فلاح در ادامه صحبت‌های نعنا کار در پاسخ به سوالی درباره نا بسامانی موضوع رمزارز‌ها در کشور، از مقاومت نظام و ساختار سنتی در مقابل نوآوری سخن به میان آورد و گفت:  یکی از تعاریفی که برای نوآوری به کار می‌برند این است که نوع آوری یعنی شکستن ساختار سنتی. می‌خواهد ساختار را عوض کند. خب طبیعی است ساختار قدیمی و سنتی مقاومت نشان می‌دهد. ساختار جدید حمله می‌کند برای اینکه جای خودش را باز کند. این موضوع هم نه مخصوص ایران، که در تمام دنیا هست.

وی افزود: یعنی هنوز بعضی از کشور‌ها آزاد کردند، بعضی‌ها ممنوع کردند. بعضی‌ها اول آزاد کردند، بعد ممنوع کردند، بعضی‌ها اول ممنوع کردند، الان کوتاه میایند. یا مثلا من یک جمله‌ای از رئیس بانک جهانی دیدم که می‌گوید ما می‌خواهیم که این کریپتوکارنسی‌ها یا پول‌های مجازی را هم به عنوان دارایی‌های خودمان در نظر بگیریم. به هر حال یک بازه دارد و آن را بیاوریم در دارایی‌های خودمان. در دستور کارشان هست.

مدیرعامل سابق بانک تجارت گفت:،  اما در مورد کشور خودمان به هر حال این بلاتکلیفی وجود دارد. سال گذشته فکر می‌کنم خرداد ماه بود، من یک پول مجازی را پیشنهاد دادم به دولت گفتم که بیا این پول مجازی را مشابه «اس دی آر» که عرض کردم تعریف کنیم. گفتم از ظرفیت کشور‌های اکو شروع کنید و اسمش را هم گذاشتم اکو مانی یا اکو کوین. هر کدام را که خواستید.

وی افزود: این پول را با کشور‌های مختلف با هم هماهنگ کنید با هم مقبولیت پیدا بکند. وقتی که مقبولیت پیدا کرد و همه کشور‌ها و بانک مرکزیشان این را ایجاد کردند، تجار و بازرگانان ما به راحتی بتوانند برای نقل و انتقالات پولی خودشان از این استفاده بکنند، ولی این قابل تبدیل هست.

رنجبرفلاح ادامه داد:  یعنی هر زمانی که خواستند به یورو و دلار یا به ارز دیگر تبدیل بکنند عوامل کارگزار وجود دارد. یک بانک کارگزار وجود دارد و این کار را انجام می‌دهد، ولی وقتی که مقبول شد شما به تدریج چه نیازی دارید آن را به دلار یا یورو چنج بکنید؟ خودش دارد کار کرد خودش را پیدا می‌کند. بعد به غیر از کشور‌های اکو با چند تا کشور بزرگ دیگر مثل چین و روسیه و هند و بعضی از کشور‌های عربی خلیج فارس را هم انتخاب و اضافه کند و شروع کنیم با همدیگر مبادله انجام دهیم. خب این پیشنهاد به دولت رفت و در کمیسیون مشترک اقتصادی و اجتماعی دولت الکترونیک مطرح شد.

رنجبر فلاح از خلا قانونی در باره رمز‌ها در کشور گفت و افزود: سیاست و تدبیر دولت اینجا بحث شد و یک دفعه بحث خلا این پول‌های مجازی و خلا قانونیش مطرح شد. نهایتا جلسات متعدد کارشناسی گذاشته شد. در تعاریف، یک سال پیش نسبت به الان خیلی عقب‌تر بودیم و الان خیلی سرعت این بحث‌ها بالا رفته است. آن زمان بحث شد، متنی رفت در کمیسیون اقتصادی دولت که در آنجا تصویب بشود.

وی افزود:  در دولت اگر این اتفاق با سرعت افتاده بود امروز شاهد تشتت اظهارنظر‌ها نبودیم. به هر حال یک مصوبه در دولت داشتیم و بر اساس آن مصوبه معلوم بود رگولاتور کیست. چه کسی مجوز می‌دهد. نقش بانک مرکزی چیست. همانطور که من عرض کردم در واقع این‌ها با توجه به ماهیت هایشان پول نیستند.

رنجبر فلاح گفت: حتی خود بانک مرکزی اقرار می‌کرد که همه این‌ها  پول نیستند. می‌گفت: دلیلی نیست که وقتی پول نیستند من بخواهم درباره همه چیز اظهار نظر کنم. اما آنجا که کارکرد پولی پیدا می‌کند، با ریال یک تقابلی را ایجاد می‌کند، بله من آنجا می‌توانم ورود کنم، نظر بدهم. پس نقش بانک مرکزی کجاست؟ آیا این اصلا یک صنعت است؟ آیا یک صنف می‌خواهد؟ آیا در قالب نظام صنفی می‌گنجد؟ نمیگنجد؟ این بحث‌های متعدد مطرح شد که نهایتا آدم متاسف می‌شود.

 

مدیرعامل سابق بانک تجارت از تنزل جایگاه این نوع فناوری به پرداختن به مسائل پشت پا افتاده انتقاد کرد و گفت:  یک بحث بزرگی را داریم به نام  زنجیره بلوکی یا همان به اصطلاح بلاک چین. بعد یک محصولی داشته که ما همه محصولاتش را رها می‌کنیم و فقط روی بیت کوین بحث می‌کنیم. بعد بیت کوین را فقط روی ماینینگش بحث می‌کنیم که اکسچنجش چه صورت باشد. آیا درآمد ارزی برای کشور ندارد؟ خروج ارز از کشور دارد؟ این‌ها همه بماند.

وی افزود:  بعد از آن هم راجع به کاوش این مسئله و ماینینگ، میاییم سراغ ماینرها. برقی که مصرف می‌کنند. می‌گویند برقشان زیاد مصرف می‌شود. از نرخ‌های ترجیحی ارزان قیمت استفاده می‌کنند، پس این ارزش افزوده که اتفاق میافتد بخشیش برای وزارت نیرو و برای فروشنده برق است که در جیب این هاست. ما چجوری این‌ها را پس بگیریم. پس این یعنی اقرار می‌کنن که ارزش افزوده خلق می‌شود. سهم خودشان را از این ارزش افزوده می‌خواهند.

رنجبر فلاح گفت:  چرا ما بحث‌ها را انقدر تنزل می‌دهیم تا می‌رسانیم به مصرف برق. بحث اصلا خیلی فراتر از این حرف‌ها است. سیر تحول و تکامل دنیا است. دیدگاه‌هایی که عرض کردم مبانی نظری دارد مبانی حقوقی دارد. همه آن‌ها را ما رها کردیم چسبیدیم به یک پول برق.

