حسین راغفر می گوید: نظام مالیاتی ما یک نظام فاسد است. وزیر اقتصاد میگفت تعدادی را شناسایی کردیم که 800 میلیارد تومان باید مالیات دهند اما حتی پرونده مالیاتی ندارند. معنی دیگر این حرف وجود فساد در کشور است.
حسین راغفر استاد دانشگاه و کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار بازار نیوز، درباره مشکلات اشتغال در ایران و امکان اشتغالزایی از طریق فعال کردن بخشهای غیر فعال بنگاهها گفت: یکی از مشکلات اساسی در اقتصاد این است که تکنولوژی در آن بسیار پایین است. آن صنایعی که عمدتا فعال نیستند بخش قابل توجهی به خاطر این است که آنها اصلا اقتصادی نیست که فعال شوند.
وی در مورد یکی از نامزدها که وعده اشتغالزایی یک میلیونی داد، گفت: آقایون سوراخ دعا را گم کردهاند. اقتصادی که به فعالیتهای نامولد همانند خرید و فروش زمین پاداش میدهد. مادامی که فعالیتهای نامولد سودهای بزرگ دارد کسی پولش را در فعالیتی همچون تولید که سود آن کم است وارد نخواهد کرد.
این کارشناس اقتصادی ادامه میدهد: وفتی فردی وارد بخش تولید میشود با چندین ریسک مواجه است. یکی ریسک سیاستی است. یعنی اینکه دولتها سیاستهایی را وضع میکنند که به تولیدکننده آسیب میزنند، مانند پایین آوردن تعرفهها. دوم ریسک ارز است. چون تولیدکننده واردکننده نهادهها است قیمت کالایش بالا میرود و قابل رقابت با مشابه خارجی نیست. سوم ریسک مصادره، مالیات و قوانین کار دیگر ریسکها تولید است.
راغفر بزرگترین مشکل اقتصادی ایران را رشد فعالیتهای غیر مولد میداند و میگوید: در فعالیتهای نامولد مانند فروش زمین شما اصلا نیازی به نیروی انسانی ندارید و هیچ ریسکی در آن قابل تصور نیست. بنابراین بخش خدمات و واردات بزرگ شده است. عمدتا این شغلها خانوادگی است. بانکها هم به این دسته از فعالیتها اعتبار میدهند. زیرا سود بزرگی دارد و کالاهای وارداتی بلافاصله فروش میرود در نتیجه ریسک کمتری متوجه بانکها است. ضمن اینکه بانک میتواند دو دفعه این پول را در سال وام دهد. در حالی که اگر به بخش تولید وام دهند آنگاه 4 یا 5 سال طول میکشد که بخش خصوصی بتواند کارخانهای را سر پا کند.
وی در انتها می گوید: نظام مالیاتی ما یک نظام فاسد است. وزیر اقتصاد میگفت تعدادی را شناسایی کردیم که 800 میلیارد تومان باید مالیات دهند اما حتی پرونده مالیاتی ندارند. معنی دیگر این حرف وجود فساد در کشور است. این نظام مالیاتی ما توان پاسخگویی به مشکلات را ندارد. این نظام مالیاتی در صورتی که درست عمل کند می تواند بسیاری از مشکلات را حل کند. میتواند از فعالیتهای غیر مولد هزینه دریافت کند و به فعالیتهای مولد بدهد. این چیزی است که همه جای دنیا اتفاق میافتد. در المان در سال 2013، 27 میلیارد یورو تنها به تولید صنعتی به صورت تحقیق و توسعه و دستمزد دادند تا تولیدکننده بتواند با ژاپن و چین رقابت کند. در ایران ولی به تولید یارانه نمی دهند و یارانهها به دلال و واسطهگر تعلق میگیرد. به فعالیتهایی هم که یارانه تعلق میگیرد فعالیتهای رفاقت دوستانه است. به پتروشیمی ما مرتب یارانه دادیم و به همین دلیل بسیار ناکارآمد شده است.