دولت سیزدهم با انعقاد تفاهم‌های ماه‌های گذشته نشان داده است که قصدی جدی برای حل مشکلات مالی بنگاه‌های اقتصادی دارد. اهتمام ویژه به عملیاتی شدن طرح‌ها، کسب و کار‌ها را قادر می‌سازد که جریان نقدینگی و سرمایه در گردش را در سرتاسر زنجیره تامین مدیریت کرده و آن را بهینه کند که این امر نوید بخش رونق و رشد اقتصادی در آینده خواهد بود.
بنا به اعلام دفتر مطالعات راهبرد رونق تولید، در برنامه اقتصادی دولت سیزدهم، اهتمام ویژه‌ای به استفاده از روش‌های نوین تامین مالی و حل مشکلات بنگاه‌های اقتصادی شده است. دولت قصد دارد با استفاده از طرح تامین‌مالی زنجیرهای به مقاوم شدن اقتصاد ایران در برابر فشار‌های تحریم‌های بین‌المللی کمک کند بطوریکه با اجرای این طرح، دولت به‌جای تمرکز صرف بر نقدینگی، از ابزار‌های اعتباری بهره می‌برد. یکی از اهداف مهم طرح این است که فعالیت بانک‌ها به سمت فعالیت‌های تولیدی و درواقع اعتبارات به سمت تولید هدایت شوند.
این دولت قصد دارد با استفاده از طرح مذکور، هزینه تمام‌شده محصولات و همچنین مطالبات غیر جاری بانک‌ها را کاهش دهد و در این راستا اخیراً نیز تفاهم‌نامه‌ای تحت عنوان «تأمین مالی زنجیرهای تولید زنجیرهای تولید» با پیگیری وزارت صمت بین این وزارتخانه و وزارتخانه امور اقتصادی و دارایی، بانک مرکزی و هفت بانک عاملی امضا شد.
پیرو این موضوع گزارشی پیرامون مبانی و مفاهیم و کاربرد‌های تامین مالی زنجیرهای توسط پژوهشگران دفتر مطالعات راهبردی رونق تولید تهیه شده است که در ادامه خلاصه‌ای از آن آمده‌است:
تأمین مالی زنجیره تامین (تامین مالی زنجیرهای)
تامین مالی زنجیره تامین یا SCF یک رویکرد خلاقانه است که شرکت‌ها جهت تخصیص منابع مالی و بهینه‌سازی جریانهای مالی در زنجیره تامین از آن استفاده میکنند. این رویکرد کاهش هزینه ها، افزایش سودآوری و کارایی هرچه بیشتر سازمان را به دنبال دارد و با ارائه گزینه‌های انتخابی برای پرداخت‌ها، باعث بهینه‌سازی نقدینگی در شبکه می‌شود.
تامین جریانات نقدی دربنگاه‌های اقتصادی
مدلهای تامین‌مالی زنجیرهای با بهینه‌سازی سرمایه در گردش از طریق مدیریت سه مولفه حساب‌های پرداختنی، حساب‌های دریافتنی و موجودی، بر عملکرد شرکت تاثیر می‌گذارند و امکان دسترسی شرکتهای یک زنجیره تامین را به منابع مالی با هزینه کمتر و سرعت بیشتر فراهم میکند. اصلی‌ترین مزیتی که از طریق اجرای این طرح به دست می‌آید شامل کاهش نقدینگی مورد نیاز و آزادسازی حجم زیادی از سرمایه درگیر است که همین امر منجر به بازدهی بیشتر سرمایه گذاری و حداکثرسازی سود سهامداران می‌شود.
در ادامه به اختصار به بیان برخی از مزایای این طرح پرداخته شده است:
تسریع و بهبود فرایند تأمینمالی سرمایه در گردش بنگاه‌های تولیدی
کاهش نیاز به دریافت تسهیلات جدید برای تأمینمالی سرمایه در گردش
کاهش مطالبات غیرجاری بانک‌ها
کاهش انحراف منابع و افزایش کارایی تخصیص منابع (منابع مالی، نهاده‌های تولید و …)
افزایش شفافیت و نظارت پذیری جریان مالی اقتصاد
کاهش زمینه‌های توزیع رانت و حذف واسطه‌ها در زنجیرههای تأمین و توزیع
کاهش هزینه تمام شده محصول و افزایش رفاه مصرفکننده
کاهش نوسانات بازار (قیمت و تولید)
افزایش بهره‌وری و سودآوری بنگاه و در نهایت کل صنعت
زمینه‌سازی برای اصلاح سیاست‌های حمایتی
زمینه‌سازی برای اصلاح نظام بانکی
افزایش کارایی و شفافیت نظام مالیاتی
در عصر کنونی مدیران شرکت‌ها با توجه به محدودیت‌های منابع مالی و تنگ شدن رقابت، تحت فشار فزایندهای قرار دارند تا هزینه‌های عملیاتی و بهای تمام شده را کاهش دهند. لکن عملیاتی شدن روش‌های نوین تامین مالی نیازمند یاری دولت و نهادهای مالی مرتبط با آن است.
دولت سیزدهم با انعقاد تفاهم‌های ماه‌های گذشته نشان داده است که قصدی جدی برای حل مشکلات مالی بنگاه‌های اقتصادی دارد. اهتمام ویژه به عملیاتی شدن این طرح‌ها، کسب و کار‌ها را قادر می‌سازد که جریان نقدینگی و سرمایه در گردش را در سرتاسر زنجیره تامین مدیریت کرده و آن را بهینه نمایند که این امر نوید بخش رونق و رشد اقتصادی در آینده خواهد بود.
/ میزان
لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000QGV
نظرات کاربران
آخرین اخبار
