گروه بازاردیجیتال بازارنیوز- بهزاد قبادی؛ طبق گزارشی که سایت Coin Center هفته گذشته منتشر کرد، وزارت خزانه‌داری آمریکا قصد دارد صرافی (exchange‌) ها را به احراز هویت افرادی که بیش از ۳ هزار دلار تراکنش دارند، ملزم کند. پس از ماجرای اسکیل بیت‌کوین در سال ۲۰۱۷، این اقدام وزارت خزانه‌داری امریکا می‌تواند مهم‌ترین چالش این ارز دیجیتال در سال ۲۰۲۱ باشد.

 

احتمالا با این اقدام، چند اتفاق مهم و درگیری در پیش خواهیم داشت. یک سمت درگیری، هسته اصلی بیت‌کوین‌کور (Bitcoin core) و افراد با سابقه و سایفربانک‌ها هستند که همیشه موضوع امنیت (privacy) رمزارز‌ها برای آن‌ها دارای اهمیت بالایی بوده است و اعتقاد دارند که این موضوع اصلی‌‎ترین دلیل به وجود آمدن بیت‌کوین و استقبال از آن بوده است. به همین دلیل؛ پیش‌بینی می‌شود که احتمالا شرقی‌ها (خصوصا چینی‌ها)، این بار سمت هسته مرکزی باشند.

سمت دیگر این مشاجره، می‌تواند افرادی مانند «کریگ رایت» باشد که اعتقاد دارند تراکنش‌های بیت‌کوین باید شفاف باشد؛ همانطور که بانک‌داران می‌خواهند. رایت که یک دانشمند رایانه و تاجر استرالیایی است، ادعا می‌کند فرد واقعی پشت نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» خالق بیت کوین است؛ البته این ادعا در جامعه بیت‌کوین با شک بسیار روبرو شد و عموماً پذیرفته نشد.

در دسامبر ۲۰۱۵ در تحقیقات مشترک توسط «وایرد» و «گیزمودو» گفته شد که ممکن است ناکاموتو، مخترع واقعی بیت‌کوین باشد. در سال ۲۰۰۹ شخصی با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» با انتشار مقاله‌ای ایجاد این واحد پول دیجیتال و نحوه تولید و انتقال آن را پیشنهاد کرده بود. هویت واقعی «ساتوشی ناکاموتو» تا امروز مخفی مانده‌است. رایت بعد‌ها از اعلام مدارک بیشتر برای اثبات ادعای خود انصراف داد.

از طرفی تاجر‌های بزرگ آمریکایی مانند «آرمسترانگ»، صاحب صرافی «کوین‌بیس» و «بری سیلبرت» صاحب «گری‌اسکیل» بزرگترین صندوق سرمایه‌گذاری کریپتوکارنسی در دنیا، شاید از روی ناچاری به دلیل مصوبه اخیر خزانه‌داری آمریکا، مجبورند با این افراد موافق باشند.

آنچه قابل تأمل است، ضعف بیت‌کوین در رهگیری تراکنش‌هاست که هرچند با راه‌حلی مثل کوین‌جوین (که آن هم با مشکلاتی روبه‌روست) می‌توان کمی این مشکلات را تسکین داد؛ اما  اگر بیت‌کوین می‌خواهد پادشاه ارز‌های دیجیتال دنیا باقی بماند، باید این مشکل را در لایه اول خود حل کند؛ نه این که این موضوع اساسی به لایه‌های بیرونی سپرده شود.

احتمال می‌رود در سال ۲۰۲۱ مسئله اکسچنج‌های غیرمتمرکز خیلی مطرح شود و شاید استارت اصلی روی‌آوری به سمت آن‌ها در این سال زده شود و حجم زیادی از تراکنش‌ها به سمت این صرافی‌ها برود. البته این صرافی‌ها نقایص زیادی دارند و در بررسی‌های فنی، حتی «دکس‌بایننس» هم به طور کامل غیرمتمرکز نبوده، اما نمونه پر سروصدا و موفق یونی‌سواپ بود.

 

 

صرافی‌های متمرکز نوعی درگاه معاملاتی برخط هستند که برای انجام تراکنش رمزارز‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حال حاضر اکثر تراکنش‌های حوزه رمز ارز از خدمات اینگونه صرافی‌ها بهره می‌برند. با توجه به اینکه اکثر ارز‌های دیجیتال بصورت نامتمرکز پیاده‌سازی شده اند، ممکن است که استفاده از واژه صرافی متمرکز برای برخی از افراد گمراه کننده باشد. در اینجا مفهوم متمرکز یعنی باید یک فرد یا شخص ثالثی وجود داشته باشد که در انجام شدن معاملات کمک کند و بر آن‌ها نظارت داشته باشد. صرافی‌های متمرکز نیز دقیقا برای عمل کردی مشابه بانک، در حوزه رمز ارز‌ها ایجاد شده اند. هر فرد می‌تواند با اعتماد به صرافی، معاملات خود را به راحتی انجام دهد، علاوه بر این می‌تواند صرافی را به عنوان شریک تجاری خود در نظر بگیرد و برای انجام معاملات مارجین از آن پول قرض بگیرد.

 

 

پس از آن هجوم سرمایه‌گذاران به بازار کریپتوکارانسی با به دلیل رشد بی‌سلبقه سال ۲۰۱۷، هکر‌ها دست به کار شدند و تعدادی از صرافی‌های متمرکز را که میلیون‌ها دلار معامله در آن‌ها انجام می‌شد، مورد حمله قرار دادند و دارایی سرمایه‌گذاران را دزدیدند. در نتیجه چنین اتفاقاتی، نسل جدیدی از صرافی‌ها بوجود آمدند که به عنوان صرافی‌های غیر متمرکز شناخته می‌شوند و از امنیت بالایی در مقابل حملات سایبری و نفوذ هکر‌ها برخوردارند.

در صرافی‌های غیر متمرکز، هیچ ارز یا کلید خصوصی در یک سرور مرکزی نگهداری نمی‌شود. بنا براین دست یابی به رمزعبور کیف پول افراد، توسط هکر‌ها بسیار دشوار است. با این وجود یکی از مشکلات صرافی‌های غیر متمرکز، عدم امکان ردیابی و تعیین قوانین مالیاتی برای این نوع از صرافی هاست. جان مک آفی، در این خصوص مقاله‌ای را منتشر کرده است، مبنی بر این که صرافی‌های غیرمتمرکز می‌توانند یک مشکل جدی برای ادارات نظارت دولتی باشند.

در آخر با استناد به نظر کارشناسان، با توجه به داستان رهگیری  تراکنش ها، پرایویسی‌کوین‌ها مثل زیکش و مونرو از نظر سرمایه‌گذاری می‌تواند به عنوان بخشی از سبد سرمایه‌گذاری مناسب باشد.