فرایند ظهور قدرت های منطقه ای روندی تدریجی است که ممکن است چند دهه به طول انجامد. قدرت های منطقه ای نظیر برزیل، آفریقای جنوبی و هند طی دهه آینده همچنان به راهبرد توسعه همه جانبه و کسب اعتبار و پذیرش بین المللی ادامه خواهند داد. هدف اصلی این قدرت ها ارتقای جایگاه خود در سایه تضعیف تدریجی قدرت آمریکا است. لذا روند شکل گیری نظام چند قطبی طی دهه آینده نیز ادامه خواهد یافت و بتدریج جایگاه برتر آمریکا را نیز زیر سئوال خواهد برد.
تضعیف موقعیت آمریکا در کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس و کاهش اعتماد منطقه ای به آن، به قدرت های آسیایی بویژه چین، فرصت داد تا با کمک به آمریکا برای فائق آمدن بر چالش های خود در دیگر مناطق، حضور اقتصادی، تجاری و سیاسی خود را در خاورمیانه افزایش داده و در زمینه انرژی نیز به امتیازاتی دست یابند.
مسئله هسته ای ایران نیز به چین، هند و روسیه امکان داد تا ضمن همکاری با آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل از مزایای توسعه روابط با ایران در زمینه های مختلف اقتصادی و انرژی نیز متنفع شوند. این وضعیت نشانگر جدی بودن رقابت توام با همکاری میان قدرت های جهانی برای دستیابی به موقعیت بهتر در محیط امنیتی ایران است. در این شرایط توجه به نفوذ فزاینده دیگر قدرت های بین المللی و نوظهور در محیط امنیتی ایران بیشتر اهمیت می یابد.
به نظر می رسد، ظهور ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای بیش از پیش امکان پذیر شده اما پایداری و اعتبار آن با چالش هایی مواجه است. گرچه آمریکا همچنان مهمترین چالش ایران به شمار می رود؛ اما چاره ای جز حرکت در مسیر پذیرش نقش منطقه ای ایران ندارد. البته ظهور قدرت منطقه ای ایران با چالشهای دیگری نیز مواجه است. از جمله: رقابت های غیر سازنده، ایران هراسی، شیعه هراسی، افراط گری، توسعه نامتوازن و بی ثباتی های اجتماعی در سطح منطقه ای، ظهور قدرتهای جدید، افزایش نفوذ و تعداد بازیگران خارجی در محیط امنیتی پیرامون ایران و بی ثباتی بازار انرژی در سطح بین المللی.
ظهور جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای پایدار و ایفای نقش فعال در این محیط مستلزم اتخاذ تدابیر و راهکارهایی است که به قدرت نفوذ و اعتبار همه جانبه ملی منطقه ای و بین المللی ایران کمک نماید. در این راستا تقویت اتحاد ملی، افزایش قدرت جامع ملی، توسعه متوازن، توسعه علمی و انسانی ماندگار و پایدار، مهیاسازی محیط منطقه ای و بین المللی برای دستیابی به توسعه از طریق چند جانبه گرایی، تقویت همگرایی و همکاری منطقه ای، نهادینه سازی مکانیسم های مستقیم و غیر مستقیم، گفتگو با بازیگران منطقه ای و بین المللی، برقراری روابط متوازن با قدرت های موجود و نوظهور و در نهایت ارتقای وجهه ملی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور اسلامی برخوردار از توسعه همه جانبه از جمله راهکارهایی است که می تواند مد نظر قرار گیرد.

حمید مرادخانی در این کتاب سعی کرده ضمن تطور و بهره گیری از نظریات مطرح در حوزه قدرت های منطقه ای و احصای مولفه های قدرت از منظر اندیشمندان و صاحبنظران، با ارائه راهبردهایی براساس مدل تحلیلی سوات (SWOT) برای حفظ و تثبیت کشورمان ایران بعنوان یک قدرت منطقه ای راهکار ارائه دهد. تحلیل سوات، ابزاری کارآمد برای شناسایی شرایط محیطی و توانایی های درونی سازمان است. پایه و اساس این ابزار کار آمد در مدیریت استراتژیک و همین طور بازاریابی، شناخت محیط پیرامونی سازمان است. حروف SWOT که کلمات آن را به شکل های دیگر مثل TOWS هم می نویسند، ابتدای کلمات Strength به معنای قوت ، Weakness به معنای ضعف، Opportunity به معنای فرصت و Threat به معنای تهدید است.

این کتاب را در پنج فصل کلیات، مبانی نظری، قدرت‌های منطقه‌ای قاره‌ای، ایران قدرت منطقه‌ای و تعیین موقعیت و راهبردایی برای ایران به مثابه قدرت منطقه‌ای بر اساس الگوی سوات، انتشارات فرهوش منتشر و روانه بازار کتاب کرده است.