وی افزود: در جلسه‌ای که دو سه هفته پیش در کمیسیون فرهنگی مجلس بود و من دعوت شده بودم، من از طرف کمیسیون فرهنگی مجمع تشخیص مصلحت شرکت کرده بودم به نمایندگی از آن‌ها این بحث را مطرح کردم گفتم شما نرختان را اعلام کنید، اگر برایشان توجیه اقتصادی دارد میروند تولید می‌کنند، نداشت تولید نمی‌کنند.

رنجبرفلاح تصریح کرد: صنعتی شکل گرفته و بعضاً بسیاری از نهاد‌های کشور‌ها رفتن فارم‌ها یا مزارعی را درست کردند و  کشت و زرع انجام می‌دهند در فضای مجازی، خب این به طور طبیعی در کشور اتفاق میفتد و هنوز استدلال حقوقی و قانونی کافی وجود ندارد که بگوییم رسما این ممنوع یا حرام است یا نه این آزاد است.

وی تاکید کرد: این بلاتکلیفی خیلی بد است و باید زودتر تصمیم بگیرند. اگر دولت تصمیم نگیرد به نظرم مجلس به مرکز پژوهش هایش تکلیف گذاشته که یک پیش‌نویسی را آماده کنند. شاید مجلس خودش قانون بگذارد،  ولی  بعداً با توجه به شرایط روز تغییر دادن قانون خیلی سخت‌تر است  تا مصوبه دولت و یا دستورالعمل‌های اجرایی.

محمدرضا رنجبر فلاح، در پاسخ به سوالی مربوط به نوسانات ارزش ارز‌های دیجیتال، فرق برین بازار رقابت کامل و ناقص را مطرح کرد و گفت: همه فرق بین بازار رقابت کامل و رقابت ناقص را می‌دانند. در بازار رقابت کاملِ بورس ایران می‌توانی یک بازاری نزدیک به بازار رقابت کامل مثلاً تعریفش کنی خب چقدر نوسان دارد؟

وی افزود: چقدر به خاک سیاه نشستند، چقدر یک شبه پولدار شدند. طلا هر اونس ۱۸۰۰ و خرده‌ای بود من یادم است، الان هزار و دویست  و خورده‌ای شده است. این  نوسانات طبیعی است. آن هم برای یک پدیده‌ای که تازه پدید آمده، هنوز عمق پیدا نکرده، هنوز عرضه و تقاضا شکل نگرفته، هنوز مقررات گذاری به شدت بر ارزش هایش اثر میگذارد، تسهیل می‌کنی ارزشش می‌رود بالا، محدودیت می‌گذاری ارزشش میاید پایین.

رنجبر فلاح ادامه داد: یک کشوری ممنوع می‌کند، ارزشش می‌ریزد در بازار جهانی، یک کشوری آزاد می‌کند ارزشش می‌رود بالا. پس یک پدیده جدیدی که تازه پدید آمده، هنوز شرایط بازار رقابت کامل را پیدا نکرده، طبیعتا این نوسانات را دارد.

وی تاکید کرد: جون میگیرد. قطعاً عمق پیدا می‌کند، ارزشش مرتب بالا می‌رود. سد‌های سر راه خودش، آن تقابل بین مدرنیته و سنت را نگاه کنید، این تقابل بین نوآوری و ساختار‌های سنتی را نگاه بکنید، این تقابل زور آزمایی است. مثل دو کشتی گیر. فکر می‌کنیم این یکی دارد برنده می‌شود، بعد آن یکی غالب می‌شود. دوباره آن یکی فکر می‌کنیم دارد پیروز می‌شود طرف مقابل او را ضربه فنی می‌کند. این‌ها دائم دارند با همدیگر تقابل می‌کنند تا جای خودشان را باز کنند.

 

 

علت جذابیت یک پول مجازی‌به نام «تتر»
مدیرعامل سابق بانک تجارت دلیل جذابیت پول مجازی تتر را تشریح کرد و گفت:: نکته بعد اینکه شما می‌توانید جلوی نوسانش را بگیرید. من عرض کردم تتر یکی از همین پول هاست که رابطه خودش رو پگ کرده با دلار. هر یک تتر مساوی است با یک دلار. شما هرچه تتر دارید می‌توانید به بانک مربوطه بدهید به جایش دلار بگیرید و بالعکس. دلار بدهید و تتر بگیرید. با تتر مبادله کنید. حالا چرا تتر جذابتر است؟

وی افزود: اول به خاطر اینکه هزینه اش به مراتب پایین‌تر است. اگر درشبکه بانکی، شما بخواهید پولتون را جابجا کنید و نقل و انتقال کنید چقدر کارمزد از شما می‌گیرند در حالی که وقتی تتر جابه جا می‌کنید هزینه اش فوق العاده پایین است.

وی گفت: دوم این که انتقالش مثل انتقال یک ایمیل است. شما همینطور که یک ایمیل می‌فرستید، یک پیام می‌فرستید، همینطور هم تتر رو منتقل می‌کنید.

رنجبرفلاح افزود: سوم اینکه بسترش هم بستر سوئیفت نیست. من با این تجربه تتر و با تجربه sdr آمدم پول مجازی که شما می‌فرمایید را  تعریف کردم و معرفی کردم و گفتم یک چنین پولی را درست کنید. وقتی که ایجاد شد دیگر محدود به این کشور‌های اکو نیست.

وی تصریح کرد: دقت کنید من وقتی می‌گویم پول ایجاد کنیم با آن پشتوانه مقبولیت آن کشورها، وقتی که ایجاد شد، اگر ما خواستیم با اروپا مبادله کنیم، اکومانی را دادیم، جنس برایمان فرستادند، او اکو مانیش را فرستاد به چین، چین جنس فرستاد اروپا، بعد کشور اروپایی داد به ترکیه، ترکیه قبول داشت داد به ایران، ایران  قبول داشت داد به روسیه. چه اشکالی دارد؟

وی ادامه داد: می‌خواهم بگویم که مهم پیدایش‌اش است. وقتی پیدا شد در cis قابل استفاده است، هم در چین و هم در بقیه دنیا قابل استفاده است این‌ها هم بسترش، بستر سوئیفت نیست. سوییفت یک پیام رسان در نقل و انتقالات پولی است که  ابزار سیاسی برای تحریم کردن شده است.

