منطقه یکانات شهرستان مرند از توابع آذربایجان شرقی، میزبان گلههای مختلف دام سبک بوده و اغلب اهالی این منطقه به شغل دامداری و پرورش قوچ و میش مشغول هستند. روستای امیرآباد با جمعیت اندک هم در این منطقه خشک و بدون درخت واقع شده است.
به گزارش ایسنا، با ورود به منطقه میتوان صدای گوسفندان و حجمی از گلههای قوچ و میش و بره را از این روستا شنید. در ورودی امیرآباد، حجم بالای گوسفندان از نوع "اصلاح شده ماکویی" در کنار جاده به چشم میخورد، چرا که یک دامداری با قدمت ۳۰ ساله و با ظرفیت ۶۰۰۰ راس در این روستا در حال فعالیت است.
در این روستا و سایر روستاهای اطراف، اغلب مردم به دامداری مشغول هستند، چرا که مسئله کم آبی، دغدغه اصلی آنها برای تداوم حیات و بحث کشاورزی است.
بابک علیزاده یکی از ساکنان این روستاست و شغل دامداری را از پدر خود به ارث برده است. او به پرورش گوسفندان اصلاح نژاد شده ماکویی میپردازد و هر ساله با تولد برههای دوقلو، گوسفندان جدیدی را بر گله خود میافزاید.
این دامدار نمونه شمالغرب کشور به ایسنا میگوید: از سال ۶۸ با اخذ مجوز و قرارداد از سازمان امور دام، با نام واحد پرورش "قوچ و میش اصلاح شده نژاد ماکویی" با ۱۵۰ راس شروع به فعالیت دامداری کردیم و اکنون این تعداد به ۶۰۰۰ راس رسیده و ۳۰ درصد دامهای این واحد ناشی از جریان دوقلوزایی است.
وی میافزاید: راندمان منطقه یکانات برای پرورش گوسفند نژاد ماکویی نسبت به سایر نژادها مطلوب بوده و سازگاری بیشتری دارد. ما در این منطقه هرساله به تولید شیر باکیفیت و دوقلوزایی بیشتر این نژاد دست مییابیم. معمولا هم از شیر تولید شده جهت سودآوری و درآمدزایی استفاده نمیکنیم و برههای گله، شیر گوسفندان ماده را مینوشند چرا که از این طریق بهره شیر تولیدی را در گوشت بره به دست میآوریم و به جای تولید ماهانه ۴.۵ کیلوگرم گوشت، میتوانیم ماهانه ۱۲ کیلوگرم گوشت تولید کنیم.
وی با اشاره به تولید سالانه ۱۵۰ تن گوشت در این دامداری، در خصوص مشکلات دامداری خود میگوید: پیدا کردن چوپان برای گله کار بسیار سختی شده است، چرا که حقوق چوپانان بالا رفته و هر یک به میزان هفت میلیون تومان طلب میکنند که برای یک دامدار هزینه بالایی محسوب میشود؛ همچنین مراتع اطراف این منطقه نیز کارایی چندانی برای چرا ندارد و گوسفندان را نمیتوان برای چرا به مرتع فرستاد، از طرف دیگر هم مشکل تامین نهاده داریم.
علیزاده ادامه میدهد: تامین علوفه لازم برای دام از ابتدای سالجاری یک دردسر بزرگ برای دامداران شده است، زیرا اکنون سهمیه دولتی برای هر دام سبک، روزانه به میزان ۱۰۰ گرم علوفه است، درحالی که یک دام روزانه باید ۶۰۰ گرم نهاده مصرف کند و این مقدار مصوب شده هم نیاز بسیار کم واحد را تامین میکند.
وی با تاکید بر حمایت مسئولان از بخش دامداری، اظهار میکند: به خاطر شرایط کرونایی، وضعیت بازار گوشت قرمز چندان مناسب نیست و با اینکه دام کافی برای عرضه و فروش به کشتارگاه را داریم، اما چون رقم مصوب برای خرید دام زنده نسبت به هزینهها به خصوص هزینه تامین نهاده از بازار آزاد، پایین است، دامداران حاضر به فروش نیستند و دام در دست ما مانده است.
وی میافزاید: از جهتی هم صادرات به سایر استانها هم که ممنوع بوده، امکان فروش دام را برای دامدار با سختی مواجه میکند. در این راستا از مسئولان خواهشمندیم که پشتیبان تولیدکنندگان باشند و از این قشر به خصوص تولیدکنندگان بخش دام حمایت کند.
این تولیدکننده با اشاره به واکسیناسیون هر ساله این گله، میگوید: تعدادی از واکسنهای دام سبک از جمله واکسن آبله و تب مالت از طریق دولت و سایر واکسنها مثل واکسن تب برفکی، قانقاریا و شاربون علامتی به صورت آزاد تامین میشود. هزینه این اقدام نیز در سالجاری تا میزان ۱۰ برابر نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
بر اساس گفتهی این تولیدکننده، انبار علوفه این دامداری در شانزدهم آذرماه سالجاری به صورت عمدی طعمه حریق شده و در این راستا ۶۰۰ تن علوفه در جریان آتش سوزی، نابود شده بودند. بخش امور دام جهاد کشاورزی استان، میزان ۱۴۰ تن علوفه را برای این تولیدکننده نمونه تامین کرده و او باقی علوفه خود را به اجبار از بازار آزاد تهیه میکند، در این راستا و به دلیل کمبود آذوقه نیز میزان ۸۰۰ راس تلفات داشته است.
مشکل دیگری که وی با آن دست و پنجه نرم میکند، عدم صدور پروانه دامداری است. چرا که بر اساس گفته کارشناسان جهاد کشاورزی، یک دامداری باید در فواصل معینی از روستا، منطقه حفاظت شده و ... قرار داشته باشد، ولی این دامداری به دلیل نزدیکی بیش از حد به محل سکونتگاه روستایی و قرارگیری در منطقهای خشک و کم آب و فقیر از پوشش گیاهی و مرتع مجوز لازم را کسب نکرده است. البته اکنون درخواست صدور این پروانه در حال رسیدگی و تکمیل است تا پس از انتقال واحد به فاصلهای مشخص از روستا، مجوز لازم کسب شود.