به گزارش بازارنیوز، بنا به گفته انریکه مورا هماهنگ کننده مذاکرات وین در اتحادیه اروپا، مذاکرات برای رفع تحریم ایران به مرحلهی بسیار حساسی رسیده است.
تعلیق موقت مذاکرات وین با توافق همه طرفها تصمیم گیری شد و برکسی پوشیده نیست سهم آمریکا از تصمیم گیریهای سیاسی که قرار است توسط مذاکره کنندگان از کشورهایشان به وین مطرح شود، بسیار زیاد است، زیرا تعلل آمریکا در رفع تحریمهای ایران پس از خروج یکجانبه از توافق هستهای و درخواست از ایران برای خودداری از کاهش تعهدات توافق هستهای که پاسخی به موضع آمریکا بود؛ تاکنون مانع از دستیابی به توافق شده است.
بدون شک این دو نکته چشم انتظار تصمیم سیاسی آمریکاست اگر واقعاً به دنبال بازگشت به توافق هستهای است، زیرا هیچ یک از طرفهای مذاکره به ویژه ایران به آمریکا اعتماد ندارند، زیرا تاریخ، تجربه و رفتار آمریکا ثابت کرده است که به گفته حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران، نمیتوان به سیاستمداران و مسئولان آمریکا اعتماد کرد.
آمریکا که با تصمیم سیاسی از توافق هستهای بیرون آمده، باید بار دیگر با تصمیمی سیاسی بدان بازگردد و چنین تصمیمی نیاز به بازی با زمان و کلمات ندارد، زیرا یک بار خواستار بازگشت ایران به توافق است، هرچند ایران از آن خارج نشده. بار دیگر به بهانه پرهیز از سوء تفاهم خواستار مذاکره مستقیم با ایران است، در حالی که آمریکا در زمان خروج از توافق نه با ایران و نه با هیچ طرف دیگری مذاکره نکرد و آن زمان هرگز نگران سوء تفاهم نبود.
گفتنی است کشورهای شرکت کننده در مذاکرات وین، اظهارات خوش بینانهای درباره امکان دستیابی به توافق بیان کردند مثلا یکی از مقامات دفتر ریاست جمهوری فرانسه گفت: «مذاکرات همچنان دشوار است، اما نشانههایی برای دستیابی به توافق وجود دارد». همچنین میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در مذاکرات، گفت: اگر مذاکرات با سرعت فعلی ادامه یابد، دستیابی به توافق تا پایان فوریه کاملاً واقع بینانه است. این در حالی است که مذاکره کننده ارشد چین نیز گفت: هدف از این مذاکرات تکمیل متن پیش نویس توافقنامهها و حل برخی از مسائل بحث برانگیز در خصوص لغو تحریم، دادن تضمین و راستی آزمایی است.
اگرچه ایران مانند سایرین مثبت بودن مذاکرات را تایید کرد، اما همچنان به آمریکا و اظهارات مقامات آمریکایی اعتماد ندارد و تاکید دارد ملاک قضاوت درباره موضع آمریکا، رفتار عملی آمریکاست که باید با برداشتن تحریمهای ایران به شکلی ملموس همراه باشد تنها در این صورت است که میتوان از دستیابی به یک توافق پایدار و قابل اعتماد سخن گفت.
اگر آمریکا در صدد دستیابی بر توافقی دائمی بر اساس اصل «برد-برد» است، باید تحریمهای ایران را همانگونه که یکباره تحمیل کرد به یکباره لغو کند، و تضمینهای واقعی برای جلوگیری از نقض توافق توسط دولتهای بعدی آمریکا و خروج از آن ارائه کند که این خود مستلزم تصمیمی سیاسی است که هیئت آمریکایی قبل از بازگشت به هتل کوبورگ باید از واشنگتن بگیرد.
/بازار