رنجبر فلاح در ادامه گفت: یک بستر جدید ایجاد می‌کنی در بستر بلاک چین مبادله بشود. بستری که حتی اگر بانک مرکزی کشور‌ها خواستند kyc را انجام بدهند در  ارقام بالا بتوانند انجام بدهند. پس بنابراین ما این را که اسمش را گذاشتم اکو مانی، منظورم این نیست که فقط در این کشور‌ها مقبولیت داشته باشد. به اضافه اینکه خیلی از کشور‌های cis هستند که خودشان در اکو هستند. همه کشور‌ها می‌توانند از آن استفاده کنند.

رنجبر فلاح درباره احداث بانک‌های اینترنتی نیز گفت: یک بحثی هم داریم در رابطه با بانک اینترنتی که چرا بانک اینترنتی درست نمی‌کنیم. الان یک بانک هم در اروپا ایجاد شده، بسیار موفق‌تر هست از بانک‌های دیگر و بسیاری از این سرویس‌ها را ارائه می‌دهد. ما می‌توانیم دعوت کنیم که در واقع بیاید در ایران هم شعبه بزند. چون تمام کارت‌های ارزی را در واقع می‌تواند صادر کند.

وی افزود: ویزا کارت، مستر کارت، کارت‌های دیگر را در ایران صادر بکند، ولی او گیرش ربطی به ارز‌های مجازی و پول‌های مجازی ندارد. اینجا در واقع بحث تحریم هاست که این بانک باید مایل باشد. ولی بله ما یک بانک اینترنتی داخلی می‌توانیم درست کنیم. بانکی که کلیه سرویس هایش در اینترنت باشد و این بانک هم اگر هنر داشته باشد و بتواند ارتباطات خودش را با خارج برقرار بکند، بسیار خوب و پسندیده است



نوسانات ارزش در بیت کوین ریسک معاملات را بالا می برد
مدیرعامل سابق بانک تجارت درباره نوسانات ارزشی و تاثیرش در مبادلات گفت: تجار در پیمان‌های دو جانبه و چند جانبه از نوسان نرخ ارز می‌ترسند. یعنی اگر ما بخواهیم با ترکیه مبادله کنیم، ما لیر ترکیه را بپذیریم، آنهاهم ریال ایران را بپذیرند، تاجر ایرانی اگر لیر ترکیه را پذیرفته بود که با این کاهش ارزش لیر بیچاره می‌شد و یا اگر ترکیه می‌آمد ریال ایران را می‌پذیرفت با این کاهش ارزش پول بیچاره می‌شد. اصلا تمام آن ارزش افزوده چند درصدی که در صادرات و واردات وجود داشت، همه دود می‌شد.

وی افزود: حالا اگر این را ببریم در پول‌های رمزینه، نوسان ارزی در آنجا هم وجود دارد. اگر با بیت کوین این کار را کرده باشند بیت کوین ۱۸، ۱۹ هزار بوده، ۴، ۵ هزار بوده الان ۱۰ هزار است. دو هفته پیش تا ۱۳ هزار رسید. بنابر این تغییر پیدا می‌کند.

وی تصریح کرد: ما برای اینکه این ریسک و نوسان را از بین ببریم مدلی مثل تتر را گفتیم. تتر آیا یک کریپتو کارنسی هست یا نیست؟ اگر هست که مشابه آن این کار را می‌کنیم. ولی تتر فقط یک دلار پشتش است ما گفتیم می‌توانیم هم دلار را بگذاریم، هم یورو، هم طلا  وهم هر دارایی دیگر مثل نفت را بگذاریم در این سبد. یعنی یک سبدی مثل اس دی آر تعریف کنیم که با ثبات شود، ولی این ورقه یک گواهی از آن سبد دارایی است.

رنجبر فلاح گفت:این را شما خواستید مبادله کنید می‌گویید کجا ببرم مبادله کنم؟ به کی بدهم؟ حتما باید کس دیگری را پیدا کنیم که این اس دی آر یا این اکو مانی را از من بپذیرد. ما می‌گوییم برو پیدا کن، ولی اگر نتوانستی یک بانک کارگزار هم وجود دارد. دلار یا یورو خواستی بهت می‌دهد.

وی ادامه داد: یعنی بستری را فراهم کردیم که خیلی واقع بینانانه باشد قابلیت اجرایی داشته باشد و از قید دلار و یورو وغیره رها  می‌شویم و ابزار تحریمی را خیلی کند می‌کنیم. این بستر هم مثل سوییفت نیست که همه اطلاعاتش در امریکا باشد. این بستر در جای دیگر است و بین کشور‌های دیگر توافق می‌شود و از بلاک چین هم استفاده می‌کند.

محمدرضا رنجبرفلاح درباره kyc کردن نیز گفت: kyc در دو مرحله انجام می‌شود. زمانی که شما می‌خواهید دلار را تبدیل کنید به این پول مجازی یا بر عکس. اما در درونش می‌تواند نشود. ولی از بن بستی که وجود دارد خیلی می‌توانیم رهایی پیدا کنیم و یک ابزار جدید خلق کنیم. یکی از شاخصه هایش غیر متمرکز بودن است. این هم به نوعی غیر متمرکز هست که در پس آن با همت بانک‌های مرکزی و توافق یک پیمان پولی درست می‌شود، ولی در بستر اکس چنجش خیلی راحت‌تر از آن شرایط دیگر می‌شود مبادله صورت بگیرد.

نعنا کار از داشتن متولی و نظم و نظام برای ارز‌های دیجیتال سخن گفت و اظهار داشت: من گفتم جهان به سمت پروتکل گذاری میل کرده است. این ارز‌ها متولی دارد و نظارت می‌شود، ولی به آن معنا که شما الان بخواهید ماین کنید یا فارم (من چند وقت پیش یک توییت زدم گفتم، چون اسمش فارم است الان جهاد کشاورزی هم می‌خواهد مجوز صادر کند) با این رویه زاویه داریم. ولی این که معلوم باشد کی کجاست مشکل نداریم. دلیلش هم این است که اگر نظارت در سطح عالی نباشد همین اتفاقی می‌افتاد که الان دارد می‌افتد.

 

 

بانک های هوشمند بسیار ترسیده اند
محمدرضا رنجبرفلاح، درباره پیش بینی فریدمن از ارز‌های اینترنتی گفت: من می‌خواهم به مصاحبه فریدمن اشاره کنم قبل از سال ۲۰۰۰ و قبل از آن که بیت کوین به وجود بیاید. در آن مصاحبه نمی‌دانست چه واژه‌ای برای این به کار ببرد، گفت: «اینترنت کش».

