گروه اقتصاد کلان: مجید شاکری در ارتباط با این موضوع که نقدینگی با وجود بازار نزولی ارز، انقباضی بورس و راکد مسکن به سمت چه بازاری خواهد رفت به خبرنگار بازارنیوز گفت: مشکل، عدم اعتماد به آینده ریال است؛ بنابراین هر ابزار ریالی که بخواهیم از آن استفاده کنیم، مثلا نرخ بهره بالا هم کارگر نخواهد بود. ابزار‌های ارزی هم مسائل خودش را دارد.

وی با اشاره به مفید بودن انتشار اوراق ارزی گفت: فعلا آن چیزی که به نظر بنده از همه چیز جلوتر می‌تواند باشد، انتشار اوراق ارزی در دوره‌های ۶ ماهه توسط پتروشیمی هاست. دولتی و نفتی نه، پتروشیمی. چون زیان پذیری تحریمی کمتری دارند. به نظر من این راه حل کوتاه مدت است.

این کارشناس اقتصاد به با انتقاد به نحوه اجرای پیمان سپاری ارزی گفت: من با پیمان سپاری امروز که «پیمان سپاری ۱.۵.۱۰» است، مسئله دارم. الگوی پیشنهادی من از زمستان سال گذشته که به آن اصرار دارم «پیمان سپاری سبک» است. صادر کننده آزادانه بتواند صادرات کند و بعد ارز را به هرکسی با هر قیمت که خواست بفروشد. وارد کننده هم آزادانه از هرکسی با هرقیمت بتواند بخرد. فقط صادر کننده، باید اظهارنامه صادراتی بگیرد و وارد کننده هم باید اظهارنامه صادراتی بخرد. در اینجا ارز از اظهار نامه جداست. پیچیدگی‌هایی دارد، ولی در کلان قابل اثبات است که در این سیستم میزان واردات از صادرات کمتر نمی‌شود.

وی با تاکید برا اینکه در شرایط تحریم نمی‌توان جلوی خروج سرمایه را گرفت افزود: یک دلیل ساده این است که بخشی از انتقالات حواله‌ای ما هنوز هم روی انتقالات اسکناس سوار است که این خود خروج سرمایه است. این مدل خیلی شبیه پیمان سپاری دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی (سال‌های ۷۸-۷۹) است. آن موقع تحریم نبوده، ولی تصادفا آن الگو برای شرایط امروز مناسب است. صادر کننده‌های زیادی هم این الگو را تایید می‌کنند. اما بانک مرکزی نگاهی که دارد این است که می‌گوید ما باید در این شرایط رد این ارز‌ها بگیریم، اما به این راحتی‌ها امکان پذیر نیست.