- بایکوت و تحریم اقتصادی کشورها توسط ایالات متحده، بلای جان دلار خواهد شد؟
- جمهوری دومینیکن، کشوری کوچک اما موفق در مبارزه با قاچاق کالا
- عطش فزاینده جامعه جهانی برای تزلزل شدید موقعیت دلار در آینده نزدیک
- یونانی‌ها چگونه با قاچاق کالا و خدمات مبارزه می‌کنند؟
- چندپارگی ژئواکونومیک، امنیت غذایی و انتقال انرژی پاک را تهدید می‌کند
سه کشور آمریکا، چین و روسیه هر یک در ونزوئلا نقش متفاوتی را بازی می‌کنند اما اگر اقتصاد ونزودلا به طور کامل فروپاشی کند شرایط به نفع هیج کدام از آن‌ها نخواهد بود.
در ونزوئلا پختن شیرینی جرم محسوب می‌شود زیرا گندم تنها باید برای تولید نان‌های ارزان استفاده شود. در یک بازار کاملاً متفاوت اما صادرات نفت به دلیل عدم توانایی برای هزینه‌بر روی نفت سبک برای مخلوط کردن با نفت سنگین با خطر مواجه شده است.
اقتصاد ونزوئلا به‌آرامی در حال فروپاشی است و این اتفاق با کاهش قیمت نفت شدت گرفته است. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرد تورم امسال در ونزوئلا به 1660 درصد برسد و آن‌ها از کمبود شدید مواد غذایی و دارو رنج خواهند برد. شرکت‌های خدماتی نفتی همانند شلومبرگر به دلیل اینکه به آن‌ها پرداختی انجام نمی‌شد تصمیم گرفته‌اند که فعالیت‌های خود را در این کشور متوقف کنند.
هم‌زمان بحران‌های اقتصادی به سمت سیاسی شدن رفته است. قانون‌گذاران ونزوئلا نیکلاس مادورو را تهدید کرده‌اند که از تصویب برنامه سرمایه‌گذاری مشترک نفتی خودداری خواهند کرد. دادگاه عالی سیاسی این طرح را ملغی کرده است و مخالفان نیز آن را حرکتی به سمتی دیکتاتوری می‌دانند اما فعلاً مجبور هستند عقب‌نشینی کنند.
ظرف غذای ونزوئلا از چندآشپزی رنج می‌برد. آن‌ها سه قدرت سیاسی بزرگ دنیا (چین، روسیه، آمریکا) را به‌عنوان سرمایه‌گذار، مصرف‌کننده و سرمایه‌دار وارد کشور کرده‌اند که منافع آن‌ها گاهی با یکدیگر در تضاد است.
در زمان ریاست جمهوری هوگو چاوز، چین به‌عنوان شریک کلیدی شناخته می‌شد. در اواخر سال گذشته، کاراکاس در حدود 30 میلیون دلار وام نفتی از چین گرفت اما نفت تابه‌حال 9 میلیون بشکه کمتر از مقدار توافق شده به دلیل عدم توانایی پرداخت هزینه‌های کشتیرانی و بندر منتقل شده است.
این اواخر، روسیه سرمایه‌گذار اصلی کشور ونزوئلا شده است. آن‌ها از سال 2008 راه خود را باز کرده‌اند و تابه‌حال توانسته‌اند نفوذ خود را تثبیت کنند. حمایت مسکو از کاهش تولید اوپک احتمالاً بسیار به مذاق کشور ونزوئلا بیش از هر کشور دیگر عضو اوپک خوش آمده است. ونزوئلا توافق کرده با کاهش 95000 بشکه در روز تولید خود را به 1.972 میلیون بشکه در روز برساند. آن‌ها در ماه فوریه مقداری بیش از مقدار متعهد شده تولید داشته‌اند اما انتظار می‌رود تا انتهای سال 2017 به‌طور طبیعی به 1.7 میلیون بشکه در روز برسند.
روسیه در حال حاضر بازیگر بسیار مهمی در ونزوئلا است. روسنفت ( شرکت نفتی روسیه) به‌تنهایی بین 4 تا 5 میلیارد دلار به آن‌ها قرض داده است. مادورو کسی که اولین جایزه صلح هوگو چاوز را از دستان ولادمیر پوتین در سال قبل گرفت در هنگام انعقاد قرارداد وام می‌گوید: ما باید از روسیه و از جهان به دلیل داشتن کسی همچون ولادمیر پوتین تشکر کنیم.
ونزوئلا، سیتیگو یکی از مهم‌ترین شرکت‌های پالایشی و خرده‌فروشی آمریکا را در اختیار دارد و نیمی از سهام این شرکت به‌عنوان ضمانت وام روسنفت در دست روسیه است. در اختیار گرفتن سهام یک شرکت نفتی آمریکایی توسط روسیه اصلاً واشنگتن را خوشحال نخواهد کرد.
گره بعدی از کشور همسایه گویانا می‌آید. اکسون موبایل که تا همین اواخر در اختیار رکس تایلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا بود در خاک این کشور چندین میلیون بشکه نفت کشف کرده است . اما ونزوئلا ادعای مالکیت بسیاری از سرزمین‌های غربی گویانا از جمله آب‌های مشترک را دارد.
چین تأمین نفتی پایدار برای پرداخت شدن وامی که به ونزوئلا داده می‌خواهد و روسیه از اینکه بتواند بر روی نیم‌کره آمریکا تأثیر سیاسی بگذارد استقبال می‌کند. دولت دونالد ترامپ اما هنوز سفیر ونزوئلا را مشخص نکرده و سیاست وی در مقابل ونزوئلا مشخص نیست.
فروپاشی کامل اقتصادی ونزوئلا به نفع هیچ‌کدام از این کشورها نیست اما اگر صادرات نفتی ونزوئلا به دلیل اعتراضات مدنی، اعتصاب و یا ورشکستگی متوقف شود آنگاه به کشور‌های اوپک در توازن کردن مجدد بازار بسیار سود خواهد رساند.
لینک کوتاه خبر: bzna.ir/0004eQ
خبرهای مرتبط
نظرات کاربران
آخرین اخبار