وی افزود: گفت: یک پول الکترونیکی به زودی ایجاد خواهد شد. تمام مبادلات با پول اکترونیکی انجام می‌شود. فریدمن هم برنده نوبل است و این نبوغ و پیش بینی را داشت که دنیا دارد به سمت یک پول اینترنتی می‌رود که از طریق اینترنت پول جا به جا شود. الان به نظرم بانک‌ها به شدت ترسیده اند بانک‌هایی که هوشمندند. آن‌ها که حواسشان نیست که اصلا نگرانی‌ای ندارند.

وی ادامه داد: چرا؟ چون مفهومی به نام کراود فاندینگ شکل بگیرد و یک کسی که می‌خواهد یک پروژه اقتصادی ایجاد کند و نیاز به منابع مالی دارد می‌آید این را تبدیل به یک سری اوراق دیجیتال می‌کند و این را عرضه می‌کند و مردم هم هرکس دلش خواست این را می‌خرد. او تامین مالی پروژه اش انجام می‌شود و بر اساس قرار داد‌های هوشمندی که در خود این سیستم تعبیه می‌شود و نظارت‌های فنی نظارت‌های مالی حسابرسانی که در این پروژه به کار گرفته می‌شود و دائم می‌توانند بازدید کنند و نظر بدهند. لحظه به لحظه پیشرفت مالی و فیزیکی پروژه گزارش می‌شود.

وی گفت: بعد همه سهام دار این پروژه می‌شوند. این پروژه سریع به بهره برداری می‌رسد قبل از آن هم اگر کسی به پولش نیاز پیدا کرد می‌تواند ورقه اش را به دیگری بفروشد و یک اکس چنجی هم برایش شکل می‌گیرد. تامین مالی می‌کند. دقیقا عین یک عقد بانکداری اسلامی اتفاق می‌افتد. بازده‌ای که واقعی است و اگر تورمی هم بود بازده تورمی. اگر بازده واقعی بود بازده واقعی هم بین همه این‌ها که مالک این هستند توزیع می‌شود.

وی تصریح کرد: نقش بانک این وسط کجاست؟ یعنی بستری را فراهم می‌کند و وارد حوزه‌هایی می‌شود و چالش‌هایی را ایجاد می‌کند که می‌تواند خیلی تحول ایجاد کند. از آن طرف بانک‌ها هم خیلی می‌توانند از این استفاده کنند. اینجا متولی هم دارد.

رنجبرفلاح درباره استفاده بانک‌ها از این روش نیز گفت: فرض کنیم یک بانک، یک دارایی دارد که ۵۰۰ میلیارد، هزار میلیارد قیمتش است. یا یک ساختمان خیلی بزرگی دارد که ۵۰۰ میلیارد تومان قیمتش است. اگر این را بخواهد به مزایده بگذارد چند نفر ممکن است در این مزایده شرکت کنند و  ۵۰۰ میلیارد پول داشته باشند؟

وی افزود: تعداد محدود است. ممکن است دو نفر هم به همدیگر زنگ بزنند بگویند، تو منصرف شو من جای دیگر جبران می‌کنم، اصلا مزایده واقعی شکل نمی‌گیرد. اما اگر همین ساختمان ۵۰۰ میلیاردی را تبدیل کردید به اوراق یک میلیونی و بعد این را گذاشتید مزایده، هر کس بخواهد سرمایه گذاری کند می‌آید  شریک می‌شود. به اندازه یک میلیون مالک چند متر یا سانتی متر از آن ساختمان است هر موقع هم خواست می‌تواند ورقه اش را منتقل کند به کس دیگری.

وی ادامه داد: حالا اگر این ساختمان به دلیل تورم یا به دلیل سکوک اجاره‌ای که روی آن تعریف شده یا هرچیزی، یک بازده داشت آن بازده هم به صاحب آن اوراق می‌رسد. بانک‌ها می‌توانند دارایی‌های خودشان را با استفاده از همین توکن‌هایی که ایجاد می‌کنند (اسم این ورقه اگر توکن  یا ژتون باشد) بیایند دارایی هایشان را خیلی سریع نقد و به پول تبدیل کنند و پولشان را ببرند در قسمتی که بازده بالاتری دارد سرمایه گذاری کنند

رنجبر فلاح افزود: این دیگر هوشمندی خودشان است که چجوری از این استفاده کنند و چگونه برای این راهکاری پیدا کنند که دگردیسی انجام دهند. آن‌ها هم باید مکانیسم هایشان را تغییر بدهند.

وی گفت: دانش دارد به ناکارآمدی این‌ها حمله و آن را برملا می‌کند. باید یک روشی پیدا کنند که کارآمد شوند. باید سوار این شوند و اشراف پیدا کنند. همین طور که بانک‌های بزرگ بین المللی این کار را کردند. حرف از چند میلیارد است. ببینید HSBC چند میلیارد دلار گذاشته برای ورود به همین حوزه طی چند سال آینده تا سال ۲۰۲۲.

وی تاکید کرد: پس بنابراین ما می‌توانیم مثل این توکن املاک بانک‌ها متولی داشته باشیم. می‌تواند جای دیگر اصلا متولی نداشته باشد و غیر متمرکز باشد. می‌تواند نیمه متمرکز باشد. به هر حال یک محصولش این است. ما باید به فناوری بلاک چین بیشتر توجه کنیم تا به یک محصولش که بیت کوین است برسیم.


من سخنگوی «پیمان» نیستم!
مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات کشور، درباره پول دیجیتال ایران «پیمان» گفت: من نه سخنگو و نه مسئول پیمان هستم. من نظر شخصی ام را می‌گویم. یک  حسن استفاده از ظرفیت‌های موجود بر بستر بلاک چین ایجاد شده برای توکنایز کردن ستقلات بانکی پنج بانک. با بانک مرکزی صحبت کرده و تفاهم نامه هایش هم ایجاد شده.

وی افزود: البته یک نکته ریزی وجود دارد. در بازار آزاد و غیر دولتی همه چیز آزاد است مگر این که منع قانونی توجیه داشته باشد. در نظام دولتی همه چیز ممنوع است مگر  این که یک مجوزی داشته باشد. پیمان هم بر همین اساس فعالیتش را آغاز کرد و تفاهم نامه هایش را هم گرفت البته هنوز مجوزی صادر نشده است.

نعناکار ادامه داد:،  چون پشتوانه طلا هم دارد آن مسئله ثبات نداشتن توکن هم به نوعی مرتفع شده است. چگونگی اش را خود دوستان متولی پیمان باید توضیح دهند.

نعناکار درباره این که متولی رمزارزها چه کسی باید باشد نیز گفت: این که متولی چه کسی باید باشد، من الان در دولت هستم، پس ما (یعنی دولت). اما در کل معتقدم باید پروتکل گذرای شود. واقعا این که یک نهاد مشخصی پروانه‌ای مجوزی یا چارچوبی را مشخص کند و هر روزنظارت کند یک بحث است. یک بحث هم این است که ما می‌توانیم بگوییم شما کارتان را انجام دهید، ولی در یک چارچوب مشخص.

