گروه اقتصاد کلان بازارنیوز - مسعود قالیباف؛ شاخص قیمت مصرف کننده تغییرات ناگهانی در الگوی هزینه را منعکس نمی کند زیرا وزنهای شاخص قیمت مصرف کننده به طور مداوم به روز رسانی نمی شود. به عنوان مثال، با کاهش قیمت کالاهای غیر ضروری که دیگر خریداری نمی شود می توان شاخص قیمت مصرف کننده را پایین آورد.
در مقاله جدید کارمندان صندوق بین المللی پول از تخمین هزینه های به دست آمده از داده های کارت اعتباری و بدهی برای تنظیم وزنهای شاخص قیمت مصرف کننده برای مطابقت با الگوهای هزینه در طول همه گیری ویروس کرونا استفاده شده است. این مطالعه نشان می دهد که تورم در طول سه ماه نخست همه گیری بیش از آن چیزی است که فکر می کردیم.
نمودار هفته تفاوت بین شاخص قیمت مصرف کننده و شاخص کوید-[1]19 با توجه به هزینه های انجام شده توسط خانوارها در کانادا برای بازه زمانی ماه فوریه تا مه را نشان میدهد. لوزی های نمودار تفاوت بین دو شاخص بر اساس منطقه را نشان میدهد. در هفت منطقه از هشت منطقه نشان داده شده، شاخص قیمت مصرف کننده زیر شاخص کوید-19 است. با نگاهی به میانگین کل مناطق، این شکاف 0.23 واحد درصد است.
مهمترین عوامل مثبت ایجاد کننده شکاف بین شاخص کوید-19 و شاخص قیمت مصرف کننده، غذا و حمل و نقل هستند که هر یک 0.16 واحد درصد در ایجاد شکاف جهانی نقش دارند. افزایش قیمت مواد غذایی به رشد سریعتر شاخص کوید-19 در هر هشت منطقه کمک می کند. پایین آمدن قیمت حمل و نقل، که وزن بیشتری در شاخص قیمت مصرف کننده نسبت به شاخص کوید-19 دارند، به رشد سریعتر شاخص کوید-19 در همه مناطق جزء جنوب صحرای آفریقا کمک میکند.
اصلی ترین عامل منفی در شکاف جهانی مسکن است که 0.03- واحد درصد را شامل میشود و پوشاک که 0.08- واحد درصد را شامل می شود. مسکن وزن بیشتری در شاخص کوید-19 نسبت به شاخص قیمت مصرف کننده دارد، اما شاخص قیمت آن، آنقدر به شاخص قیمت مصرف کننده کل نزدیک است که افزایش وزن آن باعث می شود که شاخص کوید-19 از شاخص قیمت مصرف کننده دور نشود. اثر رو به پایین پوشاک به دلیل افزایش فصلی قیمت پوشاک است که دارای وزن کوچکتری در سبد کوید-19 است.
علی رغم این یافته که وزنهای شاخص قیمت مصرف کننده در ماههای ابتدای همه گیری تورم را کم برآورد کرده اند، اما به کارگیری سریع وزنهای شاخص قیمت مصرف کننده برای انعکاس الگوی هزینه در طی همه گیری، عملی نیست. به علاوه، معرفی وزنهایی که بر اساس یک بازه زمانی کوتاه هستند، می تواند از دقت شاخص در بلندمدت بکاهد. روش بهتر این است که آژانسهای آماری یک شاخص مکمل تهیه کنند که وزن آن منعکس کننده الگوهای هزینه در طول همه گیری باشد. این امر می تواند به سیاستگذاران تصویری بهتر از تأثیر تورم بر قیمتهایی که مصرف کنندگان در واقع می پردازند، ارائه دهد.
https://blogs.imf.org/2020/11/10/data-disruption-the-impact-of-covid-19-on-inflation-measurement/?utm_medium=email&utm_source=govdelivery
[1] شاخص کوید-19 همان شاخص قیمت مصرفکننده است، فقط در اینجا برخلاف وزنهای معمول و عادی سبد کالاهای مشمول محاسبه تورم، بر اساس وضعیت هزینه خانوارها وزنها تغییر نموده است.