این به دلیل آهن برای ساخت هموگلوبین، پروتئین موجود در گلبول های قرمز خون است که به آنها امکان حمل اکسیژن در بدن را می دهد.

اگر بدن شما هموگلوبین کافی نداشته باشد، بافت و عضلات شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند و قادر به کارایی نخواهد بود. این منجر به بیماری به نام کم خونی می شود.

اگرچه انواع مختلف کم خونی وجود دارد، کم خونی فقر آهن شایع ترین در سراسر جهان است

دلایل عمده کمبود آهن شامل عدم کفایت آهن به دلیل رژیم غذایی ضعیف یا رژیم های محدود کننده، بیماری التهابی روده، افزایش نیاز در دوران بارداری و از دست دادن مقدار زیاد خون در طی دوره های سنگین یا خونریزی داخلی است.

علت هر چه باش ، فقر آهن می تواند منجر به علائم ناخوشایندی شود که می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. این موارد شامل بهداشت ضعیف، عدم تمرکز و بهره وری کار است.

علائم و نشانه های کمبود آهن بسته به شدت کم خونی، سرعت رشد آن، سن و وضعیت سلامتی فعلی شما متفاوت است.

در برخی موارد، افراد هیچ علامتی را تجربه نمی کنند.

در اینجا 10 علامت و علائم کمبود آهن وجود دارد که از شایع ترین آنها شروع می شود.

خستگی غیرمعمول

احساس خستگی یکی از شایع ترین علائم کمبود آهن است که بیش از نیمی از افراد دارای کمبود را تحت تأثیر قرار می دهد.

این اتفاق زمانی می افتد که بدن شما برای تهیه پروتئین به نام هموگلوبین، که در گلبول های قرمز یافت می شود ، به آهن احتیاج دارد. هموگلوبین به حمل اکسیژن در بدن کمک می کند.

وقتی بدن شما هموگلوبین کافی نداشته باشد، اکسیژن کمتری به بافت ها و ماهیچه های شما می رسد و آنها را از انرژی محروم می کند. علاوه بر این، قلب شما باید بیشتر کار کند تا خون غنی از اکسیژن در بدن شما حرکت کند، که می تواند شما را خسته کند.

از آنجا که خستگی اغلب به عنوان یک قسمت عادی از زندگی شلوغ و مدرن در نظر گرفته می شود، تشخیص کمبود آهن به تنهایی با این علائم دشوار است.

با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به کمبود آهن در کنار ضعف، مشکل در تمرکز یا بهره وری ضعیف در محل کار، انرژی کم دارند.

خستگی یکی از شایع ترین علائم کمبود آهن است. این امر به دلیل کمتر رسیدن اکسیژن به بافتهای بدن و محروم کردن آنها از انرژی است.

رنگ پریدگی

پوست کم رنگ و رنگ پریدگی قسمت داخلی پلکهای پایین از دیگر علائم رایج فقر آهن است.

هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز رنگ قرمز خود را به خون می دهد، بنابراین کمبود آهن باعث می شود تا خون کم تر قرمز شود. به همین دلیل پوست می تواند رنگ سالم و گلگون خود را در افراد مبتلا به کمبود آهن از دست بدهد.

این رنگ پریدگی در افراد مبتلا به کمبود آهن ممکن است در تمام بدن ظاهر شود، یا می تواند به یک ناحیه محدود شود، مانند صورت، لثه ها، داخل لب ها یا پلک های تحتانی و حتی ناخن ها.

این اغلب جز اولین مواردی است که پزشکان به عنوان نشانه ای از کمبود آهن به دنبال آن می گردند. با این حال، باید آن را با آزمایش خون تأیید کرد.

رنگ پریدگی بیشتر در موارد متوسط ​​یا شدید کم خونی مشاهده می شود.

اگر پلک پایین خود را به سمت پایین بکشید، لایه داخلی باید به رنگ قرمز پر رنگ باشد. اگر یک رنگ صورتی یا زرد بسیار کم رنگ است، این ممکن است نشانگر کمبود آهن باشد.

