گروه کشت و دام بازارنیوز- مهربانو مهدوی؛ گزارش آماری فائو در سال ۲۰۲۲ در حوزه غذا و کشاورزی حاکی از آن است که گرسنگی در جهان همچنان در حال افزایش است، تقریبا ۷۷۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ دچار سوء تغذیه شدند، در واقع ۴۶ میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۲۰ همچنین در این گزارش عنوان شده ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران در سال ۲۰۰۰ حدود ۲۷ میلیارد دلار بوده که در سال ۲۰۲۰ با ۴۹ درصد افزایش به عدد ۵۰ میلیارد دلار رسیده است.

گزارش آمار فائو در سال ۲۰۲۲ در خصوص غذا و کشاورزی جهان

فائو گزارش آماری فائو در سال ۲۰۲۲ در حوزه غذا و کشاورزی منتشر شد. این گزارش، ترکیبی از عوامل اصلی در تامین غذا و چشم انداز کشاورزی جهان را ارائه می‌دهد. در این گزارش که مسعود بصیری، کارشناس ارشد کشاورزی در اختیار خبرگزاری بازارنیوز قرار داده، آمده است:

آمار ارائه شده در گزارش فائو در چهار فصل موضوعی ارائه شده است که اهمیت اقتصادی فعالیت‌های کشاورزی، نهاده‌ها، خروجی‌ها و عوامل تولید و پیامد‌های آن‌ها را برای امنیت غذایی و تغذیه و اثرات آن‌ها بر محیط‌زیست را پوشش می‌دهد.

در فصل اول ابعاد اقتصادی بخش کشاورزی از سال ۲۰۰۰ مورد بررسی قرار می‌گیرد و مروری است بر قسمت‌های مختلف کشاورزی از دیدگاه اقتصادی. در فصل دوم خروجی‌های بخش کشاورزی بر حسب تولید، تجارت و تحول قیمت‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

در فصل سوم به امنیت غذایی می‌پردازد و تمرکز دارد که برخی از خروجی‌های بخش کشاورزی مثل تولید، تجارت چقدر در امنیت غذایی مردم جهان تاثیر داشته است. در فصل چهارم این گزارش مروری دارد بر پایداری و جنبه‌های زیست محیطی بخش کشاورزی و اینکه تولیدات و اقداماتی که در بخش کشاورزی صورت گرفت چقدر بر محیط زیست تاثیر گذاشته است. با این مقدمه توجه شما را به نکات بارز هر فصل با تکیه بر آمار معطوف می‌دارد.

فصل اول: ابعاد اقتصادی بخش کشاورزی

۱. پیش بینی جمعیت جهان در سال ۲۰۲۰ به میزان ۸/۷ میلیارد نفر بوده است.

۲. ارزش افزوده کشاورزی در جهان بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ با ۷۸% افزایش به حدود ۳.۶ تریلیون دلار رسید.

۳. سهم کشاورزی در تولید ناخالص جهانی از سال ۲۰۰۰ در محدوده ۴% ثابت ماند.

۴. نیروی کار جهانی شاغل در بخش کشاورزی در سال ۲۰۰۰ حدود ۱۰۴۳ میلیون نفر بوده در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۱ به عدد ۸۶۶ میلیون نفر کاهش یافت. در واقع در سال ۲۰۲۱ حدود ۲۷ درصد نیروی کار جهانی در بخش کشاورزی بودند، ولی در سال ۲۰۰۰ حدود ۴۰ درصد بوده است.

۵. استفاده از آفت کش‌ها بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ در جهان ۳۰ درصد افزایش یافت که شروع این افزایش از سال ۲۰۱۲ بوده است.

۶. استفاده کشاورزی در جهان از کود‌های معدنی در سال ۲۰۲۰ کمی بیش از ۲۰۰ میلیون تن بوده که ۵۶ درصد آن نیتروژن بوده است.

فصل دوم: تولید، تجارت و قیمت کالا‌ها

۱. تولید محصولات زراعی اولیه در سال ۲۰۲۲ به ۹.۳ میلیارد تن رسیده که ۵۲% بیشتر از سال ۲۰۰۰ است.

۲. چهار محصول نیشکر، ذرت، گندم و برنج حدود نیمی از تولید محصولات اولیه جهانی بخش کشاورزی را تشکیل می‌دهد.

۳. بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ تولید روغن‌های گیاهی به دلیل افزایش شدید تولید روغن پالم، ۱۲۵ درصد افزایش یافت.

۴. همچنین تولید گوشت در سال ۲۰۲۲ حدود ۳۳۷ میلیون تن یعنی با ۴۵% بیشتر نسبت به سال ۲۰۰۰ تولید شده است که بیش از نیمی از این افزایش تولید مربوط به گوشت مرغ است و مابقی مربوط به سایر حیوانات است.

۵. در سال ۲۰۲۲ تولید گوشت مرغ پر تولید‌ترین نوع گوشت در جهان بوده است.

۶. در سال ۲۰۲۲ غلات بیشترین تجارت از نظر مقدار می‌باشد. امریکا و اروپا بزرگترین صادرکنندگان و آسیا بزرگترین وارد کننده غلات در جهان بودند.