وی افزود: مثلا تا اینقدر می‌توانید انرژی مصرف کنید بیشترش را من اجازه نمی‌دهم. یا فلان کریپتو کارنسی‌ها را می‌توانید ماین کنید، یا اکس چنجش به چه نحوی باشد و در کدام صرافی صورت بگیرد یا به چه ارزی تبدیل شود. یا مباحث kyc  اش را.

وی ادامه داد: این‌ها را می‌شود پروتکل گذاری کرد و استانداردی برایش مشخص کرد حالا در هر حیطه که استاندارد نقض شود آن سازمان که با آن قسمت کار دارد می‌تواند برود و از آن‌ها بازخواست کند و کار را رصد کند. ولی این که یک نظام متمرکز ایجاد شود، در واقع دارید یک نظام غیر متمرکز را در یک ساختار متمرکز تعریف می‌کنید که به نظرم جواب نخواهد داد.


نان گاورمنت آینده،خرد جمعی است نه قانون جنگل
نعناکار درباره تفاوت نان گاورمنت در گذشته و نان گاورمنت آینده توضیح داد و گفت: نان گاورمنت قدیم به این صورت بود که بی حاکمیت و این که تمام افراد برای خودشان زندگی می‌کنند و قانون جنگلی است. اما اینجا خرد جمعی است. خرد جمعی می‌گوید که اقلیت به اکثریت حکمرانی نمی‌کند.

وی افزود: در دموکراسی امروزه اقلیت به اکثریت حکمرانی می‌کند حتی اگر شما بگویید من یک شورا گذاشتم و از یک بازه تا یک بازه دیگر احراز صلاحیت می‌کنم باز اقلیت بر اکثریت حاکم است. در آخر الزمان این اتفاق نمیافتد. آن کسی که صلاحیت و دانش بهتری دارد و از لحاظ معنوی سطح بالاتری دارد مثل چیزی که در خبرگان رهبری اتفاق می‌افتد. او صلاحیت حکمرانی بر همه را پیدا می‌کند.

وی ادامه داد: آن پولی صلاحیت دارد در مبادلات واسط قرار می‌گیرد که عموم مردم آن را به رسمیت می‌شناسد نه یک آمریکایی که یک دلار را بگذارد روی میز که شما مخالفت کنی، سوییفت را می‌بندد بخواهی دور بزنی طلا را نمی‌گذارد تبدیل کنید. این الان نظامات ناعادلانه جهانی امروز است. پس آن نان گاورمنت گذشته، نان گاورمنت جنگلی است این نان گاورمنت خردورزان است

نعناکار افزود:. شما نمی‌توانید بگویید سازمان بهداشت جهانی کار سیاسی می‌کند. واقعا اینطور نیست کما اینکه الان ممکن است انجام دهد به خاطر شاکله غیر عادلانه امروزش است، ولی زیرساختش زیرساختی است که شما به این سمت خواهید رفت.

وی در ادامه گفت: یعنی فکر می‌کنید حکومت آخر الزمانی چگونه خواهد بود؟ یک شخصی که مرتبط است به متافیزیک یا خدا یا باری تعالی یا هرچه می‌خواهید اسمش را بگذارید، انسان کاملی است. ساختار نظام بین المللی هم ساختاری است که با صلاحیت‌ترین افراد، با صلاحیت‌ترین تفکرات، با صلاحیت‌ترین فناوری‌ها حکمرانی خواهند کرد.

نعناکار افزود: نمی‌توانیم بگوییم بازگشت به عقب است. اسم هایشان یکی است. دیگر حاکمیتی وجود ندارد به آن معنا. کما این که الان هم ممکن است وجود نداشته باشد. ما R۲P را داریم الان. مسئولیت حمایت و دفاع مشروع را داریم. این‌ها آمدند، سطح حاکمیت دولت‌ها را تضعیف کرده و پایین آوردند. خودشان نمی‌دانند، ولی حاکمیت دارد وزن اقتدارش پایین‌تر می‌آید که بعد‌ها تبدیل خواهد شد به یک کارگزار یک نظام بین المللی.

وی ادامه داد: یعنی در یک نظام بین المللی تصمیم گیری خواهد شد. دولت‌ها به عنوان کارگزار سیاست‌های کلان اعمال نظر خواهند کرد. شما اگر این را نپذیرید حکومت جهانی شکل نخواهد گرفت. ساز و کارش این است. حالا عقل ناقص ما، دید فقهی و حقوقی الان ما تا این اندازه را می‌تواند توجیه و بلوک چینی کند.

وی گفت:  قطعا با جلو رفتن فناوری و دانش، فلسفه حقوق و علوم نظری و انسانی ما شاهد این خواهیم بود که فناوری در خدمت تعالی جامعه قرار خواهد گرفت. ممکن است الان یک مشکلاتی هم داشته باشد، ولی این که شما جبهه و گارد بگیرید خودتان را از یک نعمت بزرگتری محروم کردید.

رنجبر فلاح در ادامه صحبت‌های نعنا کار تاکید کرد: یک مفهوم دیگری امروز در حال تشکیل است به نام بیگ دیتا. بیگ دیتا یعنی مثلا ما در این جمع هستیم هرکدام حاوی یک سری اطلاعات و باور‌ها و یک سری سلایق هستیم که با دیگری متفاوت است. حالا اگر شما در نظر بگیرید که یک کانکشنی بین مغز همه ما باشد، آن مغز مجازی که شکل می‌گیرد که اطلاعات من  شما و همه در آن وجود دارد چگونه کار می‌کند. بیگ دیتا یک چنین پدیده‌ای است که تمام اطلاعات و تراوشات ذهنی و تمام نوآوری‌ها و ایده‌هایی که ایجاد می‌شود در یک جا تجمیع می‌شود و هم زمان در اختیار همگان می‌تواند قرار بگیرد.

وی افزود: آن عقل جمعی را اگر فرض کنیم و الان هم یکی از ایده‌هایی که آقای ایوان مارک مطرح کرده است گفته من دنبال یک دانش فنی هستم که مغز انسان و مغز کامپیوتر را به هم وصل کند، یعنی تمام این بیگ دیتا‌ها  در یک کامپیوتر می‌آید و شما وقتی در ذهنتان دنبال یک راه حل می‌گردید، علاوه بر اطلاعاتی که در ذهن و مغز خودتان است همزمان از مغز کامپیوتر که این همه اطلاعات در آن تجمیع شده می‌توانید استفاده کنید

رنجبر فلاح ادامه داد:  اینجا چقدر نوع روابط و تصمیمات فرق می‌کند. اینجا هست که مفهوم خرد جمعی که آقای نعناکار اشاره کرد به خوبی خودش را نشان می‌دهد. این جنس حکومت داری، این جنس اداره کره زمین خیلی متفاوت از قانون جنگلی بوده که قبلا وجود داشته است.