رنگ پریدگی به طور کلی یا در نواحی خاصی مانند صورت، پلک داخلی پایین یا ناخن ها ممکن است نشانه کمبود متوسط ​​یا شدید آهن باشد. این به دلیل پایین آمدن سطح هموگلوبین است که رنگ قرمز آن به خون می رسد

تنگی نفس

هموگلوبین سلولهای قرمز خون را قادر می سازد اکسیژن را در بدن منتقل کنند.

هنگامی که هموگلوبین در هنگام کمبود آهن در بدن شما کم باشد، میزان اکسیژن نیز کم خواهد بود. این بدان معناست که عضلات شما اکسیژن کافی برای انجام فعالیتهای طبیعی مانند پیاده روی دریافت نمی کنند.

در نتیجه سرعت تنفس شما افزایش می یابد زیرا بدن شما سعی می کند اکسیژن بیشتری بدست آورد.

به همین دلیل تنگی نفس یک علامت شایع است.

اگر از انجام کارهای عادی و روزمره ای که قبلا برای شما آسان بود ، مانند پیاده روی، بالا رفتن از پله ها یا کار کردن با آن، عاجز هستید  نارسایی آهن را می توان مقصر دانست.

تنگی نفس علائم کمبود آهن است، زیرا سطح هموگلوبین پایین به معنای این است که بدن قادر به انتقال اکسیژن به عضلات و بافت ها نیست.

سردرد و سرگیجه

کمبود آهن ممکن است باعث سردرد شود.

به نظر می رسد این به نسبت در سایر افراد کمتر دیده می شود و اغلب با سرگیجه یا سردرد همراه است

در فقر آهن، سطح هموگلوبین کم در گلبول های قرمز به معنای عدم وجود اکسیژن کافی به مغز است. در نتیجه رگ های خونی در مغز می توانند متورم شوند و باعث فشار و سردرد شوند.

اگرچه دلایل زیادی برای سردرد وجود دار ، سردردهای مکرر و سرگیجه می تواند نشانه کمبود آهن باشد.

سردرد و سرگیجه می تواند نشانه کمبود آهن باشد. عدم وجود هموگلوبین به معنای کافی نبودن اکسیژن به مغز است و باعث تورم رگ های خونی آن و ایجاد فشار می شود.

تپش قلب

ضربان قلب قابل توجه، که به عنوان تپش قلب نیز شناخته می شود، می تواند یکی دیگر از علائم کم خونی فقر آهن باشد.

هموگلوبین پروتئین موجود در گلبول های قرمز است که به انتقال اکسیژن در بدن کمک می کند.

در فقر آهن، سطح هموگلوبین پایین به معنای این است که قلب برای حمل اکسیژن باید به سختی کار کند.

این می تواند به ضربان قلب نامنظم منجر شود، یا احساس کنید که قلب شما به طور غیر طبیعی سریع می تپد

در موارد شدید، می تواند منجر به بزرگ شدن قلب، سوفل قلب یا نارسایی قلبی شود

با این حال، این علائم بسیار کمتر دیده می شود. برای تجربه آنها باید مدت طولانی از کمبود آهن رنج ببرید.

در موارد کمبود آهن، قلب باید برای حمل اکسیژن در بدن بسیار سخت کار کند. این می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم یا سریع یا حتی تپش قلب شدید، بزرگ شدن قلب یا نارسایی قلبی شود.

مو و پوست خشک و آسیب دیده

خشکی و آسیب پوست و مو می تواند علائم کمبود آهن باشد.

این امر به این دلیل است که وقتی بدن شما از نظر آهن دچار کمبود است، اکسیژن محدود خود را به سمت عملکردهای مهم تر مانند ارگان ها و سایر بافت های بدن هدایت می کند.

هنگامی که پوست و مو از اکسیژن محروم هستند، می توانند خشک و ضعیف شوند.

موارد شدیدتر فقر آهن به ریزش مو مرتبط بوده است.

کاملا طبیعی است که بعضی موها هنگام شستشو روزانه از بین بروند، اما اگر در حال از دست مو بیشتر از حد نرمال هستید، ممکن است دلیل آن کمبود آهن باشد.

از آنجا که پوست و مو در هنگام کمبود آهن اکسیژن کمتری از خون دریافت می کنند، می توانند خشک و آسیب ببینند. در موارد شدیدتر، این می تواند باعث ریزش مو شود.

