"مردم، مقصر اصلی هستند!"

تغییر جنس تعامل و وعده های اقتصادی مسئولین در سال پیش از انتخابات از تراژدی های مملکت ماست که امیدواریم تکرار نشود.

بازار نیوز- این روزها به سراغ بازاریان که می رویم و در خصوص وضعیتشان جویا می شویم و از آینده حرفه شان می پرسیم، یک نکته مشترک را در صحبت هایشان اظهار می کنند. گویا همه بر این باورند که انتهای سال جاری و بهار 96 وضعیت اقتصادی آنها بهبود خواهد. تفاوتی هم نمی کند که در بازار مسکن فعال هستند یا بازار سرمایه ، یا بخش های مختلف صنعت و کشاورزی و ... همگی تا حدی در این نظر مشترک هستند.

مردم عادی هم نسبت به بهبود نسبی شرابط اقتصادی البته برای کوتاه مدت خوش بین هستند و اخبار نیز این پیش بینی ها را تایید می کند. اخباری مانند افزایش تسهیلات اعطایی به واحد های تولیدی، تسریع اعطای وام ازدواج، پرداخت بخشی از بدهی های دولت از طرق گوناگون، تثبیت قیمت کالاهای اساسی، عدم افزایش نرخ حامل های انرژی، تقسیم سود سهام عدالت، پرداخت مطالبات معوق بازنشستگان و دهها خبر دیگر که در هفته های گذشته نشان از تلاش برای افزایش رضایت اقتصادی نسبی در جامعه دارد.

هر چند ظاهر خبر خوشآیند به نظر می رسد امادر واقع اتفاق مبارکی برای اقتصاد کشور نیست. متاسفانه این رویه در دوره های گذشته نیز وجود داشت و در دولت های نهم و دهم به دلیل رویکرد رئیس آن دولت ها بسیار تشدید شد و به نوعی به انتظار عمومی مردم و بازار تبدیل شده است. در این دولت هم با وجود تفاوت قابل توجه با دولت قبل، نشانه های این سیاست ها نمایان شده است.

تا به امروز در آسیب شناسی سیاست های موقت و زودگذر انتخاباتی، کارشناسان و فعالان عرصه اقتصادی و رسانه ای عموما دولت ها را مخاطب قرار می دهند و در ادامه ی همان بازی های سیاسی متداولی که دهه ها است اقتصاد ما را رنج می دهد، موافقان سکوت می کنند و مخالفان هر آنچه در چنته دارند برای تخریب دولت پیش می گذارند تا شاید برنده بازی و رقابت قدرت در انتخابات باشند.

با وجودی که نگارنده نیز نسبت به بسیاری از این تصمیمات که خلاف مصالح ملی و منافع واقعی کشور هستند انتقاد دارد اما ریشه اصلی بروز و ظهور این پدیده را در جایی دیگر می دانیم.

مقصر اصلی مردم هستند. شاید قدری این عبارت منصفانه به نظر نرسد اما واقعیت دارد. این مردم هستند که مشخص می کنند که آیا کارگزارانشان به سمت رفتارهای پوپولیستی اقتصادی کوتاه مدت بروند یا خیر؟ وقتی کاندیداها به جای ارائه طرح های کارشناسی شده و محک خورده به ارائه وعده های اقتصادی کوتاه مدت و گاها ناکارآمد بسنده می کنند و متاسفانه این وعده ها مورد توجه عموم مردم قرار می گیرد کجا باید ریشه را جستجو کنیم؟

هر چند مردم ما درگیر مشکلات اقتصادی پرتعداد محصول سالیان گذشته و فشارهای خارجی هستند و قابل درک است که به دنبال مفری برای بهبود وضعیت معیشتی باشند اما کم سوادی اقتصادی باعث شده تا اکثرا درک نکنند که سیاست های تبلیغاتی کوتاه مدت نه تنها در مجموع چیزی به سفره آنها اضافه نمی کند که جیبشان را هم تهی تر از پیش خواهد کرد. مگر سیاست پرداخت نقدی یارانه ها نبود که هنوز هم کل نظام اقتصادی درگیر تبعات آن هستند.

وجه تراژیک ماجرا آنجا است که اگر کسی هم پیدا شود و بخواهد از این دست شعارها و اقدامات پرهیز کند اقبال عمومی را از دست خواهد داد! گویا یک تقاضای عمومی در جامعه وجود دارد که دائم از مسئولین تقاضا می کند کاری را انجام دهید که آسیب بیشتری را به ما می رساند.

تاریخ معلم بزرگی است اما مردم کم حافظه ما، به چندبار بر سر یک کلاس نشستن عادت کرده اند. شاید فردا روزی دیگر باشد.

برچسب ها: بازار ، بازار نیوز ، bazarnews ، اقتصاد ، انتخابات ریاست جمهوری ، تحریم ، مصالحملی ، وضعیت اقتصادی

لینک کوتاه خبر: bzna.ir/0002pb