علی سرزعیم گفت: من یک سال در بلژیک زندگی کردم، دو بچه هم داشتم، بچهها را هم مهد کودک میگذاشتم. من و خانمم دانشگاه میرفتیم. هر دو، سه هفته یک بار اعتصاب بود. یعنی ما از کلاس و زندگی میافتادیم، باید نوبتی میماندیم، امروز این یکی مدرسه اعتصاب کرده، فردا آن یکی.
گروه اقتصاد کلان بازارنیوز: علی سرزعیم، کارشناس و استاد اقتصاد در پاسخ به سوالی درباره این که آیا در کشورهای دنیا نمونهای وجود دارد که یک سیاست بدون اعمال دیکتاتوری نهادینه شده باشد، گفت: سیاستها معمولا مخالف دارند. به ندرت سیاستی پیدا میشود که هیچ مخالفی نداشته باشد. اصلا سیاست اقتصادی نوعا برنده-بازنده دارد. یک عدهای متضرر میشوند، یک عدهای منتفع. سیاستی خوب است که منتفعانش در بلند مدت بیشتر از متضررانش باشد، نه فقط در کوتاه مدت. نهادی خوب است که اگر احساس کرد در بلندمدت منتفعینش بیشتر است، کمک کند کار انجام شود. نفس این که یک عدهای در فرانسه مخالفت کردند و خیلی جاهای دیگر مخالفت میکنند همین است.
*در بلژیک هر دو سه هفته اعتصاب بود
سرزعیم افزود: شاید باور نکنید. من یک سال در بلژیک زندگی کردم، دو بچه هم داشتم، بچهها را هم مهد کودک میگذاشتم. من و خانمم دانشگاه میرفتیم. هر دو، سه هفته یک بار اعتصاب بود. یعنی ما از کلاس و زندگی میافتادیم، باید نوبتی میماندیم، امروز این یکی مدرسه اعتصاب کرده، فردا آن یکی.
او ادامه داد: دائم اعتصاب بود. بر سر کوچکترین سیاست و کوچکترین تغییری اعتصاب بود. یعنی بصورت طبیعی آن جامعه نسبت به تصمیمات مختلف واکنش نشان میداد. بعضی مواقع زورش میرسید و در بعضی مواقع خیر. دعواها معمولا در مطبوعات و مجلسشان جمع میشود. آنجاها تصمیم گیری میشود. هرچه کیفیت مجلس و مطبوعات و رسانه هایشان بهتر باشد، این زورآزماییها به یک تصمیم بهتر منتهی میشود. پس ببینید نفس این اعتصابها طبیعی است. همیشه در پی یک سیاستی که اعمال میشود، یک عده به خیابان میریزند.
*اسنپ و تپسی خیلی راحت جا باز کردند
سرزعیم درباره حضور اسنپ و تپسی با وجود مخالفت تاکسیرانها اظهار داشت: در ایران اسنپ و تپسی خیلی راحت آمدند، وارد شدند، با اینکه تاکسیرانان مخالف بودند، اما زورشان نرسید و آنها در یک موج دانش بنیانی و فضای پسا برجامی کارشان را کردند و مستقر شدند.
وی ادامه داد: یکی از اقوام ما در آلمان تاکسی دارد، وضع مالی خوبی هم دارد. آنجا به جای اسنپ، اپلیکیشن اوبر هست. میگفت: ما تاکسیهای شهر متحد شدیم نگذاشتیم پای اوبر به شهر ما باز شود، تا الان هم نگذاشتند.
وی افزود: بنابراین وقتی یک قشری میخواست مقاومت بکند، زورش رسید. رفاه چه کسانی پایین آمد؟ مردم. مردم باید تاکسی بگیرند و پول بیشتری را بدهند. ولی شهرهای دیگر آلمان اوبر دارند و راحتتر هم هستند.
او ادامه داد: این نهادها میتوانند یک جایی کمک کنند و میتوانند نکنند. در دانمارک یک نهادی تاسیس کردند، هر تکنولوژی جدید که بخواهد وارد شود، دعوا را آنجا میبرند. مثلا اوبر میخواهد بیاید، نماینده اوبر میآید، نماینده تاکسیرانی میآید، یک بخشی هم میآید که نماینده جامعه است. سعی میکنند راه را باز بکند برای ایده ها، تکنولوژیها و بیزینسهای جدید و مانع نشوند و بعد کمک میکند که قدیمیها با سیستم جدید اداپته شوند.
سرزعیم خاطر نشان کرد: به این شرایط جدید میگویند «ما با این کار اشاعه نوآوری را تسهیل میکنیم». در جامعه نهادها این کارها را میکنند، کمک میکنند اگر ایده جدید، تجارت جدید و کسب و کار جدید آمد جامعه شکست نخورد. پس سرعت پیدا میکند و وضعیت آن جامعه بهتر میشود.