شورای اقتصاد در اسفند سال ۱۳۹۶ مصوبه ای در خصوص قانونی که سال ۹۴ در حوزه نوسازی ناوگان حمل و نقل به تصویب رسیده بود را به عنوان طرح جایگزین نوسازی ناوگان فرسوده حمل نقل مطرح کرد که بر اساس این طرح به دولت اجازه دادند حدود 10 میلیارد دلار به نوسازی ناوگان حمل و نقل فرسوده تخصیص دهد. دلیل تصویب چنین لایحه ای این بود که مجموع ناوگان تجاری ایران که در حدود ۳۴۵ هزار دستگاه است و چیزی حدود ۱۰۰ هزار دستگاه از این تعداد که ۲۵ درصد کامیون ها را تشکیل می دهند بیش از ۵۰ سال عمر دارند و این باعث به وجود آمدن مشکلات جدی برای صنعت تولید کامیون در ایران شده است؛ زیرا میانگین عمر یک کامیون بر اساس استانداردهای جهانی ۷ سال برآورد شده است و در ایران حدود ۲۵ درصد از سامانه حمل و نقل عمومی کاملا فرسوده محسوب می شود و همین موضوع نگرانی های فراوانی را به همراه دارد. عدم برنامه ریزی هدفمند بانک مرکزی یکی از موضوعاتی که طرح هایی مانند کلید به کلید (تعویض کامیون های فرسوده با کامیون های جدید) را در شرایط اقتصادی کنونی متوقف کرده است عدم برنامه ریزی هدفمند بانک مرکزی که به نوعی متولی این طرح محسوب می شود است. بانک مرکزی با یک برنامه ریزی هدفمند و تزریق ارز به صورت برنامه ریزی شده می توانست به جای پرداخت ارز به کالاهای لوکس و گران قیمت آن هم برای عده ای محدود به تولید ملی کمک کند و به نوعی با تزریق ارز در حوزه تولید کامیون، بخشی از مشکلات اشتغال، ایمنی جاده ها، کاهش مصرف سوخت را بر طرف کند.