وی تصریح کرد: شما فکر نکنید یک کلیدی وجود دارد که شما بالارا زدی رفتی بالا و زدی پایین دوباره برمیگردی سر جای اولت. شما مثل فنر تصور کنید که دائم حلقه هایش می‌چرخد. در ظاهر شما قبلا از سمت چپ حرکت می‌کردی به سمت راست الان اتفاقی افتاده از راست به چپ می‌روی. ولی روی حلقه بالاتریم. دائم یک مسیر ترقی و پیشرفت و تکاملی در آن وجود دارد اصلا جنس این با جنس نان گاورمنت گذشته خیلی متفاوت است

مدیرعامل سابق بانک تجارت  درباره ورود بانک مرکزی به این مسئله نیز اظهار داشت: بانک مرکزی الان کاملا واقف است که همه چیزی که به عنوان پول مجازی مطرح می‌شود لزوما پول نیستند. وقتی پول نیستند چرا ورود کند؟ مثل تمبر باطل کردن که عرض کردم حاوی یک ارزش است، هویت پول ندارد. مثل هر کالایی که عرضه و تقاضا می‌شود روی آن هم یک خرید و فروشی دارد انجام می‌شود. خب بشود. چرا باید چیزی که لزوما پول نیست ورود کند؟

وی افزود:، اما بعضی از این‌ها که ماهیت پول ایجاد می‌کند و ممکن است در نظام رسمی کشور اختلال ایجاد کند ورود می‌کند. با همین نگاه حداقلی بانک مرکزی یک پیش نویس تهیه کرده و این را به عرضه عمومی گذاشته تا همه صاحب نظران نظر بدهند. خیلی افراد جلسات مفصلی گذاشتند و هم روی کلیات و هم جزئیاتش نقطه نظرهایشان را فرستادند به بانک مرکزی که این بانک با توجه به این‌ها بتواند آن چیزی که به عنوان سند خودش بخواهد بیرون بدهد یک جامعیتی داشته باشد و به درد امروز کشور بخورد.

 

یکی از چالش ها،سیاست های پولی است

رنجبر فلاح درباره یکی دیگر از چالش‌های این پدیده یعنی سیاست‌های پولی آن نیز توضیح داد و گفت: ادامه داد: یکی از چالش‌هایی که این پدیده ایجاد کرده بحث سیاست‌های پولی است. سیاست‌های پولی هم آثار داخلی دارد، یعنی وقتی حجم پول و نقدینگی بالا می‌رود تورم ایجاد می‌کند، اگر درست مدیریت نشود رکود ایجاد می‌کند. همیشه هم خطای اندازه گیری و سیاست گذاری وجود داشته که اگر نداشت این همه تورم و رکود برای چیست؟

وی افزود: آن قاعده پولی که مکتب پولگرایان به آن اعتقاد دارند اغلب رعایت نمی‌شود. وقتی سال ۲۰۰۸ در امریکا بحران اتفاق افتاد چیکار کردند راه حلشان چه بود؟ حدود ۸۴۰ میلیارد دلار پول در اقتصاد ریختند تا بحران را جمع کنند. معنی  این حرف چیست؟ معنی این حرف صدور بحران از امریکا به بقیه کشورهاست.

وی ادامه داد: وقتی که حجم دلار زیاد می‌شود و ارزش دلار پایین می‌آید، یعنی صادرات امریکایی‌ها ارزان‌تر می‌شود برای کشور‌های دیگر دنیا، واردات به آمریکا گران می‌شود. همین کار را کردند. رونق ایجاد شد. کالاهایشان را صادر کردند. از رکود خارج شدند. با سیاست پولی انبساطی بحران خودشان را به کشور‌های دیگر صادر کردند که بیشترین آسیب هم اروپا دید، چون ارزش یورو خیلی بالا رفت. تا ۱.۴ در مقابل یک دلار بالا رفت.

رنجبر فلاح گفت: جنس اروپایی در دنیا گران و جنس امریکایی ارزان شد. بحرانش را منتقل کرد بعد پدیده‌هایی مثل یونان و جا‌های دیگر به دنبال این اتفاق افتاد. ریشه اش این بوده است.

وی توضیح داد: الان مثلا بیت کوین حاکمیت پیدا کند، این سقف دارد. دیگر سیاست گذاری پولی و مالی از این جنس نداریم. سیاست انقباضی و انبساطی که بانک مرکزی اجرا می‌کند نداریم؛ بنابراین جنس سیاست گذاری‌ها کاملا متفاوت خواهد شد.



رنجبر فلاح توضیح داد که چرا بازار کلان دچار تغییر نمی‌شود و فقط وسیله مبادله تغییر می‌کند. وی همچنین تاکید کرد: آنچه که با تعاریف فعلی دار چالش می‌شود، مفهوم سیاست‌های پولی است. در سیاست‌های پولی انقباضی و انبساطی که مجری آن بانک مرکزی است و مثلا اوراق مشارکت عرضه می‌کند، این ابزار‌ها استفاده می‌شود، ولی قاعدتا ابزار‌های جدیدی اجرا خواهد شد. چون در حقیقت با ابزار‌های کنونی، اجرای سیاست‌های پولی و مالی توسط بانک مرکزی راضی کننده نیست و ابزار‌های جدید کارآمد خواهند بود.

وی افزود: در گذشته به اشتباه می‌گفتند که رمز ارز با ارز، و ارز هم با پول یکیست و متولی آن‌ها بانک مرکزی است که همانطور که قبلا عرض کردم، این حرف‌ها اشتباه است؛ بنابراین نهادی وجود دارد که بانک مرکزی نیز در آن وجود دارد، ولی چند بعدی است و به چیز‌های مختلف می‌پردازد.

رنجبر فلاح توضیحی از نحوه کار تتر داد و تشریح کرد: یک شرکت خصوصی آمده ۲ میلیارد دلار در یک بانکی قرار داده و آن را مسدود و حق برداشت را برای خود، سلب کرده است. به ازای هر یک دلاری که آنجا واریز کرده، یک توکن ایجاد کرده و اسم آن را تتر نهاده است و بین مردم شبیه به پول رایج درحال گردش است؛ بنابراین شما می‌توانید به ازای هر تتری که دارید یک دلار از بانک بگیرید و عدد و ارزش آن به صورت شفاف قابل پیگیری است.

