همانطور که گفته شد تکنولوژی و استفاده از آن در میان تمامی طیف‌های سنی رایج است و از گروه سنی خردسالان گرفته تا سالمندان حداقل یک بار از وسیله‌ای که بستر آن تکنولوژی بوده استفاده کرده‌اند اما نکته حائز اهمیت این است که استفاده از بستری چون تکنولوژی و وسایل ارتباطی مرتبط با آن گاهی اوقات نیز می‌تواند خطرناک باشد و باعث آسیب رساندن به قشر خاصی شود. در این میان خردسالان و کودکان را می‌توان آسیب‌پذیرترین قشری دانست که خطرات استفاده از بسترهای ارتباطی همواره در کمین آن‌ها خواهد بود و در آینده نیز شاید تبعات جبران ناپذیری را برای آن‌ها به همراه داشته باشد.

دکتر مهرداد فلاطونی، روان‌شناس اجتماعی و پژوهشگر، در رابطه با نوع تربیت و میزان اثرگذاری از وسایل ارتباطی و تکنولوژی بر زندگی کودک به خبرنگار برنا گفت: در راستای تربیت کودک همواره روندها و روش‌هایی را داریم که باید در زمان مشخصی انجام گیرد، حتی زمانی که این موضوع در مبحث روان و براساس نظریه‌های معتبر و شناخته شده دانشمندان جهان مورد بررسی قرار می‌گیرد مسئله‌ای مطرح می‌شود تحت این عنوان که هرگاه کودکان می‌خواهند تمامی دوره‌های سنی بگذرانند باید اول زیر ساختارهایی را آموزش ببینند تا دوره‌ها به صورت موفقیت‌آمیز طی شود و اگر آموزش‌های لازم فراگرفته نشود کودک نمی‌تواند وارد دوره بعدی زندگی خود شود و اختلالاتی را برای او به همراه خواهد داشت.

این روان‌شناس ادامه داد: زمانی که مشاهده می‌کنیم بسیاری از وسایل ارتباطی مانند تلفن همراه و یا رایانه‌ها که با تکنولوژی سر و کار دارند برای کودک مناسب نیست اما ما آن‌ها را در اختیار کودک قرار می‌دهیم، ناخواسته باعث به وجود آمدن اختلال در روند رشد آن کودک می‌شویم که تبعات آن تا سال‌های سال می‌تواند گریبانگیر آن کودک باشد و آینده او را مورد تهدید قرار دهد و اجازه نمی‌دهیم دوره کودکی را با موفقیت پشت سر بگذارد، در این زمان است که کودک برای ورود به دوره بعدی زندگی خود دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کند چون زیرساخت‌های لازم را برای ورود به دوره بعدی زندگی نداشته و از آن‌ها محروم بوده است.

این پژوهشگر در ادامه با اشاره به علوم جدید و نظراتی در خصوص استفاده از تکنولوژی و میزان اثر گذاری آن بر زندگی کودکان وجود دارد، بیان کرد: اگر بخواهیم از دیدگاه نظریات علوم جدید در دنیا این مبحث را مورد بحث و بررسی قرار دهیم و نظریات کوانتومی را در این رابطه لحاظ کنیم، شاهد خواهیم بود که دنیای جدیدی از مضرات استفاده از تکنولوژی و وسایل ارتباطی برای کودکان به روی‌مان باز خواهد شد که در هر زمان و هر لحظه پیام‌های اخطارآمیز را در این خصوص به والدین می‌دهد اما متاسفانه توجه لازم از سوی والدین صورت نمی‌گیرد و مانند مسئله‌ای عادی از کنار آن عبور می‌کنند.

فلاطونی در پاسخ به این سوال که ارتعاشات  و امواج رادیویی به چه میزان می تواند مضر باشد؟ گفت: در این خصوص باید پزشکان و متخصصین امر که صاحب نظر هستند پاسخ‌های مناسب را بدهند و رسانه‌ها نیز باید به صورت دقیق و واضح پاسخ‌ها را رسانه‌ای کنند اما بر اساس گفته‌ها و مباحثی که در علوم نوین مطرح شده بسیاری از امواج رادیویی موجود به راحتی می‌تواند روی کارکرد مغز تاثیر بگذارد و آسیب‌های فراوانی را نیز به سلول‌های مغزی وارد سازد که بازهم در این زمینه کودکان و خردسالان اولین گروهی خواهند بود که مورد تهدید واقع می‌شوند.

این روان‌شناس با اشاره دوره‌های کودکی و طی نکردن آن از سوی کودکان بنا به دلایل موجود عنوان کرد: مسئله‌ای در روان‌شناسی مرتبط با کودک وجود دارد به نام بازی درمانی که می‌تواند تاثیرات مثبتی را روی کودک بگذارد که رشد صحیح کودک در بازه زمانی متخص به خود را نیز در پی دارد. در این روش کودک با استفاده از بازی‌هایی که میزان تحرک و فعالیت فراوانی در آن نهفته است می‌تواند استعدادهای خود را نشان دهد و با کمک والدین و یا مربیان این امر آن‌ها را پرورش دهد اما در شرایط فعلی با توجه به نفوذ گسترده بازی‌های رایانه‌ای شاهد هستیم این مسئله به فراموشی سپرده شده و دیگر همچون گذشته کودکان تمایلی به بازی‌هایی که فعالیت و تحرک بن مایه اصلی آن بوده، ندارند و در مقابل روحیه پرخاشگری آنان تقویت شده است به‌صورتی که در مقابل کوچک‌ترین موضوعی واکنش‌های تندی را انجام می‌دهند و رفتارهایی که گاهی اوقات از سوی والدین بروز پیدا می‌کند را بر نمی‌تابند.

دکتر فلاطونی در پاسخ به این سوال که استفاده از بازی‌های رایانه‌ای و وسایل ارتباطی اینترنتی به چه شکلی می‌تواند ضربات روحی را به کودکان وارد کند؟ اظهار کرد: در این خصوص باید گفت درون‌گرایی بین کودکان و فرزندان یک خانواده به صورت بنیادی نهادینه می‌شود که فرد محوری را برای‌شان به همراه دارد. همچنین پرخاشگری و عصبی بودن از دیگر تبعات استفاده از بازی‌های رایانه‌ای است اما مبحثی که به‌شدت می‌تواند ضرباتی را بر روح و روان کوکان وارد کند این است که آن‌ها قبل از موعد بزرگ می‌شوند و به هیچ شکلی نمی‌توانند از کودکی خود لذت ببرند و به دنیای بزرگسالان پرتاب می‌شوند، دنیایی که هیچ اطلاعاتی از آن ندارند و به جز سردرگمی هیچ چیز دیگری را برای‌شان به همراه ندارد.

او در پایان خاطرنشان کرد: زمانی که کودک نتواند از دوره کودکی خود لذت ببرد و وارد دنیای بزرگسالان شود هیچ دستاوردی را نمی‌تواند کسب کند و خلاقیتی که می‌توانست درون وجود او شکوفا شود نیز از بین می‌رود و در آینده نیز نمی‌تواند این خلاقیت را پرورش دهد، در نتیجه فردی وارد اجتماع می‌شود که کاربرد موثری ندارد و هر لحظه قدمی را به سمت پوچی بر می‌دارد.