تورم و درد زبان و دهان

گاهی اوقات فقط نگاه کردن به داخل یا اطراف دهان می تواند نشانه این باشد که آیا شما از کم خونی فقر آهن رنج می برید یا خیر.

علائم شامل زبان متورم، ملتهب، کم رنگ و یا به طرز عجیبی صاف می شود

پایین بودن هموگلوبین در فقر آهن می تواند باعث لکه دار شدن زبان شود، در حالی که سطوح پایین میوگلوبین می تواند باعث ایجاد درد، صافی و تورم آن شود.

میوگلوبین پروتئین در سلول های قرمز خون است که از عضلات شما پشتیبانی می کند، مانند عضله ای که زبان را تشکیل می دهد.

کمبود آهن همچنین می تواند باعث خشکی دهان، ترک های قرمز رنگ در گوشه های دهان یا زخم های دهان شود.

یک زبان دردناک، متورم یا به طرز عجیبی صاف می تواند نشانه کم خونی فقر آهن باشد. ترک در گوشه های دهان نیز می تواند نشانه ای از کمبود آهن باشد.

پاهای بی قرار

کمبود آهن به سندرم پای بیقرار مرتبط است.

سندرم پای بی قرار یک فشار قوی برای حرکت پاها در حالت استراحت است. همچنین می تواند باعث خزیدن و احساس خارش ناخوشایند یا عجیب در پاها و انگشتان پا شود.

معمولا این شرایط در شب ها بدتر است، به این معنی که مبتلایان ممکن است برای خوابیدن زیاد تلاش کنند.

دلایل سندرم پای بی قرار کاملا درک نشده است.

با این حال، تصور می شود تا 25٪ از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار، کم خونی فقر آهن دارند و هر چه سطح آهن پایین تر باشد، علائم آن نیز بدتر خواهد شد.

افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن شانس بیشتری برای تجربه سندرم پای بی قرار دارند. این یک فشار قوی برای حرکت پاها هنگام استراحت است.

ناخن های شکننده یا قاشقی شکل

یک علامت کمتر رایج در کمبود آهن، ناخن های شکننده یا قاشقی شکل است.

این اغلب با ناخن های شکننده آغاز می شود که به راحتی تراشیده و دچار ترک می شوند.

در مراحل بعدی کمبود آهن، ناخن هایی به شکل قاشق می توانند در جایی ایجاد شئند که وسط لبه های ناخن بلند شده باشد تا ظاهری گرد مانند یک قاشق داشته باشد.

با این حال، این یک عارضه جانبی نادر است و معمولا فقط در موارد شدید کم خونی فقر آهن مشاهده می شود.

ناخن های شکننده یا قاشقی شکل می توانند نشانه ای از کم خونی فقر آهن شدید باشند.

سایر علائم بالقوه کم خونی

چندین نشانه دیگر وجود دارد که می تواند آهن شما کم باشد. اینها معمولا کمتر دیده می شوند و به غیر از کمبود آهن با بسیاری از شرایط ارتباط دارند.

علائم دیگر کم خونی فقر آهن عبارتند از:

هوس عجیب: هوس کردن غذاهای عجیب و غریب و غیر مواد غذایی "پیکا" نامیده می شود. معمولا هوس خوردن یخ، خاک رس، خاک، گچ یا کاغذ است و می تواند نشانه کمبود آهن باشد. این بیماری همچنین می تواند در دوران بارداری رخ دهد.

احساس اضطراب: عدم وجود اکسیژن موجود در بافت های بدن در کمبود آهن ممکن است باعث احساس اضطراب شود. با این حال، با تصحیح سطح آهن، این حالت بهبود یا حل می شود.

دست و پا سرد: کمبود آهن به معنای کمبود اکسیژن به دست و پاها است. ممکن است برخی از افراد به طور کلی سرماخوردگی را راحت تر دچار شده یا دچار دست و پای سرد شوند.

عفونت های مکرر: از آنجا که آهن برای یک سیستم ایمنی سالم مورد نیاز است، فقدان آن ممکن است باعث شود شما به بیماری های معمول گرفتار شوید.

علائم عمومی تر فقر آهن ممکن است شامل هوس غذاهای عجیب، احساس اضطراب، دست و پای سرد و افزایش خطر عفونت باشد.

اگر فکر می کنید دچار کمبود آهن هستید چه باید کرد

اگر فکر می کنید کم خونی فقر آهن دارید، توصیه های زیر را در نظر بگیرید.

