گروه بین الملل بازارنیوز:مهدی دهقانی اسکوئی؛ تصور کنید برای پرداخت هزینه قهوه صبحگاهی خود می روید و کارت با ارزش ذخیره شده شما پیام خطایی را نشان می دهد، یا کیف پول الکترونیکی شما در برنامه پرداخت گوشیتان باز نمی شود زیرا شرکت مربوطه ارائه دهنده خدمات پرداخت ورشکسته شده است. بدتر از آن، اگر در یک منطقه روستایی زندگی می کنید و خدمات پول الکترونیکی که از طریق تلفن همراه شما ارائه می شود تنها راه دسترسی شما به سیستم مالی باشد، چه؟ یا دولت شما اکنون برای انتقال مزایا یا اخذ مالیات در مقیاس بزرگ به سیستم پول الکترونیکی متکی است چطور؟
اشکال دیجیتالی پول - از جمله ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، استیبل کوین های منتشر شده خصوصی و پول الکترونیک - به تکامل خود ادامه میدهند و راههای جدیدی برای کاملتر و گستردهتر شدن در زندگی روزمره مردم پیدا میکنند. اساساً پول الکترونیکی یک نمایش دیجیتالی از ارز فیات است که توسط ناشر آن تضمین شده است. مشتریان پول معمولی را با پول الکترونیکی مبادله میکنند که میتوانند از آن برای پرداخت از طریق یک اپلیکیشن در تلفن همراه خود به افراد و کسبوکارها با سهولت و فوری استفاده کنند. در مقایسه با دیگر انواع پول دیجیتالی که اخیراً توسعه یافته اند، مانند استیبل کوین ها، پول الکترونیکی مدتی است که وجود داشته و تعداد مشتریان آن به سرعت در حال افزایش است. برخلاف اکثر استیبل کوین های ایجاد شده خصوصی، پول الکترونیکی در یک چارچوب تنظیم شده عمل می کند.
برای تنظیمکنندهها و ناظرانی که وظیفه حفاظت از مصرفکنندگان و تضمین شرایط بازی برابر برای همه واسطههای مالی را بر عهده دارند، همگامی با تحولات جدید میتواند چالش برانگیز باشد. رگولاتورها و ناظران باید در نظر بگیرند که چگونه از مشتریان در برابر شکست صادرکنندگان (بالقوه سیستمی) پول الکترونیکی محافظت و همچنین از هدر رفتن وجوه آن ها جلوگیری کنند.
مقاله جدید کارکنان صندوق بین المللی پول، این سناریوها و سایر سناریوهایی را در نظر می گیرد که ممکن است مصرف کنندگان و - به طور بالقوه - کل سیستم های پول الکترونیکی را در معرض خطر قرار دهد. ما بررسی میکنیم که چگونه شیوههای نظارتی بر اساس کشور به کشور تغییر میکنند و مجموعهای از توصیههای سیاستی را در مورد تنظیم مقررات صادرکنندگان پول الکترونیکی و حفاظت از وجوه مشتریانشان ارائه میکنیم.
پول الکترونیکی راه حل های پرداخت را برای افراد فاقد خدمات بانکی ارائه می دهد
ما میتوانیم پول الکترونیکی را به عنوان یک فروشگاه الکترونیکی با ارزش پولی روی یک کارت اعتباری یا یک دستگاه الکترونیکی که اغلب اوقات یک تلفن همراه است، در نظر بگیریم که ممکن است به طور گسترده برای انجام پرداختیها استفاده شود. ارزش ذخیره شده همچنین بیانگر یک ادعای قابل اجرا علیه صادرکننده پول الکترونیکی است که به موجب آن مشتریان آن می توانند در هر زمان خواستار بازپرداخت وجوهی باشند که برای خرید پول الکترونیکی استفاده کرده اند.
پول الکترونیکی در حال حاضر بخشی حیاتی از زندگی روزانه میلیاردها نفر است، به ویژه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه که بسیاری از آنها به سیستم بانکی دسترسی ندارند. همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است، درصد بالایی از جمعیت در تعدادی از کشورهای آفریقای شرقی از پول الکترونیکی استفاده می کنند، که آن را از منظر مالی مهم می کند. برای مثال، تخمین زده میشود که دو سوم جمعیت بالغ کنیا (جایی که سرویس انتقال پول M-PESA به درجه بالایی از نفوذ در بازار رسیده است)، رواندا، تانزانیا و اوگاندا مرتباً از پول الکترونیکی استفاده میکنند. بسیاری از این افراد حساب بانکی یا دسترسی دیگری به سیستم مالی رسمی ندارند، بنابراین سهم قابل توجهی از وجوه خود را در کیف پول های الکترونیکی ذخیره می کنند و با استفاده از تلفن همراه یا رایانه به آن دسترسی دارند.
