آلبرت بغزیان: همه دنیا انجمنی برای صرافان دارند. فقط ونزوئلا وضعیتش مثل ما به هم ریخته است.
گروه بورس،بانک و بیمه بازارنیوز: آلبرت بغزیان، کارشناس اقتصاد در گفتگو با خبرنگار بازارنیوز درباره لزوم وجود کانون صرافان گفت : این اجتماع که در کشور ما آن را کانون نامگذاری کرده اند که این کلمه را میتوان گفت ترجمه society است که منظور از اجتماع یک صنف میتواند باشد. صرافان از نظر حقوقی و قانونی، یک سری مطالبات دارند که در این اجتماعها جمع میشوند تا این مطالبات را به گوش مسئولین برسانند. هر صراف به تنهایی به دنبال کار خودش نرود. انجمن و کانونشان اقدام میکند.
وی در مورد این که نقش صرافیها و کانون صرافان در اقتصاد چیست گفت: صرافی ها عرضه کننده یک خدماتی هستند که یک سری هم متقاضی این خدمات هستند. صرافی ها یک حق العملهایی میگیرند. یا یک چیزی را جابه جا می کنند که برای صرافان ارز و حوالهها و خدمات ارزی است. در هر کشوری این کانون برای صرافان لازم است تا مطالباتشان را یک صدا به گوش مسئولانشان برسانند. این که این کانون در ایران لازم است یا خیر، نباید فکر کنیم که لازم نیست. در شرایط عادی و در شرایطی که اینها خدمات ارائه میکنند، مثل یک بانک مثل یک بیمه مثل صنفها هستند. اینجاها جاهایی است که در آن اینها مسائل خودشان را حل میکنند و کالا یا خدمتی را عرضه میکنند.
بغزیان درباره نقش کانون صرافان و صرافی در ایران نیز گفت:این که بگوییم نقش اینها در ایران الان چیست، و آیا دارند درست عمل میکنند یا خیر را باید بحث کنیم. باید ببینیم کانون صرافان مثلا از نظر هدایت ارز نقشش مثبت است یا مخرب؟ به نظر من صرافها مشکلی ندارند، صرافها تابع متقاضیهایی هستند که برای خرید ارز و حواله به اینها مراجعه میکنند و عرضه کنندههایی که صاحب این حوالهها یا ارزها هستند. صرافها اینها را به هم وصل میکنند. این که نقششان در اینجا نقش واسطه گری باشد، یک نقش بازارساز است. ما با این بازارسازی مشکل داریم. یعنی اینجا باید بررسی شود که چقدر صراف ها، در بازارسازی و بازارگرمی و هدایت بازار به یک نرخ خاص موثر اند که به نظر من نه این درست نیست. این که ما صرافیها را بستیم تا این کار بازار را از آشفتگی خارج کند، متاسفانه سیاست غلطی بود که دو بار انجام شد و هر دو بار هم مجددا منجر به بازگشایی صرافیها شد.
وی دلیل مشکلات صرافیها را مشکلات بانک مرکزی بیان کرد و گفت: بالای سر اینها بانک مرکزی است و سیاستهای بانک مرکزی خدمات اینها را هم تحت تاثیر قرار میدهد. آنجا باید ببینیم که بانک مرکزی چه نقشی برای اینها تعریف کرده است. عملا میبینیم که نقشی تعریف نکرده است. یعنی ما وقتی میبینیم ۲۰ فروردین ۹۷ فعالیت صرافی ها را بی اثر کردیم و بعد هم بستیم و دوباره باز کردیم، نقششان به هم خورد و هنوز هم تعریف نشده است. اینها قطعا کارهایی میتوانند بکنند که بانک یا خود بانک مرکزی انجام نمیدهد یا کارهایی که اصولا این صرافیها هستند که خبره این کار هستند و راه هایش را بلد هستند و زمان تحریم اینها تحریمها را دور میزدند و مسائل را حل میکردند. نقش مثبتی داشتند در این نقل و انتقالات. بازارسازی هم نمیکردند، حق العملشان هم میگرفتند. در نتیجه به نظر من اینجا نقش بانک مرکزی است که شرح وظایف اینها را طوری تعریف کند که اینها در این مسیر کار کنند و ادامه حیات دهند. وقتی حیات اینها را قطع کردید و ارز به اینها ندادید که بفروشند مجبور میشوند به راههای دیگر کشیده شوند تا تامین هزینه هایشان را بکنند.
بغزیان از وجود انجمنها و اجتماعاتی مانند کانون صرافان ایران در کشورهای دیگر نیز گفت: قطعا کشورهای دیگر هم همچنین اجتماع و کانونی دارند که جواز میدهند، مشکلاتشان را با هم بحث میکنند. اینها در خارج وجود دارد. به جای این که شب و روز مردم ارز باشد، باید بروند قیمت را از تابلو این صرافیها ببینند. اعتمادی که به سایتها و شبکههای اجتماعی نیست. هیچ جای دنیا مثل کشور ما انقدر نا به سامان نیست که چندین نرخ ارز داشته باشند. نمونه وضعیت ایران را بیشتر در ونزوئلا دیدم که آنها هم صرافی هایشان چندین نرخهای مختلف دارند و حتی در برخی مغازهها خرید و فروش میکنند. جای دیگر ندیدم.
تحریم بانکی و ارز نیما موجب سوء استفاده و رانت خواری بعضی صرافی ها شده که در نیما پول وارد کننده را میگیرند و برای کاری که تا ۲۰ روز انجام میشود چند ماه با بهانه های واهی کار میکنند مثل ذوالفقاری و بختیاری و جوابگوی صنعتگر بینوا که قطعه و مواد اولیه لازم دارد نیستند