با دکتر خود صحبت کنید

اگر فکر می کنید علائم یا علائم کمبود آهن را دارید، باید برای مراجعه به پزشک خود قرار ملاقات ترتیب دهید. آزمایش خون ساده تأیید می کند که آیا شما کم خونی فقر آهن دارید یا خیر.

اگر پزشک تأیید کرد که فقر آهن دارید، احتمالا با افزایش دریافت آهن از رژیم غذایی خود یا با مکمل های آهن، می توانید آن را به راحتی درمان کنید.

هدف اصلی درمان، بازگرداندن سطح هموگلوبین در حالت عادی و پر کردن ذخایر آهن است.

سعی کنید اطمینان حاصل کنید که به میزان کافی آهن از طریق رژیم غذایی دریافت می کنید. فقط در صورت توصیه پزشک، مکمل ها را مصرف کنید.

غذاهای غنی از آهن بخورید

اگر پزشک فکر می کند که کمبود آهن شما ممکن است به دلیل کمبود آهن در رژیم غذایی شما ایجاد شود ، به فکر مصرف بیشتر غذاهای غنی از آهن باشید، مانند:

گوشت قرمز، گوشت بره و مرغ

سبزیجات سبز تیره، برگدار ، مانند اسفناج و کلم

میوه های خشک مانند کشمش و زردآلو

نخود فرنگی، لوبیا و سایر حبوبات

غذای دریایی

غذاهای حاوی آهن

دانه ها و آجیل ها

به تقویت جذب آهن کمک کنید

نکته مهم این است که خوردن ویتامین C به بدن شما کمک می کند تا آهن را بهتر جذب کند. اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی غذاهای سرشار از ویتامین C، مانند میوه و سبزیجات مصرف می کنید.

همچنین ممکن است اجتناب از غذاهای خاصی که می توانند مانع از جذب آهن در هنگام خوردن در مقادیر زیاد شوند، مفید باشد. اینها شامل چای و قهوه و غذاهای پر کلسیم مانند لبنیات و غلات سبوس دار است.

در صورت توصیه پزشک از مکمل های آهن استفاده کنید

به طور کلی، شما فقط باید یک مکمل آهن را به عنوان آخرین راه حل و در صورت توصیه پزشک مصرف کنید. اگر نتوانید سطح آهن خود را تنها از طریق رژیم غذایی بازیابی کنید، این اتفاق خواهد افتاد.

اگر مکمل آهن مصرف می کنید، سعی کنید آب پرتقال را با آن بنوشید تا جذب آهن را تقویت کند.

به خاطر داشته باشید که برخی از عوارض ناخوشایند مصرف مکمل های آهن وجود دارد. این موارد شامل درد معده، یبوست یا اسهال، سوزش قلب، حالت تهوع و مدفوع سیاه است.

با این حال، این عوارض معمولا با گذشت زمان کاهش می یابد و بستگی به دوز آهن مصرفی شما دارد.

اگر فکر می کنید کم خونی فقر آهن دارید، با پزشک خود صحبت کنید که به احتمال زیاد غذاهای غنی از آهن (به علاوه ویتامین C برای افزایش جذب آهن) یا احتمالا مکمل های آهن را توصیه می کند.

نتیجه گیری

کم خونی فقر آهن شایع ترین نوع کم خونی در سراسر جهان است.

برخی از افراد علائم واضحی دارند، در حالی که برخی دیگر اصلا هیچ کدام را تجربه نمی کنند. این اغلب بستگی به شدت کم خونی دارد.

علائم و نشانه های رایج شامل خستگی، پوست کم رنگ، ضربان قلب قابل توجه، سردرد و سرگیجه، احساس کمبود نفس، مو و پوست خشک و آسیب دیده، درد و تورم زبان و دهان، پاهای بی قرار و ناخن های شکننده یا قاشقی شکل است.

اگر فکر می کنید علائم کمبود آهن دارید، حتما به پزشک خود مراجعه کنید. تشخیص خود توصیه نمی شود.

خوشبختانه، اکثر اشکالات کمبود آهن را می توان با استفاده از یک رژیم غذایی غنی از آهن یا مکمل های آهن، به راحتی درمان کرد.