مدیرعامل سابق بانک تجارت یکی از دقیقترین تعریف‌ها از پول مجازی را، تعریف FATF دانست و گفت: به نظر بنده یکی از دقیق‌ترین تعریف‌ها از پول مجازی، تعریفی است که  Fatf انجام داده است که می‌گوید: پول مجازی یک نماینده دیجیتال از ارزش است که می‌تواند به صورت دیجیتالی معامله شود و سه وظیفه‌ی پول که همان سنجش ارزش، مبادله ارزش و ذخیره ارزش است را انجام می‌دهد در حالیکه از سوی هیچ مقام قانونی به طور رسمی منتشر و تضمین نمی‌شود بلکه مبتنی بر توافق جامعه‌ی کاربران آن پول مجازی است و وظایف پول را به اتکای این توافق انجام می‌دهد نه به اتکای امضای نهاد‌هایی مثل بانک مرکزی.

وی افزود: به نظر بنده در ابتدا چنین نهادی باید تاسیس شود سپس پولی از سوی شرکت‌های خصوصی به بانک‌های کارگزار داده شود تا مشابه طرحی که عرض کردم، به جای پول به مردم اکومانی داده شود. در حقیقت می‌بایست این نهاد در ابتدا متمرکز و تحت نظارت باشد، ولی بعد از آنکه اعتماد سازی صورت گرفت، آن را به حالت غیر متمرکز رها کنند.



رنجبر فلاح به یکی از نگرانی‌های موجود در دنیای امروز پرداخت و گفت: نگرانی که امروز در فضای دنیا وجود دارد، این است که این همه کالا در حال مبادله است مردم هم عادی دارند مبادله انجام می‌دهند. قدرت‌های متمرکز سر نخ این یک پول را گرفته اند دست خودشان و دارند با زندگی و سرنوشت انسان‌ها بازی می‌کنند. مثالش را هم زدم صدور بحران و تورم.

وی افزود: چند نوع تورم داریم؟ یکیش تورم وارداتی است ما هیچ کاری نکردیم یک دفعه در یک کشور دیگر اتفاقی می‌افتد صادرات ما لطمه می‌بیند واردات ما لطمه می‌بیند قیمت‌های نسبی تمام شده کالا‌های ما در بازارجهانی تغییر می‌کند. پشت این‌ها یک جریان فکری وجود دارد. ابزاری شده برای استعمار و استثمار و زورگویی و شرایط روابط ناعادلانه و نا سالم که در دنیا شکل گرفته و طبیعی است که خیلی از آن‌ها مخالف این هستند و می‌خواهند در نطفه خفه کنند.

 

 

تضعیف حکومت ها،علت مخالفت آنها با بلاک چین
محمد جعفر نعناکار، درباره نگرانی‌ها و علت مخالف حکومت‌ها با سیستم بلاک چین گفت: یک سخنرانی در داتنشگاه امیر کبیر داشتم درباره هفت تحولی که بلاک چین در فضای حقوقی ایجاد خواهد کرد. نکته خیلی مهمی که اشاره کردم در آنجا این است که قدرت را از حاکمیت می‌گیرد.

وی افزود: فرض کنید در حوزه کپی رایت ممکن است مردم خیلی ایده‌ای درباره اش نداشته باشند، ولی یکی از  مراکز قدرت در دست حاکمیت هاست. دانشی که آنجا دپو می‌شود، دست خودش رصد می‌کند و بایگانی می‌کند.

وی ادامه داد: شما فرض کنید بلاک چین بخواهد در این حوزه ورود کند. الان در بحث ثبت اسناد رسمی، این‌ها را چه کسی صادر می‌کند؟ شما بخواهید یک سند را افراض کنید، تفکیک کنید، ماترک ارث به شما می‌رسد، بخواهید یک بلایی سرش بیاورید. همه دست حاکمیت است که روی آن مالیات می‌گیرد و غیره.

نعناکار تصریح کرد: حالا شما فرض کنید بلاک چین در اینجا ورود کند. یعنی عدم تمرکز. مشروعیت بخشیدن بر اسناد توسط خود مردم. این‌ها را مسئولین بر نمیتابند. حالا نمی‌خواهم بگویم تنها دلیلش همین است، ولی ریشه یابی کنید و به مبدا برسید، می‌بینید می‌گویند من از قدرت حاکمیتی ام کم شد. این جا افتاد دست مردم و خودشان دارند به خودشان اعتبار می‌دهند سندش را تایید می‌کنند رد می‌کنند، از چرخه خارج می‌کنند پس من اینجا چکاره ام.

وی افزود: روی اسمارت کانترکت‌ها هم همینطور است. اسمارت کانترکت دو جنبه دارد یکی جنبه فنی دارد یکی هم در بخش حقوق مدنی یا جزایی است. این‌ها باعث می‌شود که بعضا از اقتدار حاکمیت کاسته شود و این باعث می‌شود که خیلی صریح موافقت نکنند یا خیلی محافظه کارانه با این پدیده برخورد کنند.

نعناکار درباره ادعای وزارت نیرو مبنی بر قاچاق بودن استخراج رمزارز‌ها گفت: اظهارات یک فرد در وزارت نیرو که این را قاچاق معرفی کرده موضع رسمی کشور و یک قاعده نیست. ببینید مثلا بگوییم کولر گاری، چون برق مصرف کرده باد تولید می‌کند پس قاچاق است.

وی افزود: اگر شما این را در صنعت ماینینگ بیاورید که خیلی توجیه پذیر‌تر از کولر گازی است. چون چیزی تولید می‌کند که شما می‌توانید با دلار اکس چنجش کنید، ولی کولر گازی چی؟ در این موارد، قاعده گذاری یک بحث است. قانون گذاری یک بحث است. ضمانت اجرایی یک بحث است و منافع و صیانتی که ممکن است ایجاد کند یک بحث دیگر است.

نعناکار فرهنگ قانون پذیری را مهم‌تر از وجود قانون دانست و گفت: عمدتا این که شما می‌بینید کشور‌های اسکاندیناوی یا اروپا خیلی قانون مدارند علتش وجود قانون نیست. علتش وجود فرهنگ بالای رعایت قانون است. این با قانون گذاری متفاوت است.

وی افزود: شما الان در کشور می‌گویید قتل ممنوع است آیا قتلی صورت نمیگیرد؟ آیا با قانون می‌شود جلویش را گرفت؟ نمی‌شود.

