به گزارش خبرنگار بازار نیوز، در سالی که شوک‌های سیاسی بزرگی همچون برکزیت و انتخاب ترامپ بر دنیا وارد شده است، شجاعت بسیاری می‌خواهد که بتوان وضعیت اقتصادی کشورهای دنیا را نه در 2017 بلکه در سال 2050 پیش‌بینی کرد. مرکز مطالعه PWC در آمریکا این وظیفه مشکل را انجام داده است. جان هاکسورث مدیرعامل این سازمان تحقیقاتی می‌گوید: با وجود تمام این شرایط به نظر من بسیار مهم است که بتوانیم صرف نظر از سیکل‌های سیاسی دنیا، تغییرات بلندمدت اقتصاد را پیش‌بینی کنیم.

بر اساس پیش‌بینی آن‌ها بازارهای نوظهور در دنیا تا سال 2050 رشد بسیار زیادی خواهد کرد. کشور چین که در سال 2016 بر اساس تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید) قدرت اول دنیا است در سال 2050 نیز همچنان این رتبه را در اختیار دارد. اما کشور هند در سال 2015 جایگاه آمریکا را به دست خواهد آورد و به رتبه دوم می‌رسد. اقتصاد هند طی سالیان گذشته تغییرات بسیاری کرده و توانسته به‌عنوان یک اقتصاد نوظهور خود را به کشورهای دنیا بشناسد. کشور اندونزی با 4 پله صعود خود را از رتبه 8 به رتبه 4 خواهد رساند. کشورهای ویتنام با 32 پله، فیلیپین با 28 پله و نیجریه با 22 پله بیشترین صعود را در رتبه‌بندی کشورها خواهند داشت.

جدول رتبه‌های کشورها نشان می‌دهد در سال 2050 کشورهای اروپایی و آمریکا زمین‌بازی را در اختیار کشوهای آسیایی و اقتصادهای نوظهور قرار خواهند داد. اعضای G7 که شامل فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن و بریتانیا می‌شود جایگاه خود را در اختیار گروه E7 یعنی برزیل، چین، هند، اندونزی، مکزیک، روسی و ترکیه قرار خواهند داد. در حال حاضر این دو گروه سهم مشابهی از تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید) در سراسر جهان را دارا هستند کشورهای G7، 31 درصد و کشورهای E7 37 درصد. اما طی دهه‌های آینده سهم G7 به 20 درصد تولید ناخالص داخلی جهان خواهد رسید درحالی‌که E7 سهم 50 درصدی از تولید ناخالص داخلی جهان در سال 2050 خواهد داشت. افزایش قدرت اقتصادی کشورهای نوظهور بیشتر توسط کشورهای چین و هند انجام خواهد شد. چین در حال حاضر بر اساس برابری قدرت خرید کشور اول دنیا است و توانست رتبه آمریکا را در سال 2014 در اختیار خود بگیرد، اما همچنان در تولید ناخالص داخلی بزرگ‌ترین کشور دنیا نیست و انتظار می‌رود در سال 2030 بتواند جایگاه آمریکا را در این شاخص بگیرد.

کشور هند در حال حاضر 7 درصد از تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید) دنیا را در اختیار دارد و در سال 2050 این رقم به 15 درصد خواهد رسید. افزایش 8 درصدی آن بیشترین رشد در بین تمام کشورهایی بود که این موسسه تحلیل کرده است. مطالعات آن‌ها نشان می‌دهد کشور هند می‌تواند جایگزین آمریکا در رتبه دوم شود. ازلحاظ تولید ناخالص داخلی احتمالاً هند نمی‌تواند جایگاه آمریکا را به‌عنوان دومین کشور برتر دنیا در اختیار بگیرد زیرا سطح قیمت‌ها در کشور هند بسیار پایین‌تر از کشور آمریکا است.

اندونزی چهارمین اقتصاد برتر دنیا

اگر رتبه‌های پایین‌تر از سوم را نگاه کنیم آنگاه رشد اقتصادی کشورهای نوظهور و قرار گرفتن آن‌ها در بین 10 رتبه برتر دنیا را متوجه خواهیم شد. به‌غیراز ترکیه، تمام کشورهای دیگر E7 در بین 10 کشور برتر دنیا قرار دارند. جدول زیر تغییرات رتبه‌بندی کشورهای دنیا را در سال‌های 2016، 2030 و 2050 نشان می‌دهد.

درآمد سرانه

وقتی به تولید ناخالص داخلی برحسب برابری قدرت خرید نگاه می‌کنیم تغییرات بسیاری را در جهان نظاره‌گر خواهیم بود ولی آیا این تغییرات می‌تواند سطح زندگی مردم آن سرزمین را بهبود بخشد؟ سرانه تولید ناخالص داخلی برحسب برابری قدرت خرید بیانگر وضعیت استاندارد زندگی مردم در هر کشور است و هنگامی‌که به این شاخص نگاه می‌کنیم تغییرات آن‌چنانی در جهان رخ نخواهد داد و همچنان سطوح زندگی در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی در مقایسه با اقتصادهای نوظهور بهتر است. تولید سرانه آمریکا در سال 2050 به حدود 90,000 دلار خواهد رسید.

شرایط ایران

بر اساس مطالعات PWC رشد کشور ایران در سال‌های بین 2016 تا 2020، به‌طور متوسط 4.2 درصد رشد خواهد کرد اما روند رشد طی دهه‌های آتی و تا سال‌ 2050 نزولی خواهد بود. متوسط رشد تولید ناخالص داخلی ایران بین سال‌های 2030-2021 برابر 3.1 درصد، 2040-2031 برابر 3 درصد و 2040 تا 2050 برابر 2 درصد خواهد بود.

برای سطح تولید ناخالص داخلی نیز روند به همین صورت است و کشور ایران تا سال 2020 می‌تواند به‌طور متوسط 7.9 درصد رشد کند اما این رقم در سال‌های بین 2050-2041 به 3.9 درصد خواهد رسید. طبق پیش‌بینی این موسسه تولید ناخالص ایران در سال 2050 تقریباً برابر با 2.6 تریلیون دلار خواهد بود.

نکته جالب درباره ایران روند تغییرات جمعیتی و سرانه تولید ناخالص داخلی است. بر اساس آمارهای این موسسه، رشد جمعیت ایران از 1 درصد حال حاضر در دهه 2050-2041 به 0.1 درصد خواهد رسید. جمعیت ایران در سال 2050 تقریباً برابر 92.2 میلیون نفر خواهد بود. به‌واسطه عدم تغییرات جمعیتی و افزایش تولید ناخالص داخلی انتظار می‌رود روند سطح زندگی در ایران وضعیت مطلوب‌تری داشته باشد. سرانه تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2016 از حدود 18 هزار دلار به 42 هزار دلار خواهد رسید.