فصل سوم: امنیت غذایی و تغذیه

۱. گرسنگی در جهان همچنان در حال افزایش است، تقریبا ۷۷۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ دچار سوء تغذیه شدند، در واقع ۴۶ میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۲۰ و حدود ۱۵۰ میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۱۹.

۲. بیشترین کم تغذیه در جهان مربوط به مردم آسیا در سال ۲۰۲۱ بوده و بالاترین شیوع سوء تغذیه مربوط به قاره آفریقا است.

۳. در هر قاره شیوع ناامنی غذایی متوسط یا شدید برای زنان اندکی بیشتر از مردان است، بیشترین تفاوت در آمریکای لاتین و دریای کارائیب است.

۴. عرضه انرژی غذایی در تمام مناطق از سال ۲۰۰۰ افزایش یافته است و چاقی در همه مناطق افزایش دارد. تقریبا ۳۰ درصد افراد بزرگسال در آمریکای شمالی، اروپا و اقیانوسیه چاق هستند.

فصل چهارم: جنبه‌های پایداری و زیست محیطی کشاورزی

۱. بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ زمین‌های کشاورزی در جهان ۱۳۴ میلیون هکتار کاهش یافت، تقریبا به اندازه کشور پرو، در حالی که مساحت جنگل‌ها ۹۹ میلیون هکتار تقریبا به اندازه کشور مصر در جهان کاهش داشته است.

۲. نیمی از برداشت محصولات کشاورزی جهان مربوط به غلات است.

۳. سطح تنش آبی در جهان: تقریبا همه کشور‌های خاور نزدیک و شمال آفریقا دارای سطوح تنش آب نزدیک یا بالاتر از ۱۰۰ درصد هستند که بیشترین سهم این تنش آبی مربوط به کشور‌های کویت، امارات متحده عربی و عربستان سعودی است.

۴. انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در زمین‌های کشاورزی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ در جهان حدود ۴ درصد کاهش یافت.

۵. انتشار گاز‌های گلخانه‌ای از طریق مزارع دامپروری در طی سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۱۳ درصد در جهان افزایش یافته است؛ که فقط ۵۷ درصد آن مربوط به دام است.

وضعیت کشاورزی ایران از نگاه فائو در دوره زمانی مورد مطالعه:

۱. جمعیت ایران در سال ۲۰۲۱ برابر با ۳/۸۷ میلیون نفر برآورد گردیده است.

۲. ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران در سال ۲۰۰۰ حدود ۲۷ میلیارد دلار بوده که در سال ۲۰۲۰ با ۴۹ درصد افزایش به عدد ۵۰ میلیارد دلار رسیده است. همچنین سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی نسبت کل تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۰۰ حدود ۱۱ درصد بوده است که در سال ۲۰۲۰ به ۵/۱۱ درصد رسید.

۳. میزان زمین‌های زراعی ایران در سال ۲۰۰۰ برابر با ۳/۱۶ میلیون هکتار بود که در سال ۲۰۲۰ به حدود ۵/۱۷ میلیون هکتار رسیده است. همچنین میزان زمین‌های مرتعی کشور در سال ۲۰۰۰ حدود ۴۷ میلیون هکتار بوده است که در سال ۲۰۲۰ با حدود ۳۷ درصد کاهش به ۵/۲۹ میلیون هکتار رسید.

۴. میزان سرانه زراعی یعنی میزان هکتار زمین زراعی به ازای هر نفر شاغل در کشور در سال ۲۰۰۰ برابر بود با ۲۵/۰ هکتار به ازای هر نفر بود که در سال ۲۰۲۰ با ۱۶ درصد کاهش به عدد ۲۱/۰ هکتار رسیده است.

۵. سهم اشتغال در بخش کشاورزی در ایران به کل اشتغال در سال ۲۰۰۰ برابر با ۷/۲۲ درصد بود که در سال ۲۰۲۱ این سهم به ۳/۱۶ درصد تنزل پیدا کرد.

۶. تورم در قیمت مصرف کننده مواد غذایی در سال ۲۰۱۳ در جهان ۳/۳ درصد بوده که با ۷۸ درصد کاهش در سال ۲۰۲۱ به ۷/۰ درصد رسید. تورم یاد شده در ایران در سال ۲۰۱۳ برابر با ۴/۵۰ درصد برآورد گردیده است که در سال ۲۰۲۱ تورم مذکور با ۲۱ درصد رشد به ۱/۵۹ درصد رسید. در واقع تورم در قیمت مصرف کننده مواد غذایی در سال ۲۰۲۱ در ایران بالغ بر ۱۵ برابر درصد تورم مذکور در جهان است.

۷. درصد ناامنی غذایی (نا امنی غذایی به مفهوم دسترسی محدود یا نامطمئن به غذای کافی و سالم توسط افراد جامعه از راه‌های مقبول اجتماعی گفته می‌شود) در سال ۲۰۱۴ در جهان حدود ۷/۷ درصد بوده در حالی که در ایران در همان سال ۵/۹ درصد است. در سال ۲۰۲۱ سطح ناامنی غذایی در جهان ۱/۲۸ درصد بود و در ایران به ۴/۴۲ درصد رسیده است.

پایان پیام//