 

 

سود بالا فقط یک توهم است
مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات کشور درباره میزان سودی که استخراج پول‌های دیجیتال می‌دهد نیز توضیح داد و گفت: این حوزه خیلی هم پر سود نیست. فکر می‌کنم یک فضای توهمی اینجا مطرح است که فکر نمیکنم اینطور باشد، ولی یک اتفاقی که افتاده و ما خیلی دنبالش هستیم این است که الان که هیچ قاعده‌ای وجود ندارد.

وی افزود: به همان سبک سنتی قدیم، یک نهاد نظارتی متمرکز، ولی با یک بازه معقول مثلا ۶ ماه تا یکساله این‌ها را  شناسایی کند. این حداقل کاری است که می‌شود صورت بگیرد. یعنی از بلاتکلیفی الان خیلی بهتر است. ما باید حواسمان باشد که این نوع صنعت (شاید صنعت نباشد)، یا بیزنس یا فعالیت نباید از سطح زمین به زیر زمین برود.

نعناکار ادامه داد: این بزرگترین آسیبی است که الان با آن مواجه هستیم. من فکر نمی‌کنم آسیب اکس چنج کردن و مبادله و تغییر و اعتبار بخشی انقدر موضعیت داشته باشد که شناسایی اش مطرح است. اتفاقی که الان افتاده با این مواضعی که برخی وزارت خانه‌ها گرفتند این است که صنعت از روی زمین به زیر زمین می‌رود. این خطرناک‌ترین مسئله است.

وی تاکید کرد:  باید گام به گام اول این قضیه حل شود بعد مواضع رسمی حاکمیت هم مشخص شود. این‌هایی که الان هست مواضع رسمی حاکمیت نیست وزارت خانه‌ها هرکدام برای خودشان یک موضعی دارند که باید جمع بندی شود.

نعناکار در پاسخ به سوالی درباره آمار قاچاق دستگاه‌های ماینینگ نیز گفت: آمار‌های مربوط به قاچاق دستگاه‌های ماینینگ مشخص نیست از کجاست. الان مراکز رسمی با مراکز داده با توان پردازشی بالا مجوز میگیرند برای رندر کردن انیمیشن، بعد با آن ماینینگ انجام می‌دهند، این الان در آمار هست یا نه؟ این آمار‌ها اساسا اشکال دارند. وقتی صنعتی زیرزمینی است اصولا آماری برایش متصور نیست.

عدم قانون گذاری،علت زیر زمینی شدن صنعت پول مجازی

رنجبر فلاح نیز علت زیرزمینی شدن صنعت ماینینگ را نداشتن قانون در این حوزه دانست و گفت: این صنعت، چون هنوز قانون گذرای نشده، زیرزمینی شده است. بیایند به عنوان یک صنعت به آن رسمیت قانونی بدهند، محدویت‌هایی که وجود دارد را تعریف کنیم.

وی افزود: طبق بحث‌هایی که در کمیسیون اقتصادی دولت صورت گرفته، یک نهاد تنظیم مقررات چند وزارت خانه‌ای شکل می‌گیرد که هرکس خواست مجوز بگیرد، بیاید مجوزش را بگیرد. همانطور که یک واحد صنعتی بخواهد مجوز بگیرد می‌داند کجا باید مراجعه کند.

رنجبرفلاح درباره هزینه برق این صنعت نیز گفت: تعرفه برقش هم همین تعرفه‌ای باشد که در دولت به تصویب می‌رسد و بعد هزینه اش هم بپردازد و کارش را بکند. حالا اگر به جای این تعرفه رفت از تعرفه کشاورزی استفاده کرد، کارش برق دزدی و خلاف می‌شود. ولی الان، چون ترازو و معیار وجود ندارد می‌شود همه اش را بگوییم قاچاق یا خلاف است یا دارد یک کار عادی انجام می‌دهد.

وی افزود: قطعا یک صنعت است. صنعت را نمی‌شود نادیده گرفت. بلاتکلیفی در کشور ما وجود دارد همانطوری که در دنیا وجود دارد. زودتر باید از این بلاتکلیفی خارج شویم.

رنجبر فلاح از نقطه نظر‌های مختلف در دولت صحبت کرد و گفت: در دولت وقتی بحث شد، وزارت نیرو و اطلاعات و جا‌های دیگر مثل بورس که خودش زیر مجموعه وزارت اقتصاد است، حرف داشتند. این‌ها حرف هایشان یک کاسه شود و یک حرف مصوبی بیررون بیاید و در آن چارچوب آن نهاد مقررات گذارش شکل بگیرد و مجوز هم بدهند و بیایند شروع کنند؛ بنابراین بحث قاچاق و ... حل می‌شود.

 

فلاح در پاسخ به سوالی درباره منبع معتبر برای تحقیق درباره تجربیات دنیا گفت: خیلی‌ها در دنیا جا ماندند، ولی کامل‌ترین گزارش را می‌شود در کنگره امریکا ببینید. آمده تمام کشور‌ها و مقرراتی که گذاشتند همه را فهرست کرده است. از ایران مثلا مصابه معاون ارزی و معاون آی تی بانک مرکزی و فناوری ارتباطات، وزیر ارتباطات و  وزیر صنایع را آورده است.

وی افزود: این‌ها همه را آورده است. جالب است که یک تیمی کار می‌کنند و ورژن‌های جدیدی ارائه می‌دهند. چین خیلی مطالعات جامعی انجام داده که آخر سر رسیده به اینجا که برعکس چیزی که می‌گویند تمام ماینر‌ها چینی هستند و کنترل بیت کوین دست چین است، ممنوع کرده اند

وی ادامه داد:. بلاتکلیفی وجود دارد، ولی همه درحال مطالعه هستند دارند  تصمیم می‌گیرند. در کشور ما این تصمیم نگرفتن دارد ضربه می‌زند. اصلا ممنوعش کنند اشکال ندارد. ولی تکلیف را معلوم کنید که مثلا قاچاق است و باهاش برخورد هم کنید

 

رنجبر فلاح در پایان نکته‌ای را پیرامون مصرف برق در کشور و ادعای وزارت نیرو مبنی بر ارتباط افزایش میزان مصرف با ماینینگ گفت: نکته‌ای را هم درباره وزارت نیرو بگویم. وزارت نیرو خواهشا مشکلات مدیریت بار و پیک مصرف را روی این مسئله موکول نکند. از دو سه ماه پیش پیش بینی می‌کردند که امسال هرچه مشکل قطعی برق پیش آمد گردن ماینرهاست. به هر حال یک تقاضا وجود دارد. اصلا بگوید من برق نمی‌دهم هرکس می‌خواهد فکر برق خودش باشد، حالا انرژی خورشیدی بگذارد نیروگاه کوچک بزند و برقش را تامین کند. دیگر با اصل مسئله نیاید مبارزه کند.