حفاظت یکسان از سیستم های مالی و مصرف کنندگان
با اهمیت روزافزون صادرکنندگان پول الکترونیکی، یک چارچوب جامع و قوی برای مقررات و حفاظت از وجوه مشتریان بسیار مهم است. صادرکنندگان باید تابع الزامات نظارتی احتیاطی متناسب باشند. به عنوان مثال، آن ها باید سیستم های حاکمیت و مدیریت ریسک عملیاتی را برای شناسایی و محدود کردن ریسک ها ایجاد کنند. آن ها همچنین باید از دادن وام خرده فروشی منع شوند. و برای محافظت از مصرفکنندگان، باید قوانینی در مورد نحوه افشای کارمزدها، محافظت از دادههای مصرفکننده و رسیدگی به شکایات توسط صادرکنندگان وضع شود.
یکی از مهمترین اقدامات نظارتی شناسایی شده در مقاله ما این است که برای محافظت از پول مشتریان، همه ناشران و صادرکنندگان پول الکترونیکی باید مکانیسم هایی را برای حفظ و تفکیک آن وجوه اجرا کنند. ناشران باید مجموعه ای امن از وجوه نقد را که معادل مقادیر موجودی مشتریان است و جدا از وجوه خود ناشر نگهداری می شود، حفظ کنند. این یک تضمین اساسی در برابر سوء استفاده از وجوه است و باید در اصل امکان بازیابی آن وجوه در صورت ورشکستگی ناشر فراهم کند.
با این حال، جدا سازی و جدا نگه داشتن وجوه مشتریان همه مشکلات سیستمی بالقوه را در صورت شکست یک صادرکننده، حل نمی کند. در غیاب قوانین مشخص ورشکستگی، تفکیک وجوه به خودی خود تضمین نمی کند که مشتریان دسترسی سریع به وجوه خود را داشته باشند و این عدم دسترسی ممکن است در صورتی که ناشر نقش بالقوه سیستمی در سیستم پرداخت و در امور روزمره و معاملات روزانه کشور ایفا کند، مشکلاتی جدی ایجاد کند.
بالقوه سیستمیک، بالقوه مشکل ساز
رگولاتورها و ناظران ممکن است نیاز به تقویت چشمگیر نظارت احتیاطی و تمهیدات حفاظت از کاربر، بسته به مدل کسب و کار و اندازه سیستم پول الکترونیکی داشته باشند. در کشورهایی که دارای یک ناشر بالقوه سیستماتیک یا بخش پول الکترونیکی هستند، حفاظت موجود باید به دنبال حفظ وجوه مشتریان و تضمین تداوم خدمات پرداخت مهم باشد.
در حالی که برخی از کشورها به دنبال گسترش بیمه سپرده به پول الکترونیکی هستند، ممکن است تلاشهای بیشتری برای عملیاتی کردن چنین حفاظتی و اطمینان از عملکرد مؤثر آن مورد نیاز باشد. بخصوص اینکه، مشتریان نباید دسترسی به وجوه خود را از دست بدهند و بنابراین، خدمات باید به سرعت، ترجیحاً ظرف چند ساعت، قابل بازیابی یا تعویض باشند. اما اجرای بیمه سپرده پول الکترونیکی تا کنون از نظری عملی آزمایش نشده است. هزینه ها و مزایای گسترش موثر پوشش بیمه سپرده به پول الکترونیکی باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.
مانند بسیاری از مسائل در قلمرو فینتک، بهترین شیوهها هنوز در حال شکلگیری هستند و تصمیمگیریهای سیاستی دچار چالش میشوند.
Source:https://blogs.imf.org/2021/12/14/making-electronic-money-safer-in-the-digital-age/?utm_medium=email&utm_source=govdelivery
[1] Making Electronic Money Safer in the Digital Age
[2] José Garrido and Jan Nolte