دکتر مهدی حنطه اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه اقتصاد و حسابداری در گفتوگو با خبرنگار بازارنیوز در ارزیابی رشد 7.4 درصدی شش ماه نخست گفت : دولت رشد شش ماهه 7.4 درصدی را اعلام کرده است اما بیان نکرده که این رشد با نفت یا رشد تولید ناخالص داخلی بدون نفت است، در هر دو صورت این عدد زمانی مناسب است که پایداری آن حفظ شود.
دکتر حنطه اهمیت بسیاری به پایداری این رشد میدهد و معتقد است: برای بررسی پایداری باید به عوامل تشکیل دهنده رشد دقت کنیم. فرض کنیم حتی اگر رشد بخش نفت هم در این رقم تاثیر داشته باشد سایر بخشهای اقتصادی همچون بخش کشاورزی، خدمات و ساختمان و سهم اینها نیز مهم است که اگر تمام اجزای آن مشخص میشد آنگاه تصمیم گیری پایداری آن راحتتر بود. بنابراین چون آن اجزا مشخص نیست و از طرف دیگر به عنوان مثال بخش مسکن رشد چندانی نداشته، در بخش صنعت خیلی از کارگاههای تولیدی زیر ظرفیت کار میکنند و یا حتی خیلی از آنها در آستانه تعطیلی هستند به نظر میرسد این رشد به دلیل بخش نفتی و وابستگان آن یعنی پتروشیمی و میعانات نفتی باشد.
اما پایداری رشد اقتصادی وابسته به نفت همواره برای اقتصاددانان سوال برانگیز بوده است، این اقتصاددان در این زمینه میگوید: اگر این رشد اعلام شده وابسته به نفت باشد هیچگاه پایدار نبوده است و در واقع رشدهای مقطعی و زودگذر است و در دو حالت پایین آمدن قیمت نفت و بالارفتن آن هیچگاه قابل دفاع نبوده است. بنابراین با توجه به شرایط نفتی که داریم فکر نمی کنم خیلی پایدار باشد و حتی اگر تداوم داشته باشد این رشد کاذب است و رشد واقعی و ملموس برامده از ظرفیتهای درون اقتصاد ایران نیست.
تجربه تاریخی ایران نشان داده است که هرگاه کشور با افزایش نفت مواجه شده است این افزایش همراه با بالا رفتن سطح واردات بوده است. دکتر حنطه در پاسخ به این سوال که آیا فکر میکنید دولت روحانی روند دیگری را انجام میدهد یا مسیر دولتهای قبلی را ادامه خواهد داد پاسخ دادند: اگر راهکارها و سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی که توسط مقام معظم رهبری تعیین شده است را به کار بگیریم، بهبود فضای کسب و کار را انجام دهیم، اصلاحات اصل 44 قانون اساسی را انجام دهد میتوان امیدور بود که رشد پایدار را تجربه کنیم اما چون دولتها عموما نگاه سیاسی به مقولههای افزایش درآمدی دارند و برای انیکه صاحبان رای به سمت خودشان جلب بکنند به سمت افزایش واردات میروند و این در مقاطع مختلف اقتصاد ایران مشاهده شده است. این دولتها به سمت افزایش واردات میروند تا سطح قیمتهای داخلی را حفظ کنند و از طرف دیگر ظرفیتهای تولید داخلی به خوبی استفاده نمیشود و از آن رشد پایدار فاصله میگیریم.