از سال‌90 تا پایان سال‌98، هر‌از‌گاهی خبرهایی از احتکار کالاهای اساسی، آجیل، شکر، پوشک بچه و... به دغدغه اصلی مردم تبدیل شد و بعد از گذشت زمان و البته برخورد قضایی، برای مدتی پرونده‌های احتکار بسته شدند و پرونده جدیدی از خاکستر پرونده‌های قبلی جان گرفت. سال‌92 اکثر خانه‌های ایرانی با مشکل روغن خوراکی روبه‌رو شدند. در آن روزها خطر احتکار روغن چنان جدی شد که بسیاری از مسئولان صحبت‌های خود را با هشدار در مورد برخورد با احتکارکنندگان همراه می‌کردند. با شدت گرفتن تحریم‌ها، قیمت خودرو برای چندمین‌بار سر به فلک کشید. انتشار عکس‌هایی از انبار خودروسازان در تیر‌ماه سال‌98 موجب شد تا داستان گرانی بازار خودرو این بار با موضوع احتکار گره بخورد؛ چرا‌که این تصاویر نشان دادند، در روزهایی که بیشتر نمایندگی‌های فروش خودرو از نبود خودروی آماده فروش صحبت می‌کردند، انبار خودروسازان مملو از خودرو بود.

اما در سال‌96 نخستین نوسان‌های بازار کاغذ کلید خورد و با اتفاقاتی مانند افزایش تعرفه واردات و حذف ارز مبادله‌ای برای کاغذ، قیمت این کالا سر به فلک گذاشت و در نهایت سال‌98 این مشکل به اوج رسید. این اتفاق با تخصیص ارز 4200تومانی به کاغذ، شکل و شمایل دیگری به‌خود گرفت، چرا‌که کاغذهایی که با ارز دولتی به کشور وارد شده بودند، به بازار راه نیافتند و در روزهایی که قیمت کاغذ به گفته برخی 300برابر شده بود، دست اهالی مطبوعات از کاغذ خالی مانده بود. سال‌97با کمیاب‌شدن گوشت و پوشک موجب شده بود تا دوباره صف‌های دهه‌60 در ذهن مردم زنده شود و مردم برای خرید گوشت و حتی تهیه پوشک پشت در فروشگاه‌ها صف بکشند. تغییرات ارزی زمینه را برای قاچاق دام مهیا کرده و از سوی دیگر تأخیر در ترخیص مواداولیه تولید و تغییر نرخ ارز به افزایش قیمت پوشک ختم شده بود.‌ در بحبوحه همین گرانی‌ها بود که خبرهایی از کشف انبارهای پر از پوشک و گوشت به گوش ‌رسید. در آن زمان از یک‌سو رئیس پلیس تهران از دستگیری محتکران گوشت خبر می‌داد و از سوی دیگر مسئولان تعزیرات در بحبوحه گرانی و کمبود پوشک به‌صورت زنجیره‌وار انبارهای احتکار پوشک را کشف می‌کردند.

همشهری